Buzz

Οι αγαπημένες ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς

στα 10

Με αφορμή τα 69α γενέθλια του Ντέιβιντ Λιντς, επιστρέφουμε στις αγαπημένες του ταινίες. Και του ευχόμαστε να επιστρέψει γρήγορα στο σινεμά...

Οι αγαπημένες ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς

Υπάρχουν πολλές πηγές στις οποίες μπορεί κανείς να αναζητήσει τις αγαπημένες ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς. Οπου όμως και να ψάξεις, θα συναντήσεις τα ίδια ονόματα (τον Φελίνι, τον Κιούμπρικ, τον Χέρτζογκ, τον Τατί, τον Γουάιλντερ και τον Χίτσκοκ) και τις ίδιες ταινίες (τις «Διακοπές του κου. Ιλό», το «8 1/2», το «Rear Window», το «Sunset Boulevard»).

Γι' αυτές τις τέσσερις ταινίες μιλάει και στο «Lynch on Lynch», απαντώντας στην ερώτηση ποιες ταινίες θα έδειχνε σε κάποιον ως παράδειγμα του τέλειου σινεμά:

«Η πρώτη θα ήταν το "8 1/2" για τον τρόπο με τον οποίο ο Φεντερίκο Φελίνι καταφέρνει να πετύχει με αυτήν την ταινία αυτό που μόνο οι αφαιρετικοί ζωγράφοι μπορούν - να επικοινωνήσει ένα συναίσθημα χωρίς να πει ή να δείξει τίποτα με ευθύ τρόπο, χωρίς να εξηγεί τίποτα, παρά μόνο με καθαρή μαγεία.»

2

«Για τους ίδιους λόγους θα έδειχνα σε κάποιον το "Sunset Boulevard". Ακόμη και αν το στιλ του Μπίλι Γουάιλντερ είναι πολύ διαφορετικό από του Φελίνι, καταφέρνει να πετύχει περίπου την ίδια αφαιρετική ατμόσφαιρα, με λιγότερη μαγεία αλλά με όλα τα είδη των στιλιστικών και τεχνικών τρικ. Το Χόλιγουντ που περιγράφει στην ταινία μπορεί να μην υπήρξε ποτέ, αλλά μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπήρξε και μας βάζει βαθιά μέσα του, σαν σε όνειρο.»

2

«Στη συνέχεια θα έλεγα τις "Διακοπές του κου. Ιλό" για την απίστευτη οπτική που ο Ζακ Τατί ρίχνει στην κοινωνία. Οταν βλέπεις τις ταινίες του, αντιλαμβάνεσαι πόσο πολύ ήξερε - και αγαπούσε - την ανθρώπινη φύση και μπορεί να είναι μόνο έμπνευση για να κάνει κάποιος το ίδιο.»

2

«Και, τέλος, θα έδειχνα το "Rear Window", για τον ευφυή τρόπο με τον οποίο ο Αλφρεντ Χίτσκοκ καταφέρνει να δημιουργήσει - ή καλύτερα να αναπαραστήσει - έναν ολόκληρο κόσμο περιοριστικών παραμέτρων. Ο Τζέιμς Στίουαρτ δεν αφήνει ποτέ την αναπηρική του καρέκλα στη διάρκεια της ταινίας και όμως, μέσα από το δικό του βλέμμα γινόμαστε κοινωνοί ενός πολύπλοκου σχήματος φόνου. Στην ταινία, ο Χίτσκοκ καταφέρνει να πάρει κάτι τεράστιο και να το συμπυκνώσει σε κάτι πραγματικά μικρό. Και το καταφέρνει μέσα από τον απόλυτο έλεγχο της τεχνικής του κινηματογράφου.»

2

Περισσότερες αγαπημένες λίστες από μεγάλους δημιουργούς:

Δείτε εδώ τον Ντέιβιντ Λιντς να μιλάει για τους σκηνοθέτες που θαυμάζει και τις ταινίες που βλέπει ξανά και ξανά:


Και μερικές ακόμη:

  • «Ηταν οι ξενόγλωσσες ταινίες που με έκαναν να ενθουσιαστώ με το σινεμά. Το "La Strada" για παράδειγμα, και το "8 1/2 και η "Persona" και η "Ωρα του Λύκου", όλες οι ταινίες του Ζακ Τατί.»

  • Το "Sunset Boulevard", η "Persona", η "Lolita", αυτες είναι οι αγαπημένες μου ταινίες. Και το "8 1/2", το "La Strada", το "I Vitelloni"».

  • «Το "Rear Window" είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες. Μου αρέσει γιατί έχει μια τέτοια ατμόσφαιρα και ακόμη και αν γνωρίζω ακριβώς τι θα συμβεί στην επόμνη σκηνή, μου αρέσει που βρίσκομαι μέσα σε αυτό το δωμάτιο και νιώθω το χρόνο. Είναι σαν να μπορώ να το μυρίσω.»

2 «Lolita» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

  • Ολες οι ταινίες που αγαπώ είναι ασπρόμαυρες: το "Sunset Boulevard", η "Lolita", ο "Πόλιτης Κέιν", το "8 1/2". Μοναδική εξαίρεση το "O Θείος Μου" του Ζακ Τατί. Τα χρώματα σε αυτήν την ταινία είναι εξωπραγματικά.»

  • «Μου αρέσει η δουλειά του Κόπολα. Του Ζακ Τατί, του Κουροσάβα, του Τζον Φορντ. Κάποιες ταινίες του Βέρνερ Χέρτζογκ. Και ο Μπίλι Γουάιλντερ.»

  • «Μου αρέσει επίσης ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Είναι αυτή τη στιγμή ο πιο κουλ. Η "Λάμψη" με καταδιώκει. Δεν τη χάνω ποτέ όταν τη δείχνει στην τηλεόραση. Η καλύτερη ταινία του για μένα είναι η "Lolita". Με έχει συνεπάρει τελείως. Επίσης μου αρέσει γιατί του αρέσει το "Eraserhead". Είπε καποτε πως ήταν η αγαπημένη του ταινία.»

  • «Ο Κιούμπρικ είναι ο πιο κουλ και ο Μάρτι είναι ακριβώς δίπλα του.»

  • «Μου αρέσει ο Φελίνι, ο Μπέργκμαν, ο Κιούμπρικ, ο Χίτσκοκ, ο Τατί και ο "Μάγος του Οζ".»

  • «Εχω βαθιά εκτίμηση για τον Φελίνι. Τον γνώρισα πρόσφατα και είναι απλά φανταστικός. Νιώθω πολύ κοντά του αν και είναι πολύ Ιταλός. Αλλά οι ταινίες του θα μπορούσαν να είχαν γίνει οπουδήποτε. Οταν λέω πως νιώθω πολύ κοντά είναι γιατί και οι δύο έχουμε γεννηθεί στις 20 Ιανουαρίου.»

Περισσότερος Ντέιβιντ Λιντς: