Η διαδρομή του Μαρτάν Μπουρμπουλόν από το δίπτυχο «Με τον Μπάμπά ή τη Μαμά;» και «Με τον Μπαμπά ή τη Μαμά 2;» μέχρι το «Αϊφελ» μοιάζει το ίδιο... φιλόδοξη με αυτή του ήρωά του, Γκουστάβ Αϊφελ, ο οποίος, μετά την εμπλοκή του στην κατασκευή του Αγάλματος της Ελευθερίας, δέχτηκε πιέσεις από τη γαλλική κυβέρνηση προκειμένου να κατασκευάσει ένα εμβληματικό μνημείο για τη Διεθνή Εκθεση του 1889.
Το αποτέλεσμα θα ήταν ο θρυλικός Πύργος που πήρε το όνομά του, μόνο που λίγοι γνωρίζουν την ιστορία πίσω από την κατασκευή του και κυρίως τον μεγάλο έρωτα - ανάμεσα στον δημιουργό του και την γυναίκα που αγάπησε περισσότερο στη ζωή του - που έγινε η κινητήριος δύναμη για την ανέγερσή του.
Στο Flix, ο Μαρτάν Μπουρμπουλόν, που μετά την επιτυχία του «Αϊφελ», γυρίζει τώρα μια ακόμη κινηματογραφική εκδοχή του «Οι Τρεις Σωματοφύλακες», μιλάει για ολα όσα κάνουν τους ανθρώπους να εμπνέονται.
Το «Αϊφελ» του Μαρτάν Μπουρμπουλόν θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 28 Ιουλίου.
Στα γυρίσματα της ταινίας με το πρωταγωνιστικό τρίο
Είναι ακαταμάχητος ο συνδυασμός μιας μεγάλης ερωτικής ιστορίας με φόντο ένα τόσο εμβληματικό κτίριο όπως ο Πύργος του Αϊφελ. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό που με έκανε να αναλάβω το πρότζεκτ - ένα πρότζεκτ που ξεκίνησε από τη σεναριογράφο Καρολίν Μπονγκράντ. Είναι η ίδια η ιδέα ενός μεγάλου σινεμά που μοιάζει να μην γυρίζεται πια και κυρίως η μείξη του επικού με το προσωπικό που κάνει τον ήρωα να ξεκινάει από τα αισθήματά του προκειμένου να κατασκευάσει κάτι τόσο έξω από τις ανθρώπινες διαστάσεις.
Με αυτήν την ταινία κολύμπησα σε ανεξερεύνητα νερά. Μέχρι σήμερα έχω κάνει μόνο κωμωδίες και με γοήτευσε πολύ η ιδέα του να γυρίσω μια ερωτική ιστορία εποχής και την ίδια στιγμή η ευκαιρία του να κατασκευάσω κι εγώ με τη σειρά μου ένα μεγάλο θέαμα για τον θεατή.
Η ταινία είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Είναι όμως μυθοπλασία. Το πρωταρχικό μας μέλημα ήταν να δημιουργήσουμε μια ιστορία που θα μπορούσε να σαγηνεύσει τον θεατή. Η ερωτική ιστορία υπήρξε. Οι δυο τους ήταν να παντρευτούν το 1860 αλλά αυτό δεν συνέβη. Είκοσι πέντε χρόνια μετά, κι ενώ αρχικά είχε αρνηθεί να αναλάβει το σχεδιασμό και την επίβλεψη της κατασκευής του Πύργου, ο Γκουστάβ Αϊφελ δέχτηκε. Η μόνη εξήγηση είναι ότι είδε ξανά τη γυναίκα που είχε αγαπήσει. Και εδώ είναι που το σινεμά και η φαντασία ανέλαβαν δράση προκειμένου να ενώσουν τα γεγονότα...
