Φεστιβάλ / Βραβεία

National Society of Film Critics: μεγάλος νικητής το «Inside Llewyn Davis» των αδελφών Κοέν!

στα 10

Κι όμως το outsider των Αδελφών Κοέν συνεχίζει να συγκεντρώνει ψήφους εμπιστοσύνης από τις πιο έγκριτες κριτικές ενώσεις. Τι θα κάνουν τα Οσκαρ;

National Society of Film Critics: μεγάλος νικητής το «Inside Llewyn Davis» των αδελφών Κοέν!

Από τη στιγμή που το είδαμε στο φεστιβάλ Καννών τον περασμένο Μάιο (όπου κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής), σας το είχαμε γράψει: το «Inside Llewyn Davis» των αδελφών Κοέν είναι ένα αριστούργημα. Μαζί μας πρόσφατα διαφώνησε η Ενωση Παραγωγών της Αμερικής (Producers Guild of America) αφήνοντας εντελώς εκτός το «Inside Llewyn Davis» και προκαλώντας την οργή του αμερικανικού Τύπου. Η Ενωση Ξένων Ανταποκριτών στο Χόλιγουντ χάρισε στην ταινία 3 υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα - κάτι που επίσης θεωρούμε φειδωλό. Από εκεί και πέρα όμως υπήρξε μία συγκρατημένη αλλά ανοδική πορεία. Το «Inside Llewyn Davis» ψηφίστηκε καλύτερη ταινία του 2013 από το AFI, κέρδισε το μεγάλο βραβείο στα Gotham Awards, έσκισε στα βραβεία των κριτικών του Τορόντο, ενώ αντίστοιχες ενώσεις σε Βοστώνη, Φλόριντα, Φίνιξ υποκλίθηκαν στη χρήση της μουσικής, τη διεύθυνση Φωτογραφίας του και, φυσικά, στον πρωταγωνιστή Οσκαρ Αϊζακς.

Σήμερα όμως ξυπνάμε με την είδηση ότι οι αδελφοί Κοέν κέρδισαν ένα από τα δυσκολότερα (καλλιτεχνικά) στοιχήματα: το National Society of Film Critics, μία από τις δύο Εθνικές Ενώσης Αμερικανών Κριτικών (μαζί με το National Board of Review) συμφώνησε στο ότι το «Inside Llewyn Davis» είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς. Κι όχι μόνο.

Εκτός από το βραβείο Καλύτερης Ταινίας, οι αδελφοί Κοέν κερδίζουν το βραβείο Σκηνοθεσίας, ο Οσκαρ Αϊζαακ το αντίστοιχο Α' Ανδρικού ρόλου και ο Μπρούνο Ντεμπονέλ αυτό της Φωτογραφίας.

Τολμηροί στις επιλογές τους, οι κριτικοί του National Society of Film Critics έδωσαν το Β' Ανδρικό στον Τζέιμς Φράνκο για το «Spring Breakers» και το βραβείο σεναρίου στους Λικλέιτερ-Χοκ-Ντελπί για το «Πριν τα Μεσάνυχτα».

1

Διαβάστε τα βραβεία του National Society of Film Critics αναλυτικά:

2

Λίγα λόγια για την πλοκή του «Inside Llewyn Davis»:

Τέλη δεκαετίας του 50, Βίλατζ, Νέα Υόρκη. Ο Λιούιν Ντέιβις είναι ένας ακόμα φολκ μουσικός των καφέ των παραδρόμων της πλατείας Ουάσινγκτον. Κάθε Κυριακή παίρνει την κιθάρα του και πεισματικά τραγουδά αυθεντική φολκ - μπαλάντες που έχουν ρίζες στο δέλτα του Μισισιπί και τα απαλάχια όρη. Η μεταπολεμική Αμερική δεν είναι ακόμα έτοιμη να κοιτάξει τόσο πίσω, ούτε τόσο μέσα της - προτιμά να κουνά τους γοφούς της σε ανέμελο rock 'n' roll ή σε ευκολοχώνευτη «Papa-Ooh-Mau Mau» ποπ. Το νέο ρεύμα της φολκ δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Ούτε ο Φιλ Οουκς, ούτε οι Πίτερ, Πολ και Μέρι έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Ο Μπομπ Ζίμερμαν δεν έχει πάρει ακόμα την κιθάρα του για να κάτσει σ' ένα από αυτά τα σκαμπό, στην μικρή σκηνή ενός από αυτά τα καφέ και να κάνει mainstream αυτή την ακουστική, κατανυκτική μουσική επανάσταση.

Βρισκόμαστε λίγο πριν το ξημέρωμα, σ' αυτό που μοιάζει σαν το πιο βαθύ, απελπιστικό σκοτάδι για τον Λιούιν Ντέιβις: άφησε πίσω του στο Νιου Τζέρσεϊ ό,τι απεχθανόταν - την εργατική του οικογένεια, έναν άξεστο πατέρα και το μεροκάματο στο λιμάνι για να κυνηγήσει το όνειρό του, να αποδείξει τι σπουδαίο κρύβει μέσα του, αλλά κατέληξε ένας άφραγκος τυχοδιωκτάκος που επιβιώνει από καναπέ σε καναπέ και παρακαλεί για προκαταβολές. Πόσο μπορεί να πιστέψει αυτό το σπουδαίο που κρύβει μέσα του; Γιατί «Inside Llewyn Davis» υπάρχει κάτι όντως σπουδαίο. Μουσική. Διαβάστε περισσότερα...

3

Διαβάστε περισσότερα για την οσκαρική κούρσα με όλα τα βραβεία αναλυτικά: