Ο Χομαγιούν Ερσάντι ήταν αρχιτέκτονας, με σπουδές στην Ιταλία τη δεκαετία του '70. Μια μέρα οδηγούσε στην Τεχεράνη και σταματώντας σε ένα κόκκινο φανάρι θυμάται τον εαυτό του να αναρωτιέται γύρω από τη ζωή, όταν κάποιος του χτύπήσε το παράθυρο του αυτοκινήτου. Ο άντρας του συστήθηκε: «Είμαι ο Αμπάς Κιαροστάμι και θέλω να κάνω μια ταινία. Θες να πρωταγωνιστήσεις;». «Και κάπως έτσι έγινα ηθοποιός», θυμόταν στις συνεντεύξεις του.
H ταινία ήταν η «Γεύση του Κερασιού» που θα κέρδιζε το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών το 1997.
H Γεύση του Κερασιού
Τουλάχιστον η μισή ταινία, αν όχι περισσότερη ειδικά στην περίπτωση ενός φιλμ που στηρίζεται όλο σε έναν άνθρωπο, σε ένα πρόσωπο, σε έναν οδηγό αυτοκινήτου (!), υπάρχει και παραμένει αξεπέραστη εξαιτίας του Χομαγιούν Ερσάντι, ο οποίος ξεκίνησε να κάνει καριέρα ηθοποιού στα 50 του χρόνια.
«Ο Κιαροστάμι δεν συνεργαζόταν με επαγγελματίες ηθοποιούς. Οι μη επαγγελματίες ηθοποιοί στις ταινίες του συνήθως δεν συνέχισαν την καριέρα τους αργότερα. Μπορώ να πω ότι είμαι ο μόνος μη επαγγελματίας ηθοποιός που συνέχισε να ασχολείται με την υποκριτική μετά τη συμμετοχή μου σε ταινία του Κιαροστάμι.»
Επαιξε σε λίγες ακόμη ταινίες μικρότερους ρόλους, ενώ διεκδίκησε και μια ισχυρή διεθνή καριέρα, πρωταγωνιστώντας στο «Zero Dark Thirty» της Κάθριν Μπίγκελοου, το «A Most Wanted Man» του Αντον Κόρμπιν και το «A Kite Runner» του Μαρκ Φόρστερ.
A Most Wanted Man
The Kite Runner
To 2018 η Νικόλ Κράους έγραψε ένα διήγημα που δημοσιεύτηκε στο New Yorker με τίτλο «Seeing Ershadi» για μια χορεύτρια μπαλέτου που βλέπει μια ταινία με τον Ερσάντι και παθαίνει εμμονή με το πρόσωπό του. Οχι άδικα, συμπληρώνουμε εμείς...