[Προσοχή: το παρακάτω άρθρο περιέχει spoilers από το όγδοο επεισόδιο της σειράς «The Last of Us», με τίτλο «When We Are in Need».]
Το είχαμε αναφέρει ξανά και σε ένα παλαιότερο επεισόδιο. Το χειρότερο τέρας στην σειρά «The Last of Us» δεν είναι οι μολυσμένοι, σε οποιαδήποτε μορφή τους, αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος ο οποίος μπορεί με τρομαχτική ευκολία να μεταμορφωθεί σε κάτι που, πολλές φορές, ούτε η ίδια η φαντασία δεν μπορεί να περιγράψει. Είναι εκείνη την στιγμή που καταλαβαίνεις πως η ανθρωπιά έχει ήδη χαθεί όταν το σκοτάδι έχει κυριεύσει το ίδιο σου το είναι, σαπίζοντας σου μέχρι και την ψυχή.
Και το όγδοο επεισόδιο βουτά με το κεφάλι σε αυτό σκοτάδι που κατοικεί μέσα στους ανθρώπους, σε βάζει να το κοιτάξεις κατάματα, χωρίς να μπορείς να πάρεις το βλέμμα σου μακριά από αυτό, και να επιβιώσεις, χωρίς όμως να βγεις και τελείως αλώβητος από αυτή την εμπειρία, σε ένα ζοφερό κεφάλαιο πραγματικού τρόμου, γεμάτο από απελπισία και (ψυχική και σωματική) εξαθλίωση.
Παίζοντας το παιχνίδι «The Last of Us», πριν 10 χρόνια, τελειώνοντας το κεφάλαιο «Χειμώνας», στο οποίο βασίζεται το συγκεκριμένο επεισόδιο γραμμένο από τον Κρεγκ Μάζιν και σε σκηνοθεσία του Ιρανού Αλί Αμπάσι, των υπέροχων «Ιερή Αράχνη» και «Σύνορα», ήταν από εκείνες τις στιγμές που σε άφηναν τόσο φορτισμένο συναισθηματικά και ψυχολογικά μουδιασμένο από τα όσα διαδραματίζονταν μπροστά σου, που απλά δεν είχες το κουράγιο και την θέληση για να συνεχίσεις εκείνη την στιγμή. Και η σειρά για άλλη μια φορά πετυχαίνει στο να βρει το πάτημά της πάνω σε αυτές τις στιγμές, για να μας παρουσιάσει τον πιο τρομαχτικό κακό του παιχνιδιού και να τον κάνει ακόμα πιο ανατριχιαστικό.
Διαβάστε τα recaps του Flix για όλα τα επεισόδια του «The Last of Us»:
- Πρώτο επεισόδιο: «When You're Lost in the Darkness»
- Δεύτερο επεισόδιο: «Infected»
- Τρίτο επεισόδιο: «Long, Long Time»
- Τέταρτο επεισόδιο: «Please Hold My Hand»
- Πέμπτο επεισόδιο: «Endure and Survive»
- Εκτο επεισόδιο: «Kin»
- Εβδομο επεισόδιο: «Left Behind»
- Ογδοο επεισόδιο: «When We Are in Need»
- Ενατο επεισόδιο: «Look For The Light»
Εδώ γνωρίζουμε τον Ντέιβιντ, έναν κήρυκα και κυνηγό, αλλά και τον αρχηγό μιας αίρεσης η οποία κατοικεί στο θέρετρο του Σίλβερ Λέικ, όπου φαίνεται πως περνούν έναν αρκετά δύσκολο χειμώνα. Το θέρετρο, το οποίο μας παρουσιάζει από την πρώτη στιγμή το επεισόδιο, μοιάζει να έρχεται σε μια αντίθεση με την πόλη του Τζάκσον τους κατοίκους του, που γνωρίσαμε λίγα επεισόδια πιο πριν. Οι κάτοικοι εδώ δείχνουν φοβισμένοι, πεινασμένοι και, πάνω από όλα, απελπισμένοι καθώς ο Ντέιβιντ προσπαθεί να τους δώσει λίγη πίστη με ψεύτικες ελπίδες, διαβάζοντάς τους εδάφια από την Αποκάλυψη. Πάνω κρεμιέται ένα πανό το οποίο γράφει «When We Are In Need, He Shall Provide» (Οταν Εχουμε Ανάγκη, Εκείνος Θα Παρέχει), από το οποίο δανείζεται και το επεισόδιο τον τίτλο του.
