Άποψη

Best of 2014: Οι ερμηνείες της χρονιάς (που πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες)

of 10

Μέχρι το τέλος του 2014, το Flix θα ανατρέχει σε πρόσωπα, γεγονότα, φαινόμενα, εκπλήξεις, επιρροές, τάσεις της κινηματογραφικής χρονιάς που τελειώνει. Σήμερα θυμόμαστε μερικές από τις ερμηνείες της χρονιάς που οι περισσότεροι έχουμε μάλλον ξεχάσει ή δεν είδαμε ποτέ.

Best of 2014: Οι ερμηνείες της χρονιάς (που πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες)

Στην παρακάτω λίστα δεν θα βρείτε τους πρωταγωνιστές της χρονιάς, καμία Τζένιφερ Λόρενς, κανέναν πρωτοκλασάτο σταρ, καμία από τις ερμηνείες που ομόφωνα ξεχώρισαν σε ελληνικό και διεθνή κινηματογράφο. Οι περισσότεροι από τους άνδρες και τις γυναίκες ηθοποιούς που θα συναντήσετε στη λίστα δεν σας θυμίζουν τίποτα, αφού μάλλον έχετε ξχάσει ότι τους είδατε φέτος στις ταινίες που προβλήθηκαν στην Ελλάδα το 2014, αν και το πιθανότερο είναι να μην τους έχετε δει ποτέ. Τους χαρίζουμε τα πέντε λεπτά (όσο διαρκεί να διαβάσετε το κείμενο που ακολουθεί) δημοσιότητας, ενώ στην πραγματικότητα τους αξίζουν πολλά μα πολλά περισσότερα.

Περισσότερα Best of 2014 από το Flix:

Βρείτε συγκεντρωμένα όλα τα Best of 2014 για σινεμα και τηλεόραση στο ειδικό τμήμα του Flix που ανανεώνεται συνεχώς.

Blue Ruin 424

O Μέικον Μπλερ στο «Τα Ερείπια είναι Πάντα Θλιμμένα» / Χωρίς να χάνει ούτε δευτερόλεπτο υποβόσκουσας έντασης σε όλη τη διάρκεια της τρομακτικής μεταμόρφωσής του σε έναν αμοραλιστή εκδικητή, ο Μέικον Μπλερ σηκώνει στους ώμους (βλ. βλέμμα) του ολόκληρο το φιλμ του Τζέρεμι Σολνιέ, μετατρέποντάς το σε μια σπουδή πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση, την ουσία της μελαγχολίας και την απέραντη μοναξιά ενός ανθρώπου που ζει στις παρυφές της επιβίωσης. Δεν τον ξεχνάς εύκολα...

A Perdre la Raison 424

H Εμιλί Ντεκέν στο «Πέρα από τη Λογική» / Επιστρέφοντας για να θυμίσει γιατί ακριβώς η «Ροζέτα» των Ζαν - Πιερ και Λικ Νταρντέν θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας, η Βελγίδα Εμιλί Ντεκέν γίνεται στο φιλμ του Γιοακίμ Λαφός ολόκληρο το γυναικείο φύλο ακριβώς τη στιγμή που προσπαθεί να επιβιώσει της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, των ρόλων της μητέρας και της συζύγου, ακόμη και του ίδιου του έρωτα. Σπαρακτική από την αρχή μέχρι το τέλος, υποδεικνύει πως υποδύεσαι κάτι τόσο δύσκολο σαν να ήταν κάτι τόσο φυσικό.

Wakolda 424

Ο Αλεξ Μπρέντεμουλ στο «Ο Γερμανός Γιατρός» / Στο ρόλο του Γιόζεφ Μένγκελε, ο μέχρι πρότινος άγνωστος αν και διάσημος στη χώρα του την Ισπανία, Αλεξ Μπρέντεμπουλ δίνει στο δύσκολο ρόλο του μια νοσηρά γοητευτική υπόσταση και μαζί το προσωπείο ενός καλοκάγαθου, ειλικρινή επιστήμονα, δίχως όμως να αποκρύπτει το σκοτάδι και τα αληθινά κίνητρα ενός ανθρώπου που το άκουσμα του ονόματος του και μόνο, είναι ικανό να σε κάνει να ανατριχιάσεις.

Selfish Giant 424

O Κόνερ Τσάπμαν στον «Εγωιστή Γίγαντα» / Στα 15 του χρόνια ο Κόνερ Τσάπμαν δεν παίζει απλα στο υπέροχο φιλμ της Κλιό Μπάρναρντ, αλλά το ηλεκτρίζει απ' άκρη σ' άκρη σε μια «γιγάντια» ερμηνεία που μεταφέρει όλη την ουσία ενός σύγχρονου σκληρού παραμυθιού, έτσι όπως θα τη διηγόταν ο μικρός Αρμπορ χωρίς ποτέ να σταματήσει να είναι συγκινητικός και αεικίνητος την ίδια ακριβώς στιγμή.

