[Προσοχή: το παρακάτω άρθρο περιέχει spoilers από το πρώτο επεισόδιο της σειράς «The Last of Us» με τίτλο «When You're Lost in the Darkness».]
Οι πρώτες σκηνές του «The Last of Us», της νέας σειράς του HBO η οποία βασίζεται στο ομότιτλο video game της Naughty Dog και του PlayStation, δείχνουν τόσο οικείες και ταυτόχρονα τόσο τρομαχτικές. Ξεφεύγοντας λίγο από το παιχνίδι, η σειρά μας μεταφέρει πίσω στο 1968 και μάς βάζει μέσα σε ένα ψυχρό στούντιο για να παρακολουθήσουμε τη συζήτηση μεταξύ κάποιων επιστημόνων οι οποίοι μιλάνε για πανδημίες, ιούς και μύκητες, κάτι που το έχουμε ζήσει κατά κόρον τα τελευταία χρόνια, και να μας δώσει να καταλάβουμε περισσότερο για τον ιό (ή μάλλον καλύτερα τον μύκητα) εκείνον που θα ξεκληρίσει σχεδόν ολόκληρη την ανθρωπότητα με τη φράση «τότε θα χάσουμε» να αντηχεί βαθιά μέσα σου καθώς πέφτουν οι τίτλοι αρχής της.
Είναι μια εξαιρετική εισαγωγή από τον σκηνοθέτη του επεισοδίου Γκρεγκ Μάζιν και τον σεναριογράφο Νιλ Ντράκμαν, η οποία σκιαγραφεί τα διακυβεύματα της κατάρρευσης της κοινωνίας όπως την γνωρίζουμε, με ένα αριστουργηματικά ανατριχιαστικό τρόπο, και ταυτόχρονα θεμελιώνει τον κόσμο στον οποίο θα μας ταξιδέψει η σειρά μέσα σε ολόκληρη την σεζόν της.
Διαβάστε τα recaps του Flix για όλα τα επεισόδια του «The Last of Us»:
- Πρώτο επεισόδιο: «When You're Lost in the Darkness»
- Δεύτερο επεισόδιο: «Infected»
- Τρίτο επεισόδιο: «Long, Long Time»
- Τέταρτο επεισόδιο: «Please Hold My Hand»
- Πέμπτο επεισόδιο: «Endure and Survive»
- Εκτο επεισόδιο: «Kin»
- Εβδομο επεισόδιο: «Left Behind»
- Ογδοο επεισόδιο: «When We Are in Need»
- Ενατο επεισόδιο: «Look For The Light»
Ενα από τα πρώτα πράγματα που καταλαβαίνουν όσοι έχουν παίξει το παιχνίδι, είναι ότι η σειρά δεν έχει σκοπό να ακολουθήσει τα γεγονότα του σκηνή προς σκηνή. Και αυτό είναι που δίνει στην εισαγωγή της ακόμα περισσότερη δύναμη, κάνοντάς την ακόμα πιο τραγική, δείχνοντας με τον καλύτερο τρόπο το πώς οι μεταφορές μπορούν να εξελίξουν το αρχικό υλικό τους και ταυτόχρονα να παραμείνουν πιστές σε αυτό.
Η σειρά, όπως και το παιχνίδι, ακολουθεί τα γεγονότα της κατάρρευσης της κοινωνίας και της εξάπλωσης του ιού από τα μάτια της κόρης του Τζόελ, της Σάρα, την οποία όμως γνωρίζουμε περισσότερο. Ο Μάζιν την ακολουθεί με την κάμερά του σε μια, τυπική όπως φαίνεται, μέρα, βλέποντας τον άλλοτε οικείο κόσμο μέσα από τα δικά της μάτια, ενώ ταυτόχρονα κάνει μια φανταστική δουλειά στο να συσχετιστούμε μαζί της και να δείξει την σχέση που είχαν η Σάρα και ο Τζόελ, καθώς δίνει, με έναν λεπτό τρόπο, στοιχεία για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Ακόμα και όταν αυτό συμβεί, και όλα έχουν αρχίσει να καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας, ο Μάζιν συνεχίζει να μας τα παρουσιάζει μέσα από τα τρομαγμένα μάτια ενός μικρού κοριτσιού. Σπίτια να φλέγονται, άνθρωποι να τρέχουν πανικόβλητοι, εκρήξεις παντού είναι οι στιγμές που προκαλούν περισσότερη αίσθηση απ' ό,τι κάποιος θα περίμενε αν τις παρακολουθούσαμε από την πλευρά του Τζόελ. Αλλά μέσα σε αυτές είναι που αρχίζει να χτίζεται και ο χαρακτήρας του, που βλέπουμε πως θα κάνει τα πάντα για να προστατεύσει αυτούς που αγαπά, ακόμα και να προσπεράσει με το αμάξι του μια ακόμα οικογένεια με παιδί που τους ζητά βοήθεια.
