Χωρίς πραγματικά ταινίες - γεγονότα, το φετινό διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου, που ξεκινάει στις 5 Φεβρουαρίου και διαρκεί μέχρι και τις 15 Φεβρουαρίου, διακρίνεται μάλλον για την ποικιλία του και την συνέχιση της πρακτικής της μείξης καθιερωμένων δημιουργών και νέων φωνών από το σινεμά του κόσμου.
Δεκαεννιά ταινίες θα βρεθούν στο μικροσκόπιο της φετινής κριτικής επιτροπής - με Πρόεδρο τον Ντάρεν Αρονόφσκι - και θα προσπαθήσουν να διεκδικήσουν μια θέση στα μεγάλα βραβεία της διοργάνωσης με το βλέμμα φυσικά στη Χρυσή Αρκτο.
Ας δούμε αναλυτικά τις ταινίες που αποτελούν το διαγωνιστικό τμήμα της 65ης Berlinale.
Aferim! του Ράντου Τζούντε (Ρουμανία/Βουλγαρία/Τσεχία)
Ο Ρουμάνος Ράντου Τζούντε επιστρέφει τρία χρόνια μετά το «Everybody in Our Family» που τον έκανε γνωστό παγκοσμίως με το «Aferim!», μια από τις ελάχιστες ρουμάνικες ταινίες που διαδραματίζονται τον 19ο αιώνα. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός αστυνομικού ο οποίος μισθώνεται από έναν έμπορο να αναζητήσει έναν τσιγγάνο σκλάβο ο οποίος το έχει σκάσει αφού πριν διατηρούσε σχέσεις με τη σύζυγο του έμπορου. Το «Aferim!» που σημαίνει «Μπράβο» στα τούρκικα αποτελεί μια από τις πλέον πολυαναμενόμενες ταινίες στη Ρουμανία (αλλά και έξω από αυτήν), ειδικά σε μια εποχή όπου στη χώρα επικρατεί αναταραχή για την ενσωμάτωση των μειονοτήτων αλλά και των μεταναστών στις τοπικές κοινωνίες.
The Pearl Button (El botón de nácar) του Πατρίτσιο Γκούζμαν (Γαλλία/Χιλή/Ισπανία)
O Χιλιανός σκηνοθέτης του «Nostalgia for the Light» επιστρέφει με ένα ντοκιμαντέρ που αφηγείται την ιστορία δύο μικροσκοπικών κουμπιών που βρέθηκαν στο βυθό του ωκεανού, γράφοντας μια δική τους μεγάλη συγκινητική ιστορία. Οχι ακριβώς παράξενη επιλογή για το διαγωνιστικό τμήμα, αφού ο Γκουσμάν καταφέρνει να ξεπεράσει τις συμβάσεις της τεκμηρίωσης και της μυθοπλασίας σχεδόν σε ένα δικό του κινηματογραφικό είδος από την αρχή.
The Club του Πάμπλο Λαράιν (Χιλή)
Τρία χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία του υποψήφιου για Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας «Νο», ο Πάμπλο Λαράιν φτάνει στη Berlinale σχεδόν ως φαβορί για τη Χρυσή Αρκτο με μια ταινία που γυρίστηκε με απόλυτη μυστικότητα στη Χιλή και αφηγείται την ιστορία τεσσάρων ανδρών που βρίσκονται απονομωμένοι σε ένα σπίτι σε μια παραθαλάσσια πόλη με σκοπό να εξιλεωθούν από τις αμαρτίες τους, μέχρι τη στιγμή που ένας πέμπτος άνδρας εμφανίζεται στο σπίτι για τον ίδιο λόγο και αλλάζει τις ισορροπίες για πάντα. Από τα καλά κρυμμένα χαρτιά της χρονιάς...
Chasuke's Journey (Ten no chasuke) του Sabu (Ιαπωνία)
Ο Sabu (ψευδώνυμο του ηθοποιού Χιρογιούκι Τανάκα - «Itchi the Killer» του Τακάσι Μιίκε) σκηνοθετεί μια ταινία φαντασίας, βασισμένη πάνω στο δικό του πρώτο μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται σε ένα κόσμο όπου οι τύχες των ανθρώπων ορίζονται από σεναριογράφους στον Παράδεισο. Πρωταγωνιστής είναι ο Τσασούκε, ο οποίος δουλεύει ως υπηρέτης για τους σεναριογράφους και θα γίνει μάρτυρας του θανάτου μιας γυναίκας λόγω ενός λάθους του σεναρίου της και θα επιστρέψει στους ζωντανούς για να τη σώσει.
