Δείτε στο τέλος του κειμένου το τρέιλερ του «Cobain: Montage of Heck» που κυκλοφόρησε στις 11 Μαρτίου.
Το «Cobain: Montage of Heck» του Μπρετ Μόργκεν έφτασε στο Sundance και τώρα στο Βερολίνο με τα εχέγγυα του πρώτου εγκεκριμένου από τις οικογένειες του Κερτ Κομπέιν ντοκιμαντέρ για τη ζωή του, πράγμα που σε απλά αμερικάνικα σημαίνει ότι μαμά, μπαμπάς, μητριά και αδερφή μιλούν για τον Κερτ που αγάπησαν και σύζυγος και κόρη δίνουν στη δημοσιότητα ό,τι πιο ιδιωτικό είχαν κρατήσει από τον μπαμπά - συν τον τίτλο της executive producer για τη σήμερα 22 ετών Φράνσις Μπιν Κομπέιν.
Και περνάει ώρα πριν καταλάβεις πως ο τίτλος του «εγκεκριμένου» βρίσκεται εδώ μάλλον για να υπογραμμίσει την ατολμία του Μπρετ Μόργκεν (με μοναδική σημαντική προϋπηρεσία το «Crossfire Hurricane» για τους Rolling Stones το 2012) να φτιάξει - επιτέλους - το ντοκιμαντέρ που θα δικαιώσει στους αιώνες τον Κερτ Κομπέιν, ένα αφήγημα που θα διανύσει τη μικρή ζωή ενός μεγάλου ανθρώπου από τη γέννησή του μεχρι την ημέρα του θανάτου του, τοποθετώντας τον μύθο του πάνω στην σύγχρονη ιστορία της Αμερικής και την πτώση του πάνω στη μεγάλη απάτη του αμερικανικού ονείρου.
Διαβάστε ακόμη: Μόνο για όσους αγάπησαν τον Κερτ Κομπέιν
To οπτικό υλικό είναι πραγματικά συγκλονιστικό: από τα home movies της παιδικής του ηλικίας μέχρι και τις ανέκδοτες ηχογραφήσεις (το ακουστικό cover του «And I Love Her» των Beatles» μπορεί να σε κάνει να κλαις με τις ώρες), τα backstage videos, τις ιδιόχειρες σημειώσεις του και τις πραγματικά ιδιωτικές στιγμές στο σπίτι των ερωτευμένων Κερτ και Κόρτνεϊ πριν και μετά τη γέννηση της κόρης τους, ο Μόργκεν είχε προαποφασίσει πως θα χρησιμοποιούσε τα πάντα όσο κι αν αυτό ανέβασε τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ του στις δυο ώρες και κάτι.
Και με βάση αυτά συμπλήρωσε με έξι εξομολογήσεις (της μητέρας, της αδερφής, του πατέρα, της μητριάς, της συζύγου και του Κρις Νοβοσέλικ) και μερικά μικρά υπέροχα τμήματα animation, τη δική του εκδοχή πάνω στο έργο και τη ζωή του Κερτ Κομπέιν, από λίγο πριν τη γέννησή του μέχρι και λίγο πριν από το θάνατό του.
Επί δύο ώρες και κάτι προσπαθείς πραγματικά να καταλάβεις αν αυτό που βλέπεις είναι το «οριστικό» ντοκιμαντέρ για τον Κερτ Κομπέιν ή όχι και η ζυγαριά πέφτει συχνότερα στη δεύτερη επιλογή, αφού ο Μόργκεν αρνείται να εξηγήσει τι ήταν σημαντικό στη μουσική του Κομπέιν, τι σήμαινε grudge εν έτει 1991, πόσο διαφορετική ήταν η κουλτούρα του MTV τότε, ποιες ήταν οι αδρές γραμμές που σκιαγράφησαν το πορτρέτο μιας από τις πιο επιδραστικότερες μπάντες όλων των εποχών και πώς ο μύθος του Κομπέιν γεννήθηκε ακριβώς τη στιγμή που χρειαζόταν για να αλλάξει τη ροκ ιστορία αυτού του κόσμου.