Ο Αμπάσι δεν είναι άγνωστος με τα (ανθρώπινα) τέρατα και τις κτηνωδίες που μπορούν να κάνουν. Κι εδώ το επεισόδιο αυτό μοιάζει να ακροβατεί πάνω σε μια φαντασιακή ατμόσφαιρα ταινίας τρόμου και σε μία αιχμηρή κοινωνική παραβολή για το τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από αυτά. Εδώ μπορεί να μην φανερώνει το τέρας του αμέσως, αλλά πετάει μικρά στοιχεία εδώ κι εκεί. Ο Σκοτ Σέπερντ δίνει αρχικά μια πιο ήπια προσέγγιση στον ρόλο του Ντέιβιντ, ο οποίος μπορεί να μην ξεχειλίζει από το χάρισμα και την αυτοπεποίθηση ενός πραγματικού ηγέτη, αλλά τουλάχιστον δείχνει να νοιάζεται για το ποίμνιό του, ακόμα και να παρηγορήσει ένα μικρό κορίτσι που έχασε μόλις πριν λίγες μέρες τον πατέρα της. Εξάλλου, όπως φαίνεται, είναι κάποιος που μπορεί να τους παρέχει τα προς το ζην που ισχυρίζεται και αυτό, για εκείνους, είναι αρκετό – με το πανό τελικά μάλλον να είναι ένα αφιέρωμα/λάβαρο σε εκείνον.
Αλλά ακόμα και η σκηνοθεσία του Αμπάσι, αυτές τις πρώτες στιγμές μοιάζει να τις παρατηρεί και να τις ακολουθεί με μια πιο κυνική ματιά, πιο σκληρή και σε στιγμές με έναν ανείπωτο νιχιλισμό ο οποίος σε βαραίνει στο στήθος. Ακόμα και αν δεν μπορείς να το προσδιορίσεις ακριβώς καταλαβαίνεις πως κάτι πολύ στραβά πάει στο Σίλβερ Λέικ και με τους κατοίκους του και κυρίως με τον ίδιο τον Ντέιβιντ.
Διαβάστε ακόμα: Η Τζασμίλα Ζμπάνιτς μιλάει για το πώς έφερε τις προσωπικές της εμπειρίες στο σετ του «The Last of Us»
Δεν αργούμε όμως να πάμε και πίσω στους ήρωές μας, όπου βλέπουμε την Ελι να προσπαθεί, με ό,τι προμήθειες έχει, να γιατρέψει το τραύμα του Τζόελ. Δυστυχώς όμως η έλλειψη φαγητού την κάνει να βγει έξω για κυνήγι. Σε αυτό το σημείο στο παιχνίδι είναι η πρώτη φορά που χειριζόμαστε την Ελι. Είναι ένα σημείο αναφοράς για το παιχνίδι μιας και οι ρόλοι πλέον δείχνουν να έχουν αλλάξει, καθώς εκείνη προσπαθεί να προστατέψει τον Τζόελ. Αφού τραυματίσει ένα ελάφι, πέφτει πάνω στον Ντέιβιντ και το δεξί του χέρι τον Τζέιμς (τον οποίο ερμηνεύει ο Τρόι Μπέικερ, ο Τζόελ από το παιχνίδι). Φυσικά η Ελι κρατάει μια πιο αμυντική στάση απέναντι στους δυο άντρες, αλλά όταν αυτοί αποφασίζουν να τις προσφέρουν φάρμακα, εκείνη αποφασίζει να τους δώσει το μισό ελάφι για αντάλλαγμα.