Yves Saint Laurent 424

Ο Πιερ Νινέ στο Yves Saint Laurent / Στο πλαίσιο μιας ταινίας που δεν κατάφερε να αγγίξει το haute του ηρωά της, ο Πιερ Νινέ της Comedie Francaise κόβει και ράβει στο ρόλο του Ιβ Σεν Λοράν, σωματικά και πνευματικά, σαν απόγονος μιας μεγάλης σχολής που δεν χρειάζεται να μιμηθούν το πραγματικό πρόσωπο που υποδύονται, επειδή πριν απ' αυτό έχουν ήδη πετύχει να γίνουν ένα με αυτό.

Kreuzweg 424

Η Λέα Βαν Ακεν στο «Οι Σταθμοί του Σταυρού» / Στο ρόλο της Μαρίας, η 16χρονη Γερμανία Λέα Βαν Ακεν οδηγείται στην αγιοσύνη μέσα από μια από τις πιο περίτεχνες ερμηνείες της χρονίας. Αποστασιοποιημένη όπως οφείλει λόγω της φορμαλιστικής σκηνοθεσίας του Ντίτριχ Μπρίγκερμαν, σπάει σε ανεπαίσθητα αλλά καίρια σημεία τη συμπαγή κατασκευή μιας ολόκληρης ταινίας για να εκτοξεύσει σπίθες ανθρωπιάς σαν πεταμένα κομμάτια μιας βασανιστικής αλλά και ταυτόχρονα λυτρωτικής ενηλικίωσης.

Salvo 424

Ο Σαλέχ Μπακρί στο «Salvo» / Στα χνάρια του Αλέν «Σαμουράι» Ντελόν, ο Παλαιστίνιος Σαλέχ Μπακρί είναι κάιτ περισσότερο από τον ομώνυμο ήρωα της ταινίας των Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτζα, Φορώντας με αυτοπεποίθηση την εκκωφαντική μοναξιά του αντιήρωά του και υπνωτίζοντάς μας στο βίαιο σύμπαν του με τα βαθιά μπλε βλέμματα ενός γοητευτικού, σαρκοβόρου λύκου, ο Μπακρί γίνεται ο ίδιος το νήμα ενός κύκλου αίματος χωρίς αρχή και τέλος.

Blind 424

Η Ελεν Ντόριτ Πέτερσεν στο «Blind» / Παίζοντας αριστοτεχνικά μια γυναίκα που δεν βλέπει, η Νορβηγίδα Ελεν Ντόριτ Πέτερσεν γίνεται το διεισδυτικό βλέμμα ολόκληρης της ταινίας του Πίτερ Βογκτ, μια κυρίαρχη παρουσία εντός και εκτός των πολλαπλών αφηγήσεων που την αποτελούν, ένας ερμηνευτικός άθλος όχι τόσο για την πιστότητα στην αναπαράσταση της ζωής μιας τυφλής, αλλά για όσα ορατά και απτά μεταφέρει στο θεατή.

The Guest 424

Ο Νταν Στίβενς στο «The Guest» / Ο Νταν Στίβενς δεν είναι άγνωστος, οφείλοντας στο «Downton Abbey» μια ολόκληρη καριέρα. Μια θέση, όμως, στη λίστα με τις λησμονημένες μεγάλες ερμηνείες της χρονιάς, του αξίζει δικαιωματικά γιατί σπάνια έχουμε δει ηθοποιό να υπηρετεί τόσο άρτια τις b-movie καταβολές και αναφορές μιας ολόκληρης ταινίας που κινείται στο όριο ανάμεσα στην παρωδία και το θρίλερ, χαρίζοντας ένα δαιμόνιο βλέμμα και χαμόγελο στην εξωφρενική διαδρομή ενός φιλμ που ξεκινάει από τα τραύματα της σύγχρονης Αμερικής για να βυθιστεί χωρίς ενοχές στην πιο ανελέητη ποπ κουλτούρα της.

Le Garcons et Gulliaume, a Table 424

Ο Γκιγιόμ Γκαλιέν στο «Εγώ, ο Εαυτός μου και η Μαμά» / Ανθρωπος - ορχήστρα, ο Γάλλος Γκιγιόμ Γκαλιέν σκηνοθετεί, διασκευάζει το θεατρικό one man show του και πρωταγωνιστεί σε μια ταινία που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία, δίνοντας νόημα σε μια κωμική ερμηνεία που ακροβατεί πάνω στη μελαγχολία και τον ακτιβισμό και καταφέρνει να ορίσει από την αρχή την έννοια του feel-good χωρίς να προδώσει ποτέ την αλήθεια του.

Μπορείτε και εσείς να αναδείξετε τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Η μεγάλη ψηφοφορία του Flix για το 2014 έχει ήδη ξεκινήσει. Δείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Διαβάστε ακόμη: