Από τον Μπέλα Ταρ μέχρι τον Τζιμ Τζάρμους, από τους αδελφούς Νταρντέν μέχρι τους αδελφούς Ταβιάνι και από τον Ακι Καουρισμάκι τον Γκασπάρ Νοέ και τον Γουές Αντερσον μέχρι τον Αλεξάντερ Πέιν, τον Μίκαελ Χάνεκε και τον Κώστα Γαβρά. Από τους πρωταγωνιστές του προ-οσκαρικού-θριάμβου «The Artist», μέχρι το καστ του «Game of Thrones». Από την Τίλντα Σουίντον, τον Ράιαν Γκόσλινγκ, τον Μαντς Μίκελσεν, τον Ντενί Λαβάν, τον Μπρους Ντερν και τον Τόνι Σερβίλο, μέχρι τους Μάθιου ΜακΚόνεχεϊ, Ματ Ντέιμον, Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Ρίτσαρντ Γκιρ, Πενέλοπε Κρουζ, Κάμερον Ντίαζ και Αντόνιο Μπαντέρας. Τρία χρόνια Flix σημαίνει συναντήσεις με πρόσωπα που έχουμε αγαπήσει το έργο τους στην μεγάλη οθόνη και είχαμε την τύχη να συναντήσουμε από κοντά. Να ανάψουμε το on της κάμερας ή το κόκκινο φως σ' ένα recorder και να καταγράψουμε τι μας είπαν για να σας τα μεταφέρουμε. Ας θυμηθούμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές συνεντεύξες στο Flix...
Από τον τρόπο που σε παρατηρεί μέχρι το πώς ανάβει το τσιγάρο του, από τις παύσεις ανάμεσα στα δεκάδες αποφθέγματα που διαθέτει για κάθε περίσταση μέχρι τα ποτήρια μπίρας που διαδέχονται το ένα το άλλο από τις 10 το πρωί και από το πώς (δεν) κοιτάει την κάμερα γνωρίζοντας ακριβώς που ακριβώς βρίσκεται σε κάθε στιγμή της συνομιλίας του μαζί σου, ο Καουρισμάκι είναι ο πρώτος, ο σημαντικότερος και ο πιο χαρακτηριστικός ήρωας της φιλμογραφίας του. Ακι Καουρισμάκι, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2012. Διαβάστε όλη τη συνέντευξη εδώ
11 Πολύτιμα Λεπτά με τον Ακι Καουρισμάκι από Flixgr
Και κάπως έτσι, με φόντο τα κότερα και τους «οικονομικά ισχυρούς» κατοίκων των πολυτελών ξενοδοχείων των Καννών, ο Κεν Λόουτς και ο Πολ Λάβερτι μας μίλησαν για την επιλογή τους να κάνουν μια κωμωδία σε καιρό κρίσης, για την υποκρισία της λογοκρισίας, την εργατική τάξη, τους νέους που σε κάνουν να χαμογελάς, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους Ελληνες που πρέπει να αντισταθούν. Φεστιβάλ Καννών, 2012. Ολόκληρο το κείμενο της ανταπόκρισης εδώ.
O Κεν Λόουτς και ο Πολ Λάβερτι μιλούν στο Flix... από Flixgr
Αυτό που έμαθα είναι ότι πρέπει μάλλον να αποφεύγω αυτού του τύπου τις συνεντεύξεις τύπου. Νιώθω φοβισμένος, και από την άλλη μεριά νιώθω ότι είναι σχεδόν καθήκον μου να προσφέρω κάτι στους ανθρώπους μου με ακούν, για να μην τους κάνω να νιώσουν ότι χάνουν το χρόνο τους. Στην πραγματικότητα ήμουν σε πολύ καλή διάθεση, κι ένοιωθα ότι όλα πάνε καλά και ξαφνικά, ωχ, ξεκίνησα να λέω κάτι και βρέθηκα σε ένα σημείο απ' όπου δεν μπορούσα να βγω με κανένα τρόπο. Η γλώσσα ήταν επίσης πρόβλημα ως ένα σημείο. «Καταλαβαίνω τον Χίτλερ» και μαλακίες. Ναι, με τον τρόπο που το είπα ακούστηκε εντελώς λάθος, αλλά είναι ακόμη χειρότερο, γελοίο σχεδόν ότι λίγες μόνο λέξεις μου απομονώθηκαν. Ηταν βλακεία μου που είπα κάτι τέτοιο με τον τρόπο που το είπα, ασφαλώς και μετανιώνω. Και νιώθω ήδη πολύ κουρασμένος από την όλη ιστορία... O Λαρς Φον Τρίερ μίλησε αποκλειστικά στο Flix μετά το σκάνδαλο στις Κάννες του 2011.