Στο παιχνίδι ο Ντέιβιντ και η Ελι μένουν για αρκετή ώρα μαζί καθώς κυνηγούν μολυσμένους, γνωρίζοντας σιγα σιγά ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας ένα είδος εμπιστοσύνης μεταξύ τους. Μόνο που εδώ, όταν ο Τζέιμς φεύγει για να φέρει τα φάρμακα, οι δυο τους μένουν απλά και τον περιμένουν αρχίζοντας την κουβέντα. Αλλά όσο κι αν προσπαθεί γίνει φιλικός προς την Ελι, εκείνη κρατά πάντα στραμμένο το όπλο της προς εκείνον. Ομως όταν της αποκαλύπτει πως ένας από τους άντρες του πέθανε από έναν τρελό άντρα που ταξίδευε μαζί με ένα κορίτσι, (ο πατέρας του κοριτσιού που έκλεγε στην αρχή) τότε τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν μια διαφορετική τροπή.
«Πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο», λέει ο Ντέιβιντ στην Ελι, μια ατάκα που από την στιγμή εκείνη φαίνεται πως θα στοιχειώσει την σειρά. Κι όμως, παρόλο που ο Τζέιμς επιστρέφει σημαδεύοντάς την στον κεφάλι, ο Ντέιβιντ την αφήνει να φύγει με τα φάρμακα. Από τις προηγούμενες ταινίες τους γνωρίζουμε πως στον Αμπάσι αρέσει να κρατάει κάποια πλάνα σε διάρκεια, ίσως περισσότερο για να σε κάνει να νιώσεις άβολα ή/και να σε σοκάρει, αλλά ταυτόχρονα τους δίνει έτσι μια δυναμική που σπάνια βλέπεις πλέον. Μια από τις λίγες φορές που κάνει κάτι τέτοιο στο επεισόδιο αυτό, είναι όταν η Ελί δίνει το φάρμακο με ένεση στο τραύμα του Τζόελ, το πλάνο τόσο κοντινό και τόσο μεγάλο σε διάρκεια που σε κάνει να νιώσεις δυσφορία και μια αμηχανία, αλλά ταυτόχρονα δεν σε αφήνει να πάρεις το βλέμμα σου από πάνω του.
Eχεις βίαιη καρδιά καi το ξέρω. Πάντα είχα μια βίαιη καρδιά και πάλευα μαζί της για πολύ καιρό. Αλλά καθώς ο κόσμος τελείωνε, μου έδειξαν την αλήθεια.»
Τα πρώτα ρήγματα στην προσωπικότητα του Ντέιβιντ αρχίζουν να εμφανίζονται κατά την διάρκεια του δείπνου. Εκει χτυπάει το ίδιο κορίτσι που παρηγορούσε στην αρχή, όταν εκείνη τον διακόπτει καθώς μιλάει. Μια πιο σκοτεινή πλευρά του αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της, με τον Σέπερντ να ξεφλουδίζει με έναν ανατριχιαστικό τρόπο τα επίπεδα της προσωπικότητάς του. Κι όλα αυτά καθώς ο Αμπάσι και με τον τρόπο που επιμένει η κάμερά του πάνω στο γεμάτο αίματα κρέας, δεν σταματά να δημιουργεί μια άβολη ατμόσφαιρα, κάνοντας ακόμα και την προετοιμασία του φαγητού να σου ανακατεύει το στομάχι. Και όταν ανακαλύπτεις πλέον πως το κρέας δεν είναι κυνήγι αλλά άνθρωπος, και πως όλοι εκείνοι, ανάμεσά τους και το κορίτσι, τρώνε με τόση μανία τρώνε τον πατέρα της, με τον Ντέιβιντ να έχει ένα μεγαλύτερο μερίδιο από αυτό, σου φέρνει αναγούλα. Ο Αμπάσι κινηματογραφεί όλη αυτή την σκηνή με μια κλίση από κάτω προς τα πάνω, δείχνοντας κάπως διαστρεβλωμένα τα πρόσωπά τους, με τον Ντέιβιντ περισσότερο από όλους, καθώς καταβροχθίζουν με μανία τo στιφάδο.