Sworn Virgin (Vergine giurata) της Λάουρα Μπισμπούρι (Ιταλία/Ελβετία/Γερμανία/Αλβανία/Κόσοβο)
Πρώτη ταινία της Μπισμπούρι, το «Sworn Virgin» βασίζεται στο βιβλίο της Ελβίρα Ντόνες και αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας (την υποδύεται η Αλμπα Ρορβάκερ) η οποία τηρεί ένα αρχαϊκό αλβανικό έθιμο και ορκίζεται να μείνει παρθένα και μεταμφιέζεται σε άντρα με σκοπό να αποκτήσει ίσα δικαιώματα με τους άντρες του χωριού της.
45 Years του Αντριου Χέιγκ (Μ.Βρετανία)
Τέσσερα χρόνια μετά το «Weekend», ο Αντριου Χέιγκ επιστρατεύει την Σαρλότ Ράμπλινγκ και τον Τομ Κόρτνεϊ για τη συγκινητική ιστορία ενός ζευγαριού που λίγες ημέρες πριν την επέτειο των 45 χρόνων γάμου τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με το νεκρό σώμα του πρώτου έρωτα του συζύγου, ένα γεγονός που θα ανατρέψει ολόκληρη την κοινή ζωή τους.
As We Were Dreaming (Als wir träumten) του Αντρέας Ντρέζεν (Γερμανία/Γαλλία)
Παλιός γνώριμος του Φεστιβάλ (Αργυρή Αρκτος το 2002 με το «Grill Point»), ο Αντρέας Ντρέζεν αφηγείται την ιστοριά μιας παρέας πέντε φίλων στο Λάιπτσικ τις ημέρες της πτώσης του τείχους του Βερολίνου. Περιμένουμε αγωνία να δούμε την οπτική του Ντρέσεν πάνω στην εμβληματική αυτή στιγμή της γερμανικής ιστορίας, πάντοτε με τον μειλίχιο αλλά και υπόγεια φορτισμένο τρόπο του.
Body της Μαλγκόσκα Zουμόφσκα (Πολωνία)
Ηταν το 2013, όταν η Ζουμόφσκα βρέθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα της Berlinale με το «In the Name of...», προκαλώντας ένα μικρό σκάνδαλο για την τολμηρή της αφήγηση γύρω από την ιστορία ενός ομοφυλόφιλου καθολικού ιερέα. Φέτος, επιστρέφει με ακόμη μια ταινία - πρόκληση με την ιστορία ενός εισαγγελέα και της ανορεξικής του κόρης, οι οποίοι προσπαθούν να ξεπεράσουν τον τραγικό θάνατο της μητέρας και συζύγου του.
Big Father, Small Father and Other Stories (Cha và con và) του Παν Ντανγκ Ντι (Βιετνάμ/Γαλλία/Γερμανία/Ολλανδία)
H πρώτη ταινία από το Βιετνάμ που συμμετέχει ποτέ στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ, ανήκει στον Παν Νταγκ Ντι και αφηγείται την ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου στη Σαιγκόν των τελών της δεκαετίας του '90, την εποχή της οικονομικής κρίσης στην Ασία αλλά και της ανησυχία για το πρόβλημα του υπερπληθυσμού στο Βιετνάμ.
Eisenstein in Guanajuato του Πίτερ Γκρίναγουεϊ (Ολλανδία/Μεξικό/Βέλγιο/Φινλανδία)
Το «Eisenstein in Guanajuato» έρχεται ως η 16η μεγάλου μήκους ταινία του 72χρονου πλέον Πίτερ Γκρίναγουεϊ για να εμπλουτίσει το μύθο του Σεργκέι Αϊζενστάιν. Στο κέντρο της βρίσκεται η επίσκεψη του Ρώσου σκηνοθέτη στο Γκουαναχουάτο του Μεξικό το 1931, την εποχή που προσπαθούσε να γυρίσει το «Que Viva Mexico» μπαίνοντας βαθιά μέσα στους σκοτεινούς διαδρόμους του Μουσείου των Νεκρών και βιώνοντας αποκαλυπτικές σωματικές και εξωσωματικές εμπειρίες. Οι δέκα ημέρες που ο Αϊζενστάιν έζησε στη γεμάτη μυστικά και μύθους πόλη του Μεξικό, υπήρξαν καθοριστικές, όπως αναφέρει ο ίδιος ο Γκρίναγουεϊ, για το μετέπειτα έργο του αλλά και για τη σχέση του με το ανθρώπινο στοιχείο. Διαβάστε εδω περισσότερα για το «Eisenstein in Guanajuato».
Ixcanul Volcano (Ixcanul) του Γάιρο Μπουσταμάντε (Γουατεμάλα/Γαλλία)
Πρώτη ταινία του Μπουσταμάντε, το «Ιxcanul» αφηγείται την καθημερινότητα μιας 17χρονης κοπέλας σε ένα χωρίο της Γουατεμάλα στους πρόποδες του ηφαιστείου του τίτλου, η οποία αναγκάζεται να παντρευτεί έναν από τους ντόπιους ενώ ερωτεύεται έναν τυχοδιώκτη που την αφήνει έγκυο και την εγκαταλείπει έχοντας πριν σπείρει φρούδες ελπίδες στο κορίτσι για τη μεταφορά της στις Η.Π.Α..
Diary of a Chambermaid (Journal d'une femme de chambre) του Μπενουά Ζακό (Γαλλία/Βέλγιο)
Αρχές του 20ού αιώνα στη γαλλική επαρχία. Η όμορφη Σελεστίν, μια νεαρή καμαριέρα φτάνει από το Παρίσι στην υπηρεσία ττων Λανλέρ. Εκεί θα έρθει αντιμέτωπη με τις παράξενες ορέξεις του αφεντικού της, και την αυστηρή Μαντάμ Λανλέρ που διοικεί το σπίτι, αλλά και τον νεαρό Τζόζεφ, τον αινιγματικό κηπουρό που θα την ερωτευτεί παράφορα... Μετά την Πολέτ Γκοντάρ στην ταινία του Ζαν Ρενουάρ το 1946 και τη Ζαν Μορό στην ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ το 1964, ήρθε τώρα και η σειρά της Λέα Σεντού να υποδυθεί μια από τις πιο διάσημες καμαριέρες της ιστορίας της λογοτεχνίας και του σινεμά στην τέταρτη κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος του Οκτάβ Μιρμπό - είχε προηγηθεί το 1916 μια μεταφορά στα ρώσικα. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Ημερολόγιο Μιας Καμαριέρας» του Μπενουά Ζακό.
Knight of Cups του Τέρενς Μάλικ (ΗΠΑ)
Το βαρύ πυροβολικό του φετινού διαγωνιστικού τμήματος παρακολουθεί έναν άντρα, ο οποίος στην αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι του VIP celebrity Λος Αντζελες, έχει χάσει τον εαυτό του - έχει πέσει θύμα των πειρασμών, της διασημότητας και της ασυδοσίας του. Κρίστιαν Μπέιλ, Νάταλι Πόρτμαν, Κέιτ Μπλάνσετ και, χμ... Τέρενς Μάλικ ετοιμάζονται ήδη για το πιο πολυσυζητημένο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ. Διαβάστε εδώ περισσότερα και δείτε το τρέιλερ του «Knight of Cups».
Nobody Wants the Night της Ιζαμπέλ Κοσέτ (Ισπανία/Γαλλία/Βουλγαρία)
To « Nobody Wants the Night», η ταινία που ανοίγει επίσημα και την αυλαία της 65ης Berlinale, είναι μια ταινία εποχής που διαδραματίζεται στην Γροιλανδία το 1908, έναν απομονωμένο, παγωμένο τόπο, στον οποίο μια ομάδα από θαρραλέες γυναίκες και φιλόδοξους άντρες, θα ρισκάρουν τα πάντα για την αγάπη και την δόξα. Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η ταινία αφηγείται την ιστορία της Τζόζεφιν Πίρι μιας περήφανης, αποφασισμένης, αλλά και αφελούς γυναίκας που είναι ερωτευμένη με τον εξερευνητή Ρόμπερτ Πίρι, ο οποίος προτιμά την ερημιά του Αρκτικού κύκλου από την θαλπωρή του σπιτιού τους. Εκτη συμμετοχή της Κοσέτ στο Φεστιβάλ με την Ζιλιέτ Μπινός και την Ρίνκο Κικούτσι στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Διαβάστε εδώ περισσότερα και δείτε το τρέιλερ του «Nobody Wants the Night».