«Κάθε φορά γυρίζεις την ίδια ταινία, ναι, μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά κάθε φορά οφείλεις να την εξελίξεις. Οχι να προσθέσεις πράγματα, ακριβώς το αντίθετο. Αρχικά ξεκινάς φλύαρα, μετά όλο και φιλτράρεις, πετάς τα περιττά, κι αν είσαι τυχερός καταλήγεις με την πιο αγνή μορφή τέχνης. Σ' αυτό το σημείο πρέπει να σταματήσεις. Το έργο σου ολοκληρώθηκε. Είσαι λίγο πριν το μαύρο, το fade out...» Mπέλα Ταρ, Αθήνα 2011.
Το τέλος σύμφωνα με τον Μπέλα Ταρ από Flixgr
Ηξερα ότι ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν θα είναι ο Λάνκαστερ Ντοντ από την αρχή, όταν έγραφα τον χαρακτήρα του στο «The Master». Εχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές ώστε να ξέρω τι να περιμένω. Ο Χοακίν άλλαξε εντελώς την εικόνα μου για τον χαρακτήρα του. Του έδωσε μια εντελώς διαφορετική υφή, κάτι που δεν περίμενα να δω και λειτούργησε εξαιρετικά μαζί με τον Φιλ, τόσο που δεν μπορώ να φανταστώ καν πως θα ήταν το φιλμ χωρίς τους δυο τους. Πολ Τόμας Αντερσον, Φεστιβάλ Βενετίας 2012. Περισσότερα εδώ.
Υπάρχει κάτι πολύ λάθος στον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα στον κόσμο μας σήμερα. Κάτι έχει πάει πολύ στραβά όταν οι άνθρωποι χρεοκοπούν για να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ιατρικής τους νοσηλείας. Ρίτσαρντ Γκιρ, Φεστιβάλ Τορόντο, 2012. Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.
Εκτός από τις μέρες που είμαστε σε γύρισμα, συναντιόμαστε τα πρωινά και συζητάμε για όσα μας απασχολούν, τι διαβάσαμε στις εφημερίδες και τα επόμενα μας σχέδια. Το απόγευμα δεν τηλεφωνιόμαστε ποτέ. Το καλοκαίρι κάνουμε χωριστές διακοπές, μοιραζόμαστε το εξοχικό μας στη Σικελία, ο ένας πηγαίνει με την οικογένεια του τον Ιούλιο και ο άλλος τον Αύγουστο. Χρειαζόμαστε να είμαστε χωριστά. Αλλά το σινεμά είναι πάντοτε μια υπέροχη περιπέτεια και δεν υπάρχει πιο ωραίος τρόπος από το να το μοιράζεσαι με κάποιον. Υπάρχουν πολλές ιστορίες που θέλουμε να πούμε και δεν μπορεί παρά να είναι ευτυχία να έχεις δίπλα σου έναν συνοδοιπόρο που εκτιμάς και σέβεσαι. Aδελφοί Ταβιάνι, Φεστιβάλ Βερολίνου 2012
Ψάχναμε σε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών, παιδιά μεταξύ 6 και 11 ετών, κάθε φυλής. Δεν ψάχναμε κάτι συγκεκριμένο αλλά κάτι πολύ δύσκολο: ένα κορίτσι που να μπορούσε να σηκώσει την ταινία στα χέρια της. Πριν βρούμε την Κουαβεζανέι, η ταινία ήταν περισσότερο κωμωδία. Είχαμε στο μυαλό μας ένα χαριτωμένο, αστείο, ομιλητικό κορίτσι. Οταν ήρθε η Κουαβεζανέι, όχι μόνο απογείωσε τον ρόλο, αλλά έφερε μαζί και μια ειλικρίνεια και μια αλήθεια. Έχει μια σοφία στην κανονική της ζωή που είναι αξιοθαύμαστη, μια ηθική και μια ηρεμία που δεν πίστευα ότι θα βρω σε ένα παιδί. Ο Μπεν Ζάιτλιν μας σύστησε «Τα Μυθικά Πλάσματα του Νότου», στο φεστιβάλ του Sundance, το 2012.
Οταν ήμουν μικρός, πήγαινα μια μέρα σχολείο και είδα έναν αναβάτη μηχανής να έχει πέσει στην άσφαλτο χτυπημένος από ένα αυτοκίνητο. Πήγα κοντά του, από το πίσω μέρος του κεφαλιού του έτρεχε αίμα και η πρώτη μου σκέψη ήταν: «πρέπει να πάρω μοτοσικλέτα». Κάτι πάει στραβά με το μυαλό μου, αλλά όταν ήμουν δώδεκα περίπου μάζεψα λεφτά μοιράζοντας εφημερίδες και αγόρασα μια μοτοσικλέτα. Για ένα χρόνο τουλάχιστον την είχα στην αυλή του σπιτιού και την καβάλαγα χωρίς να πηγαίνω πουθενά. Οπότε ήταν ένα όνειρο που είχα από μικρός... Ράιαν Γκόσλινγκ, Φεστιβάλ του Τορόντο, 2012
Oσο αφορά το είδος των Κουνγκ Φου ταινιών, τα τελευταία χρόνια βλέπει ταινίες... φαντασίας. Οι πολεμιστές... πετάνε, ισορροπούν πάνω σε σταγόνες βροχής, μεταφυσικά πράγματα συμβαίνουν στις σκηνές των αναμετρήσεών τους. Ομως αν θα θέλαμε να είμαστε σοβαροί, οι πολεμικές τέχνες είναι εξαιρετικά επιστημονική υπόθεση. Βασίζονται σε νόμους της φυσικής, της γεωμετρίας. Κάθε κίνηση, κάθε χτύπημα είναι υπολογισμένο με μία θεωρία δύναμης και όγκου. Μία θεωρία που δεν υπερνικά τη βαρύτητα. Αυτό που ήθελα λοιπόν πάνω από όλα ήταν να κινηματογραφήσω τις πολεμικές τέχνες με το σεβασμό που τους αξίζουν. Γουόνγκ Καρ Γουάι, Φεστιβάλ Βερολίνου, 2013
Ασυμβίβαστοι κινηματογραφιστές, οι Νταρντέν επιμένουν να αγνοούν τις ευκολίες της σύγχρονης κινηματογραφικής αφήγησης και συνεχίζουν να επιλέγουν ένα σινεμά λιτό, απογυμνωμένο, ωμής ενέργειας. Εμπιστεύονται τη δύναμη της ίδιας της κινηματογραφικής εικόνας και απαιτούν στιβαρές ιστορίες που χρειάζονται ταλέντο να τις διηγηθείς - με υγρή, παλλόμενη κινηματογράφησή, αληθινούς διαλόγους, ήρωες που αγαπάς και συγκλονιστικές νατουραλιστικές ερμηνείες. Πάνω από όλα όμως μοιάζουν να κάνουν σινεμά γιατί είναι ...άνθρωποι. Νιώθουν την αναγκαιότητα να μας δείξουν τον κόσμο, ειδικά ένα παρεξηγημένο αδιέξοδο κομμάτι του, μέσα από το δικό τους ουμανιστικό, πανανθρώπινο βλέμμα. Για αυτό κι όταν τους συναντάς εισπράττεις μία απέραντη τρυφερότητα, μία μειλίχια γλύκα... Αδελφοί Νταρντέν, Κάννες 2011