Ομως αυτό δεν έχει ξεχάσει την Ελι και οι άντρες του γρήγορα ανακαλύπτουν το που έχει κρυφτεί μαζί με τον Τζόελ. Φεύγοντας για να τους απομακρύνει την πιάνουν αιχμάλωτη, αλλά ο Τζόελ έχει ήδη συνέλθει σκοτώνοντας μάλιστα έναν από τους άντρες του Ντέιβιντ (πάλι μια σκηνή μεγάλη σε διάρκεια και κοντινά πλάνα) και αναισθητοποιεί δυο από τους άντρες τους για να του αποκαλύψουν το που πήγαν την Ελι. Και αφού το κάνουν τους σκοτώνει, χωρίς δισταγμό. Για άλλη μια φορά η σειρά παίζει με τους χαρακτηρισμούς «καλός» και «κακός» και το τι είναι αυτό που πραγματικά τους ορίζει, αφήνοντας τον Τζόελ να ισορροπεί κάπου ανάμεσα, κάνοντας μάλιστα τα πάντα για να προστατέψει αυτούς που αγαπά.
Διαβάστε ακόμα: Ο Κρεγκ Μάζιν έδωσε μερικά στοιχεία για τη δεύτερη σεζόν του «The Last of Us»
Η Ελι πλέον αιχμάλωτη του Ντέιβιντ σε ένα κελί ανακαλύπτει τις κανιβαλιστικές του ορέξεις, τις οποίες ο ίδιος αποκαλεί ως «έσχατη λύση» και ότι νιώθει ντροπή για τις πράξεις του. Αλλα προσπαθεί να την καλοπιάσει λέγοντάς της ότι του θυμίζει πολύ από αυτόν γιατί είναι φυσική ηγέτης, έξυπνη, πιστή, αλλά και βίαιη. Πάλεψε για να συγκρατήσει τη βίαιη καρδιά του για πολύ καιρό, όπως λέει, προτού του δει το φως, όχι από τον Θεό, αλλά από το Cordyceps. «Τι κάνουν το Cordyceps; Είναι κακό; Οχι. Είναι γόνιμο. Πολλαπλασιάζεται. Ταΐζει και προστατεύει τα παιδιά του. Και εξασφαλίζει το μέλλον τους με βία, αν χρειαστεί. Αγαπάει.» Είναι πλέον ξεκάθαρο το πως ο Ντέιβιντ έχει χάσει ήδη κάθε ίχνος ανθρωπιάς, έχει χαθεί στο δικό του σκοτάδι, ένα σκοτάδι μάλλον το οποίο υπήρχε πολύ πριν την κατάρρευση της κοινωνίας, μόνο που εδώ βρήκε το κατάλληλο έδαφος να γονιμοποιηθεί και να πολλαπλασιαστεί.