Δεν υπήρξε κάποια ταινία που είχα ως σημείο αναφοράς. Νομίζω πως όταν κάνεις μια ταινία, όλες οι ταινίες που έχεις δει, που σε έχουν εντυπωσιάσει, που σε έχουν σημαδέψει είναι η αναφορά σου κάθε φορά. Και γενικά θεωρώ λάθος να αναζητάς έμπνευση από κάτι που μοιάζει με αυτό που φτιάχνεις. Για παράδειγμα, μια ταινία που είχα στο μυαλό μου όσο φτιάχναμε το "Αϊφελ" ήταν το «Ο Πρώτος Ανθρωπος» του Νταμιέν Σαζέλ, ακριβώς επειδή αφηγείται την προσωπική ιστορία ενός άντρα και την ίδια στιγμή την οικουμενική στιγμή της κατάκτησης του διαστήματος.
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στο Παρίσι. Σήμερα, με τη βοήθεια των ειδικών εφέ μπορείς να σβήσεις και να διορθώσεις κομμάτια που προδίδουν την εποχή στην οποία διαδραματίζεται μια ταινία. Το Παρίσι διαθέται πληθώρα κτιρίων και δρόμων που παραμένουν σχεδόν αυτούσιοι όπως ήταν στα τέλη του 19ου αιώνα. Οπότε ήμασταν πολύ τυχεροί, γυρίσαμε την ταινία on location και σχεδόν ελάχιστα στο στούντιο.
Ηταν από την αρχή σημαντικό, ο Πύργος του Αϊφελ να τοποθετηθεί και στο κοινωνικό πλαίσιο της εποχής. Να δείξουμε, δηλαδή, τι ακριβώς συνέβαινε πίσω από τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την κατασκευή του και τη λάμψη με την οποία είναι συνδεδεμένος πλέον διαχρονικά. Ο ίδιος ο Γκουστάβ Αϊφελ ήταν πάντοτε πολύ κοντά στους εργάτες του, τους ανθρώπους που ουσιαστικά έφτιαξαν τον Πύργο. Νοιαζόταν πραγματικά και αυτό φαίνεται στην ταινία.
[Αυτό που με γοήτευσε] είναι η ίδια η ιδέα ενός μεγάλου σινεμά που μοιάζει να μην γυρίζεται πια και κυρίως η μείξη του επικού με το προσωπικό που κάνει τον ήρωα να ξεκινάει από τα αισθήματά του προκειμένου να κατασκευάσει κάτι τόσο έξω από τις ανθρώπινες διαστάσεις.»
Ο Ρομέν Ντουρί ήταν ο μόνος που είχα στο μυαλό μου για το ρόλο του Γκουστάβ Αϊφελ. Διαθέτει ακριβώς τη σύγχρονη, μοντέρνα αύρα που ήθελα να έχει όλη η ταινία. Ο Ρομέν καταφέρνει να κινείται ανάμεσα στις εποχές με θαυμαστό τρόπο. Υπάρχει κάτι το νεωτεριστικό πάνω του, κάτι που ουσιαστικά ήταν το κεντρικό στοιχείο που ήθελα να έχει ο κεντρικός ήρωας. Συμφωνήσαμε από κοινού να κινηθούμε ελεύθερα και να φτιάξουμε έναν ήρωα από την αρχή. Είναι πολύ λίγα τα πράγματα που είναι γνωστά για τον Αϊφελ, οπότε αυτό μας έδωσε ακόμη μεγαλύτερη ελευθερία.
Καμία άλλη ηθοποιός εκτός από την Εμα Μάκεϊ δεν θα μπορούσε να ενσαρκώσει το μυστήριο της Αντριέν. Η ιδέα ανήκει στην παραγωγό Βανέσα βαν Ζούλεν, όταν την ανακάλυψε στον πρώτο κύκλο του τηλεοπτικού "Sex Education". Ηταν ήδη γνωστή εκτός Γαλλίας. Είναι ταλαντούχα, παίζει με το φακό με έναν τρόπο που είναι πάντοτε σωστός. Μαζί με τον Ρομέν ολοκλήρωσαν ένα ζευγάρι που παραμένει μοντέρνο ακόμη κι όταν πνίγεται μέσα στις συμβάσεις του παρελθόντος.
Το «Αϊφελ» του Μαρτάν Μπουρμπουλόν θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από την Πέμπτη 28 Ιουλίου.