Οι αδελφοί Νταρντέν στο Flix από Flixgr
Κάτι έχει η φάτσα μου (γελάει). Ο Κουέντιν με πήρε τις προάλλες τηλέφωνο και μου είπε «θέλω να δουλέψεις σε κάτι που γυρίζω (σ.σ. «Django: O Tιμωρός»), αλλά δεν έχεις πραγματικά ρόλο – θα γράψω μια μικρή σκηνή, μόνο και μόνο για να σ' έχω». Το έκανα και χρησιμοποίησε την κοντινή μου λήψη μόνο. Ηθελε τη φάτσα μου, σε στενό κοντινό, να απειλώ έναν τύπο. Κι εγώ τρόμαξα όταν το είδα.Μπρους Ντερν, Κάννες 2013
O λόγος που έκανα αυτή την ταινία είναι ο παλιομοδίτικος ρομαντισμός της. Ο παρεξηγημένος στις μέρες μας ρομαντισμός. Που στην ουσία σου λέει «μην σταματάς να πιστεύεις», «μην τολμήσεις να χάσεις την πίστη σου στο όνειρο». Ολοι σου λένε να γίνεις πραγματιστής. Οχι, όχι, όχι. Μην τους ακούς. Μην ακούς τα παραδείγματα, μη βλέπεις τις στατιστικές - 50% των γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο, οι σχέσεις δεν πετυχαίνουν, δεν μπορείς να αγαπάς μόνο έναν άνθρωπο σε όλη σου τη ζωή. Μην τους ακούτε. Μην τους ακούτε. Ζούμε σ' έναν κόσμο που εύκολα τα παρατάει. Ο «Μαντ» παλεύει παλιομοδίτικα για το όνειρό του και δείχνει σ' ένα μικρό αγόρι ότι υπάρχει αιώνια αγάπη. Ακόμα κι αν αυτή η αγάπη δεν μπορεί να επιβιώσει αυτού του κόσμου, δεν επιτρέπει σε κανέναν να του σκοτώσει το όνειρό του. Mάθιου ΜακΚόνεχεϊ, Φεστιβάλ Καννών, 2013
Στ αλήθεια εγώ δεν ήθελα ποτέ να γίνω ηθοποιός. Αν μπορώ να πω ότι κάποιος ηθοποιός με ενέπνευσε εκτός από τον Ζακ Τατί τότε αυτός είναι μάλλον είναι ο Ρόμπερτ Μίτσαμ που είχε πει ότι πίστευε πάντα στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που έρχεται με την μικρότερη δυνατή προσπάθεια. Αυτός είναι στ αλήθεια το είδωλο μου. Δεν ήθελα να είμαι ηθοποιός και για να πω την αλήθεια ακόμη δεν θέλω. Κάθε ταινία που κάνω, λέω ότι θα είναι και η τελευταία μου. Είναι σαν να περιμένω ν αρχίσω τη ζωή μου στ αλήθεια. Tίλντα Σουίντον, BIF, 2011.