Αν γνωρίζεις την ιστορία του Κερτ Κομπέιν, απολαμβάνεις το ντοκιμαντέρ επειδή αυτό πατάει πάνω στις δικές σου μνήμες. Αν δεν έχεις ιδέα γιατί το «Nevermind» ήταν τόσο σπουδαίος δίσκος δεν θα το μάθεις ποτέ εδώ, όπως μαζί και τίποτα για την αμφιλεγόμενη σχέση του με την Κόρτνεϊ Λοβ, τις πραγματικές απόψεις της οικογένειάς του για την ιλιγγιώδη αυτοκτονική του πορεία προς το θάνατο, συν το γεγονός πως ο Ντέιβιντ Γκρολ δεν συμμετέχει στην ταινία - από μόνο του ενδεικτικό για το πόσο «εγκεκριμένο» είναι.
Διαβάστε ακόμη: «My life is so fucking boring»: Οταν ο Κερτ Κομπέιν αφηγήθηκε την ιστορία της ζωής του
O Μόργκεν αναγκάζει τους γονείς του Κομπέιν (και τη μητριά του) να παραδεχτούν πως τον πέταξαν στον δρόμο δημιουργώντας του το τελειωτικό αίσθημα απόρριης που κουβαλούσε μέχρι και το τέλος του, αλλά δεν ρωτάει ποτέ τη μητέρα του τη γνώμη της για την Κόρτνεϊ Λοβ ή αντίστοιχα την Κόρτνεϊ Λοβ (στην πιο ήπια εμφάνισή της εδώ και χρόνια - βλέπετε ήταν και η κόρη στα γυρίσματα...) γιατί αγάπησε τον Κομπέιν, πόσο υπέφερε ή όχι στο πλευρό του, πως είναι να είσαι για πάντα η «γκόμενα» του Κερτ Κομπέιν.
Οι συνεντεύξεις υπάρχουν για να υπάρχουν και το μόνο που μένει είναι ένα φρενήρες μοντάζ από animation ημερολόγια, home movies, τραγούδια και ζωντανές εμφανίσεις, σπάνια ντοκουμέντα και μερικές ανεκτίμητες στιγμές που σε κάνουν να καταλαβαίνεις ακριβώς ποιος ήταν ο Κερτ Κομπέιν: το βλέμμα του στο γύρισμα του βίντεο κλιπ του «Come as You Are», ένα παιχνίδι με την κόρη του, το ζευγάρι στο μπάνιο να είναι πραγματικά ευτυχισμένο, μερικές από τις αριστουργηματικές ζωγραφίες του και το χιούμορ του που δεν ήταν ποτέ άμυνα, αλλά μάλλον επίθεση στην πολιτική ορθότητα.
Το «Montage of Heck» δεν θα σας βοηθήσει, αν ζητάτε ραγματικά να μάθετε ποιος ήταν ο Κερτ Κομπέιν. Γι' αυτό θα υπάρχουν πάντα το «Nevermind», το «In Utero», το «ΜΤV Unplugged in New York» και το όχι «εγκεκριμένο» «Last Days» του Γκας Βαν Σαντ που μέχρι στιγμής παραμένει η ταινία που κατάφερε να στείλει το μύθο του στην πραγματική ποιητική σφαίρα που του αξίζει.
Διαβάστε ακόμη:
- Berlinale 2015 - Μέρα 1η: Πρεμιέρα με Ζιλιέτ Μπινός
- Berlinale 2015: Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σταματήσει τον Τζαφάρ Παναχί από το να κάνει ταινίες
- Berlinale 2015: Αν κάνεις τρικάσετο, ας το κάνεις όπως ο Βέρνερ Χέρτσογκ κι η Νικόλ Κίντμαν στο «Queen of the Desert»
- Berlinale 2015: Το «Απαγορευμένο Δωμάτιο» του Γκάι Μάντιν είναι μια απαστράπτουσα ονείρωξη-φόρος τιμής στο βωβό σινεμά
- Berlinale 2015: Ιζαμπέλ Κοϊσέτ / «Nαι είμαι γυναίκα σκηνοθέτης - έχω αιδοίο και το παίρνω μαζί μου στο γύρισμα»
- Berlinale 2015: Οι 20 ταινίες που περιμένουμε να δούμε σαν τρελοί!
- Berlinale 2015: «Nobody Wants the Night», ή πώς η Ζιλιέτ Μπινός έφαγε ωμή φώκια σε μια γυναικεία ταινία
- Berlinale 2015: O Βαρουφάκης έρχεται, η κινηματογραφική αγορά αναστατώνεται!
- Berlinale 2015: 19 ταινίες για τη Χρυσή Αρκτο