Under Electric Clouds (Pod electricheskimi oblakami) του Αλεξέι Γκερμάν του νεότερου (Ρωσία/Ουκρανία/Πολωνία)
H τέταρτη ταινία του Αλεξέι Γκερμάν του νεότερου, γιου του διάσημου Ρώσου σκηνοθέτη Αλεξέι Γκερμάν αφηγείται την ιστορία ενός αρχιτέκτονα που αναγκάζεται να διακόψει ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο σαν μια μεταφορά για την εποχή που ζούμε. Πολυαναμενόμενη ταινία, καθώς έρχεται ακριβώς μετά το θάνατο του Αλεξέι Γκερμάν, που πέθανε το 2013.
Queen of the Desert του Βέρνερ Χέρτσογκ (ΗΠΑ)
H αληθινή ιστορία της αρχαιολόγου, συγγραφέα και εξερευνήτριας Γερτρούδης Μπελ στην αυγή του 20ου αιώνα με τη Νικόλ Κίντμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο (αρχικά θα την υποδυόταν η Ναόμι Γουοτς) και τον Βέρνερ Χέρτσογκ να επιστρέφει στη μυθοπλασία μετά το «My Son, My Son, What Have Ye Done» του 2009. Παίζουν ακόμη ο Τζέιμς Φράνκο και ο Ρόμπερτ Πάτινσον, πράγμα που κάνει το πρότζεκτ μια πραγματική έρημο αστεριών χαμένων στο ιδιοσυγκρασιακό σύμπαν του Γερμανού... Θεού! To καλό που του θέλουμε να είναι καλό...
Taxi του Τζαφάρ Παναχί (Ιράν)
Μετά το «This is not a Film» και το «Closed Curtain», ο Τζαφάρ Παναχί φέρνει στο Βερολίνο ακόμη μια «παράνομη» ταινία (αφού βρίσκεται σε κατ'οίκον περιορισμο και σε απαγόρευση να εξασκεί το επάγγελμα του σκηνοθέτη). Το «Taxi» είναι ένα πορτρέτο της σύγχρονης Τεχεράνης με τον ίδιο στο ρόλο ενός ταξιτζή και τις ιστορίες επιβατών που προσπαθούν να βρουν τον προορισμό τους μέσα σε ένα κοσμικό χάος. Αναμένεται ακτιβισμός μέχρι τελικής πτώσης και ίσως και παρουσία του ίδιου του Παναχί.
Victoria του Σεμπάστιαν Σκίπερ (Γερμανία)
Γνωστός για το «Absolute Giganten» του 1999, ο Γερμανός σκηνοθέτης και διάσημος ηθοποιός (τουλάχιστον στην Γερμανία με τίτλους όπως το «Η Πριγκίπισσα και ο Πολεμιστής» του Τομ Τίκβερ) αφηγείται την ιστορία μιας κοπέλας που γνωρίζει δύο νεαρούς σε ένα νυχτερινό club, στο σημείο μηδέν μιας βραδιάς που θα είναι κάτι περισσότερο από αποκαλυπτική.
Gone with the Bullets (Yi bu zhi yao) του Γιάνγκ Γουέν (Κίνα/ΗΠΑ/Χονγκ Κονγκ)
Σίκουελ του «Let the Bullets Fly» που υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην Κίνα, το «Gone with the Bullets» βρίσκεται στο διαγωνιστικό τμήμα μάλλον για να μην λείψει μια κινέζικη ταινία, αν και η λαμπερή του παραγωγή που περιστρέφεται γύρω από έναν διαγωνισμό ομορφιάς και το έχει κάνει ήδη μια εμπορική επιτυχία στη χώρα του, δίνει λίγο άρωμα mainstream στη λίστα των ταινιών που θα διεκδικήσουν τη Χρυσή Αρκτο.
Διαβάστε ακόμη:
- Berlinale 2015: Το «Nobody Wants the Night» της Ιζαμπέλ Κοσέτ με την Ζιλιέτ Μπινός θα είναι η ταινία έναρξης
- Berlinale 2015: Με Τέρενς Μάλικ υποψήφιο για τη Χρυσή Αρκτο
- Berinale 2015: To Φεστιβάλ θα έχει χρώμα «Grey»
- Berlinale 2015: Γιορτάζοντας 100 χρόνια Technicolor!
- Berlinale 2015: Ο Ντάρεν Αρονόφσκι θα αποφασίσει για τη Χρυσή Αρκτο
Tags: Berlinale 2015
