Βρίσκεστε στην Ελλάδα του 2013. Παρίσταστε στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και καλείστε να μιλήσετε εκπροσωπώντας το (απειροελάχιστο) κομμάτι του πολιτισμού στο (wow!) mutlitasking Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Και ανεβαίνετε στη σκηνή του Ολύμπιον, αφού ο Διευθυντής του Φεστιβάλ Δημήτρης Εϊπίδης έχει μιλήσει με συγκίνηση για την πορεία του Φεστιβάλ που φέτος κλείνει τα 15 του χρόνια και τις φετινές του δράσεις και λίγο πριν ο πάντα συναρπαστικός Γιάννης Μπουτάρης κηρύξει και επίσημα την έναρξή του.
Σας λένε Ζωή Καζαζάκη, δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει κανείς ποια είστε και συστήνεστε ως Διευθύντρια της Διεύθυσνης Σύγχρονου Πολιτισμού του Υπουργείου που ασχολείται με τον κινηματογράφο και τα οπτικοακουστικά μέσα. Και επαναλαμβάνουμε, βρίσκεστε στην Ελλάδα του 2013, όπου ο ελληνικός κινηματογράφος συνεχίζει αν και τελείως αβοήθητος να είναι το πιο σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν της χώρας. Και βρίσκεστε εν προκειμένω, μπροστά σε μια ομάδα ελλήνων κινηματογραφιστών που θα παρουσιάσουν τα χειροποίητα και no budget ντοκιμαντέρ τους στην διοργάνωση την έναρξη της οποίας παρίστασθε.
Και ξεκινάτε να μιλάτε, απαράδεκτα αστειευόμενη με το όνομα ενός Υπουργείου που βάζει τα Θρησκεύματα πριν από τον Πολιτισμό (ευτυχώς πριν τον Αθλητισμό), διαβάζοντας αρχικά μια επιστολή του αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιου για θέματα πολιτισμού, Κώστα Τζαβάρα.
Αγωνιάτε για το τι σημαντικό ειπώθηκε; Αδικα.
Τόσο η επιστολή του Κυρίου Τζαβάρα όσο και ο λόγος της κυρίας Καζαζάκη περιορίστηκαν στο να υπενθυμίσουν στο κοινό της τελετής έναρξης πόσο σημαντικό είναι να βλέπουμε ντοκιμαντέρ σε μια σωρεία κοινοτυπιών και κενών εκφράσεων που δεν αφορούσαν κανέναν, όχι μόνο απ' όσους βρίσκονταν μέσα στο Ολύμπιον, αλλά και από αυτούς που έγραψαν τους λόγους και αυτούς που τους διάβασαν.
Δεν είναι δυνατόν να δίνεται η ευκαιρία σε έναν εκπρόσωπο της Πολιτείας να μιλήσει με αφορμή την έναρξη ενός από τα πιο σημαντικά Φεστιβάλ της χώρας, εν μέσω μιας βαθιάς κοινωνικοπολιτικής κρίσης και αυτός να είναι απλά ανύπαρκτος, έχοντας ξεπετάξει μια ομιλία για το τίποτα, χωρίς να τολμά να εκφράσει την παραμικρή θέση του Υπουργείου του για την υπόθεση σινεμά στην Ελλάδα και να νιώθει ικανοποιημένος κατεβαίνοντας από τη σκηνή.
Δεν ζητάει κανείς υποσχέσεις που δεν θα γίνουν πραγματικότητα και δεν είναι κανείς τόσο κουτός για να εθελοτυφλεί πώς το Υπουργείο θα ασχοληθεί σοβαρά με το ελληνικό σινεμά και την κινηματογραφική κουλτούρα της χώρας (δεν το έκανε ποτέ, γιατί τώρα;) ειδικά έχοντας πλέον ως αδιαφιλονίκητο άλλοθι για το «έγκλημά» του την κρίση και το οικονομικό έλλειμμα.
Ωστόσω περιμένεις κάτι πιο άμεσο, κάτι πιο ζωντανό, κάτι που να παρουσιάσει την οποιαδήποτε δουλειά κάνεις μέσα σε ένα Υπουργείο και που μπορεί να ενδιαφέρει τον κόσμο, κάτι που να προδίδει πως έχεις όραμα και ας βρίσκεις εμπόδια στην υλοποίηση του, κάτι που να μην προδίδει πως ακόμη και σε μια Ελλάδα που πασχίζει να αλλάξει οι άνθρωποι του Υπουργείου μοιάζουν με ρετρό εφιάλτη από τα 80s και κάτι που να μην αποδεικνύει ξανά και ξανά πως οι κρατικοί φορείς βρίσκονται στον κόσμο τους, ένα κόσμο πολύ μακριά από την πραγματικότητα, για να είμαστε και επίκαιροι λόγω Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
Ευτυχώς, μετά την κυρία Καζακάκη στη σκηνή ανέβηκε ο Γιάννης Μπουτάρης, δίνοντας το στίγμα ενός μοντέρνου κρατικού λειτουργού που με χιούμορ και άποψη είπε μόνο τα απαραίτητα. Και τίποτε παραπάνω.
Πίσω στην Αθήνα, στο Υπουργείο είχε ήδη ξεκινήσει το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας...
To Flix θα βρίσκεται στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μεταφέροντάς σας όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες. Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:
- 15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Η πραγματικότητα κατάματα
- 15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Το «Streaming Project»
- 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Το ντοκιμαντέρ «The Act of Killing»
- 15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Τα ελληνικά μουσικά ντοκιμαντέρ
- 15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: To «Τhey Glow in the Dark» του Παναγιώτη Ευαγγελίδη
- 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης -Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Το «Τhe Imposter» του Μπαρτ Λέιτον
- 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης -Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Δείτε την ελληνική οικονομική κρίση με άλλη ματιά
- 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Το ντοκιμαντέρ «One Step Ahead» για τον Γιάννη Μπουτάρη
- 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: To αφιέρωμα στον Πατρίσιο Γκουσμάν
- 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Τα 10 πράγματα που περιμένουμε: Το ντοκιμαντέρ «Valentine Road»
- To 15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ξεκινάει με... μπαλέτο
- 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Οι Ελληνικές ταινίες!
- Ενας «Αόρατος Πόλεμος» στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης!
- Αφιέρωμα στον Πατρίσιο Γκουσμάν στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