Oταν είσαι ηθοποιός σε ρωτούν πως νιώθεις που μεγαλώνεις σχεδόν αμέσως αφού περάσεις τα είκοσί σου χρόνια. Ειδικά στην Αμερική. Ειδικά στο Χόλιγουντ. Είναι μια ερώτηση που ακούω συχνά και που δεν με ενδιαφέρει να την απαντήσω. Δεν με φοβίζει η απώλειά της ομορφιάς, γιατί το να μεγαλώνεις, νιώθω ότι είναι κάτι που πρέπει να το γιορτάζεις κι όχι να σε τρομάζει. Αυτό που σκέφτομαι σε σχέση με τον χρόνο που περνά, είναι πόσο πολύτιμο είναι το δώρο της υγείας, και πόσο δεν είναι κάτι που μπορείς να πάρεις ως δεδομένο. Εχει να κάνει με τα βιώματά μου με πράγματα που έχω ζήσει σε κοντινούς μου ανθρώπους, αλλά αυτό είναι η σκέψη που γεννά σε μένα το πέρασμα του χρόνου. Δε βαριέσαι ποτέ να κοιτάζεις την Πενέλοπε Κρουζ, συνέντευξη του 2013
Κάποιες φορές, στο γύρισμα, ένιωθα ότι τον μισώ τον Αμπντέλ. Σε κάνει να νιώσεις πράγματα που ούτε καν ήξερες ότι υπάρχουν. Δεν ξέρεις ότι μπορείς να νιώσεις έτσι. Ηταν στιγμές που του φώναζα, του έλεγα, γιατί με αναγκάζεις να σου δώσω τόσα πολλά, όλη μου την οικειότητα, δεν είχα και την απόσταση για να πω, ηρέμησε, μια ταινία είναι, μην υπερβάλλεις. Αλλά για μένα είναι ένας από τους πιο σπουδαίους ανθρώπους στο σινεμά και στον κόσμο. Οπότε δεν μπορείς παρά να αφεθείς στα χέρια του. Aντέλ Εξαρχόπουλος, Φεστιβάλ Καννών 2013.
Αν κάτι μου αναγνωρίζουν όλοι είναι ότι έχω την ικανότητα να διαλέγω καλά σενάρια. Έχω χιλιάδες ώρες στο θέατρο αλλά ξεκίνησα αργά στο σινεμά όταν ήμουν σαράντα. Οπότε είχα ήδη μία πείρα. Εχω συνηθίσει να αντιλαμβάνομαι την ικανότητα των θεατρικών συγγραφέων στην δραματουργία, οπότε ξέρω τι πρέπει να ψάχνω σε ένα σενάριο που να το κάνει ενδιαφέρον για μένα. Tόνι Σερβίλο, μια κουβέντα για την ομορφιά, Φεστιβάλ Καννών, 2013.
Εδώ και κάμποσα χρόνια άρχισα να σκέφτομαι ότι ίσως είναι ελάττωμά μου το να βρίσκω την ομορφιά σε κατεστραμμένα πράγματα. Αλλά νομίζω ότι έχει να κάνει με το ότι μεγάλωσα σε μια μετά βιομηχανική περιοχή, στο νοτιοανατολικό Οχάιο και ίσως είναι στο αίμα μου, ή την αισθητική μου. Τα τοπία αυτά με καθόρισαν. Και μετά όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη και δεν είχα καθόλου χρήματα, ζώντας στο Lower East Side, ανάμεσα σε τζάνκις και σκουπίδια, όλο αυτό αποτέλεσε ένα μεγάλο κομμάτι του τοπίου της ζωής μου. Ελπίζω ότι δεν το κάνω να μοιάζει υπερβολικά γοητευτικό, αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ την έλξη που μου προκαλεί. Στο Ντιτρόιτ ονομάζουν αυτή την αγάπη την εμμονή με τα χαλάσματα, «ruin porn». Το γεγονός ότι τόσοι άνθρωποι από την Ευρώπη έρχονται στο Ντιτρόιτ για να φωτογραφήσουν τα ερείπια μιας βιομηχανικής πόλης. Το λένε πορνό των ερειπίων. Αλλά ναι, είναι υπέροχα με ένα τρόπο που σου κόβει την ανάσα και κάνει την καρδιά σου να ραγίζει. Τζιμ Τζάρμους, Κάννες 2013
Το σινεμά σίγουρα, εν μέρει, άλλαξε τον κόσμο. Γιατί συναντήσαμε και συναντηθήκαμε με άλλους ανθρώπους, μέσω της οθόνης. Αλλά φυσικά δεν μπορούμε να περιμένουμε από μια ταινία να αλλάξει τον κόσμο. Και νομίζω πως είναι καλύτερο ένα φιλμ να μην μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Kώστας Γαβράς, masterclass, 2013.
Ενα masterclass με τον Κώστα Γαβρά από Flixgr
Αναζητήστε και διαβάστε ακόμα περισσότερες συνεντεύξεις στο Flix