Η ιστορία προχωράει χτίζοντας τον πανικό, το σασπένς και τον τρόμο με πραγματική μαεστρία, για να φτάσουμε στο σημείο που θα αλλάξει για πάντα τον Τζόελ, τον θάνατο της κόρης του. Είναι τόσο τραγικός όσο και στο παιχνίδι, μόνο που εδώ, έχοντας περάσει περισσότερη ώρα μαζί της, είναι πραγματικά μια γροθιά στο στομάχι. Η Σάρα πεθαίνει στην αγκαλιά του Τζόελ χωρίς να πει την παραμικρή λέξη, βγάζοντας κάποιες κραυγές και δείχνοντας απόλυτα φοβισμένη. Είναι μια στιγμή που σε κάνει, ακόμα και αν την περιμένεις, να μείνεις αποσβολωμένος. Είναι μια αριστουργηματική μισή ώρα τηλεόρασης που γίνεται ακόμα πιο δυνατή από τις υπέροχες ερμηνείες και την μαεστρία στην σκηνοθεσία του Μάζιν για να μας δείξει όχι μόνο τον τρόμο και την απόγνωση πίσω από όσα έχουν συμβεί, αλλά και εκείνη την κομβική στιγμή που ο Τζόελ χάνεται μέσα στο δικό του σκοτάδι…
Διαβάστε ακόμα: Θα είναι το «The Last of Us» η πιο αυθεντική μεταφορά video game;
Είκοσι χρόνια μετά και ο κόσμος όπως τον ξέρουμε δεν υπάρχει πια, με ζώνες καραντίνας να έχουν εξαπλωθεί σε όλη την Αμερική (και ίσως στον κόσμο), το καθένα σαν μια μικρογραφία ενός απολυταρχικού καθεστώτος όπου άνθρωποι περιμένουν στις ουρές για ένα πιάτο φαΐ και με την αστυνομία να περιπολεί τους δρόμους. Μεσα σε μια τέτοια ζώνη βλέπουμε και πάλι τον Τζόελ ο οποίος αυτή την φορά κρατά στην αγκαλιά του ένα ακόμα ένα νεκρό παιδί, όπως τον είδαμε και λίγο πριν να κρατά την Σάρα, το οποίο όμως πετά χωρίς δεύτερη σκέψη στην φωτιά, ανέκφραστος με ένα σχεδόν παγωμένο πρόσωπο, δείχνοντάς μας το πόσο πολύ έχει αλλάξει μέσα σε αυτά τα χρόνια. Ολα αυτά τον έχουν κάνει να μην εμπιστεύεται κανέναν, εκτός ίσως από την Τες, μια «συνάδελφό» του και ίσως τη μοναδική του φίλη, την οποία εδώ ερμηνεύει μια εξίσου σκληροτράχηλη Ανα Τορβ.
Μέσα στην υπόλοιπη αυτή ώρα των 80 λεπτών του πρώτου επεισοδίου μαθαίνουμε τους επαναστάτες Fireflies, οι οποίοι προσπαθούν να ρίξουν το νέο αυτό κατεστημένο με αρκετούς να τους θεωρούν τρομοκράτες, για το ξέσπασμα του ιού, για την κατάσταση του κόσμου τώρα και πολλές άλλες πληροφορίες με ελάχιστο χρόνο για να τις επεξεργαστείς και να τις κατανοήσεις οι οποίες ίσως κάπου κάνουν τους αμύητους να χαθούν μέσα σε αυτές.
Διαβάστε ακόμα: Το «The Last of Us» πλέκει το δικό του ζοφερό εγκώμιο στην ίδια την ανθρωπιά
Πληροφορίες που σίγουρα θα αφομοιωθούν καλύτερα καθώς προχωράει η σειρά, αλλά, κυρίως, μαθαίνουμε για ένα ακόμα μολυσμένο παιδί, την Ελι, η οποία ίσως αποτελεί το κλειδί για την θεραπεία της αρρώστιας. Μπορεί να μην περνάμε και πολύ χρόνο με την Ελι σε αυτό το επεισόδιο, αλλά η ερμηνεία της Μπέλα Ράμσεϊ μας δίνει να καταλάβουμε ότι δεν είναι ένα μικρό ανήμπορο κορίτσι και πως όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω της την έχουν κάνει αρκετά δυναμική. Η σχέση μεταξύ της Ελι και του Τζόελ, η οποία αποτελεί και τον πυρήνα ολόκληρης της σειράς, θεμελιώνεται ήδη από την πρώτη τους κοινή σκηνή, σημάδι πως πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικούς αλλά ίσως και τελείως όμοιους χαρακτήρες.
Και καθώς ο Τζόελ, η Τες και η Ελι φεύγουν για το δικό τους ταξίδι μέσα σε ένα φαινομενικά ακατάσχετο σκοτάδι, με το «Never Let Me Down Again» των Depeche Mode να τους συνοδεύει παίζοντας από το ράδιο στο σπίτι του Τζοελ, ένα 80s κομμάτι το οποίο τελικά δεν σημαίνει μπελάδες, όπως προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει η Ελι λίγη ώρα πριν, αλλά ελπίδα καθώς προσφέρει μια ευπρόσδεκτη σπίθα φωτός για να τους καθοδηγήσει, όχι μόνο στη μαύρη εκείνη βροχερή νύχτα αλλά και στο σκοτάδι που κουβαλάει, λίγο πολύ, μέσα του και ο καθένας από αυτούς.
Το «The Last of Us» ξεκινάει αποκλειστικά στο Vodafone TV στις 16 Ιανουαρίου