Ακόμα και όταν της προσφέρει μια θέση δίπλα του να την προστατέψει, ο Αμπάσι παρουσιάζει τον Ντέιβιντ ως την σκοτεινή εκδοχή του Τζόελ, οι οποίοι φαίνεται πως λειτουργούν σε δυο τελείως αντίθετα άκρα. Δυο πατρικές φιγούρες που πλησίασαν την Ελι και είναι αποφασισμένοι να φροντίσουν όσους βρίσκονται κάτω από τη φροντίδα τους, χρησιμοποιώντας βίαιες μεθόδους για να επιτύχουν τους στόχους τους. Αυτή την αντίθεση που βγαίνει από τους δυο χαρακτήρες φυσικά τις διαφοροποιείται από την ανθρωπιά και την αγάπη. Ο Τζοελ μπορεί και αυτός να βρίσκεται στο σκοτάδι αλλά πάντα στραμμένο το βλέμμα προς το φως, ο Ντέιβιντ όμως πάντα στραμμένο το βλέμμα προς το σκοτάδι. Και αυτό που το κάνει ακόμα χειρότερο είναι ότι ο Ντέιβιντ είναι και παιδεραστής, κάτι που μπορεί να μην αναφέρεται με το όνομά του τόσο στο παιχνίδι όσο και στο επεισόδιο αυτό, αλλά το λόγια του, οι κινήσεις τους και οι εκφράσεις τους δεν το κρύβουν καθόλου. Αυτό όμως κάνει την Ελι να τον φέρει πιο κοντά και να του σπάσει το δάχτυλο, ενώ λίγο αργότερα καταφέρνει να ξεφύγει σκοτώνοντας με τον μπαλτά τον Τζέιμς.
Ολα γίνονται για κάποιον λόγο.»
Στην τελική αναμέτρησή τους, προσπαθεί να σκοτώσει τον Ντέιβιντ με ένα μαχαίρι αλλά δεν τα καταφέρνει. Την ρίχνει κάτω και ανεβαίνει πάνω της προσπαθώντας, όπως δείχνουν οι κινήσεις του, να τη βιάσει καθώς εκείνη ουρλιάζει και αντιστέκεται. Η τόσο τραυματική σκηνή εξελίσσεται όμως σε μια βίαιη κάθαρση όταν εκείνη παίρνει τον μπαλτά πίσω της, τον ρίχνει κάτω και αρχίζει να τον χτυπάει βίαια στο κεφάλι. Ο Αμπάσι επικεντρώνει το πλάνο αυτό πάνω στο πρόσωπο της Ελι για ώρα, καθώς ουρλιάζοντας χτυπώντας με τόση βιαιότητα το Ντέιβιντ. Το πρόσωπο της άτσαλο, διαστρεβλωμένο κι αυτό με τους καπνούς και τη φωτιά που έχει ξεσπάσει πίσω, αλλά και τα αίματα που πέφτουν γύρω της ακόμα και στην κάμερα. Μια σκηνή που μοιάζει σα να διαρκεί μια αιωνιότητα σε σοκάρει με την ωμότητά της, χωρίς να μπορείς να αποστρέψεις το βλέμμα σου από την αβάσταχτη αυτη εικόνα.
Η τελευταία σκηνή του δράματος εξελίσσεται έξω, όταν ο Τζόελ βρίσκει την Ελι καλυμμένη από αίματα και σοκαρισμένη, έχοντας σκοτώσει τον πρώτο άνθρωπο. Σε μια πραγματικά σπαρακτική σκηνή την παίρνει αγκαλιά και της λέει «σε έχω κορίτσι μου» (baby girl, I got you), κάτι που είχε πει στην κόρη του Σάρα όταν εκείνη ξεψύχησε στην αγκαλιά του στο πρώτο επεισόδιο, κάτι που δείχνει το πόσο πολύ πλέον διαφορετική είναι η σχέση τους. Αλλά ταυτόχρονα είναι ένα επεισόδιο που δείχνει πως δεν μπορεί κάποιος να επιβιώσει σε αυτόν τον κόσμο χωρίς να τον διαφθείρει και να τον κάνει να χάσει ένα μέρος του εαυτού του. Για την Ελι αυτό το κάτι ήταν εκείνο το μικρό κομμάτι αθωότητας που ζούσε ακόμα μέσα της. Μια αθωότητα όμως που πέθανε με κραυγές μέσα στις φλόγες...
Το «The Last of Us» προβάλλεται στην Ελλάδα αποκλειστικά στο Vodafone TV.
