Το ότι ο Αλ Πατσίνο έχει μεγάλη αγάπη στο κλασικό (κι όχι μόνο) θέατρο είναι γνωστό: μπορεί να έκανε καριέρα στη μεγάλη οθόνη, δίνοντας πρόσωπο και προσωπική στόφα στο «anti herο» αρχέτυπο του αμερικανικού σινεμά (μαζί με τους Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ντάστιν Χόμφαν, Tζιν Χάκμαν), όμως ως γνήσιος νεοϋορκέζος καλλιτέχνης, ποτέ δεν άφησε το σανίδι. Οι παραστάσεις το on and off Broadway έχουν γράψει ιστορία κι ο ίδιος έχει ομολογήσει ότι έχει άλλη σχέση με τα κλασικά θεατρικά κείμενα, από αυτή με τα μεγαλειώδη σενάρια που έχουν έρθει στο δρόμο του. Μην ξεχνάμε και το «Looking for Richard», που στηρίχτηκε όλο στο πάθος του ηθοποιού για τον Σαίξπηρ.
Διαβάστε κι αυτό: Και ο Αλ Πατσίνο στο «Once Upon a Time in Hollywood» του Ταραντίνο
«Νομίζω ότι πρέπει να γυρίζονται περισσότερες ταινίες πάνω στο θεατρικό λόγο του Σαίξπηρ» είχε δηλώσει ο 78χρονος ηθοποιός. Υπάρχει μία πανανθρώπινη, μία οικουμενική ποιότητα στα κείμενα, μία ωμή ανθρωπιά που λείπει στις μέρες μας».
Οσο λοιπόν, για χρόνια, ακούγαμε ότι το όνειρό του είναι να παίξει τον Βασιλιά Ληρ στο σινεμά, καταλαβαίναμε ότι το εννοούσε και ταυτόχρονα το έψαχνε για να το κάνει σωστά. Γιατί δεν είναι εύκολο, ούτε απλό να κονταροχτυπηθείς με τα φαντάσματα του Λόρενς Ολίβις ή του Ορσον Γουέλς, ή και την πιο σύγχρονη εκδοχή του Αντονι Χόπκινς, σ' έναν από τους πιο δύσκολους κι εμβληματικούς ρόλους στην Ιστορία.
Διαβάστε κι αυτό: Ο Αντονι Χόπκινς φέρνει τον «Βασιλιά Ληρ» στο σκοτεινό παρόν της Ευρώπης του σήμερα
Μία βρετανική παραγωγή λοιπόν τον έκανε να νιώσει ασφάλεια και να συμφωνήσει: θα τον σκηνοθετήσει ο Μάικλ Ράντφορντ («Il Postino») και στην παραγωγή θα είναι ο Μπάρι Ναβίντι (και οι τρεις είχαν ξανασυνεργαστεί στον «Εμπορο της Βενετίας» το 2004).
«Ο Βασιλιάς Ληρ είναι ο ρόλος που όλοι οι ηθοποιοί ονειρεύονται...» δήλωσε ο Ράντφορντ. «Ο Αλ έψαχνε εδώ και καιρό τον τρόπο να το κάνει. Είναι ένας τεράστιος ρόλος. Ενας ογκόλιθος. Και θεωρώ ότι ο Αλ θέλει να συγκρουστεί μαζί του, γιατί είναι κι ο ίδιος ένας ογκόλιθος - ένας τεράστιος ηθοποιός...»
Τα γυρίσματα έχουν προγραμματιστεί σε ένα χρόνο από τώρα (φθινόπωρο του 2019) γιατί, όπως ομολογεί ο Ναβίντι «σκοπός τους είναι να μεγαλουργήσουν, να γυρίσουν ένα έπος», οπότε χρειάζονται το χρόνο τους. «Το σενάριο θα είναι αρκετά πιστό στο κλασικό κείμενο. Ο Μάικλ κι ο Αλ θέλουν να βασιστούν στην αυθεντική ποίηση του λόγου. Η σκηνοθετική μεταφορά όμως και τα visuals, θα είναι κάτι διαφορετικό. Πώς ο Μάικλ συνδυάζει το κλασικό με το φρέσκο και το οικείο και τα κάνει όλα να μοιάζουν νατουραλιστικά είναι ένα ταλέντο που δεν επιβάλλεται - είτε το έχεις, ή όχι...»
Τι εννοεί ο Ναβίντι όταν λέει «visuals»;
«Δε θα βασίζεται σε καμία συγκεκριμμένη εποχή....» εξηγεί ο Ράντφορντ. «Δε θα είναι εποχής. Θα είναι φανταστικός και ο χρόνος κι ο τόπος - ένα μέρος που λέγεται «Ντόβερ». Είμαι σε συζητήσεις με μία μεγάλη εταιρία ειδικών εφέ και προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι που δεν υπάρχει. Ο κόσμος νομίζει ότι ο Σαίξπηρ είναι κάτι τύποι με κολάν που ζουν στον μεσαίωνα. Εγώ θέλω να τους δείξω έναν κόσμο που θα μπορούν να αναγνωρίσουν - αν όχι πραγματικά (γιατί δεν υπάρχει), ψυχολογικά...»
Περιμένουμε λοιπόν με ανυπομονησία περισσότερο Αλ Πατσίνο αυτή τη χρονιά - περιμένουμε το «Irishman» του Σκορσέσε, το «Once Upon a Time» του Ταραντίνο και τώρα και τον «Βασιλιά Ληρ».
Διαβάστε περισσότερα:
- 20 χρόνια από το «Heat»: οι Μάικλ Μαν, Αλ Πατσίνο & Ρόμπερτ Ντε Νίρο μιλούν για την ταινία στον Κρίστοφερ Νόλαν
- Ο Αλ Πατσίνο το ομολογεί: δεν ήθελε να παίξει στον «Νονό»
- Βενετία 2014: Εικοσιτέσσερις ώρες με τον Αλ Πατσίνο
- Είδαμε το «Wilde Salome» του Αλ Πατσίνο: ο χορός των εφτά πέπλων της Τζέσικα Τσαστέιν
