Το «Emily» είναι μια έκπληξη: λίγο σαν την έκπληξη που έφερε στον κόσμο των γραμμάτων, στον κόσμο γενικότερα, τόσο στη διανόηση, όσο και στην κοινωνική, ταξική και φυλετική δομή, η ηρωίδα της ταινίας, Εμιλι Μπροντέ.
Η ηθοποιός Φράνσις Ο' Κόνορ (γνωστή κι αγαπημένη από το «Mansfield Park» ως το... «Conjuring»), σεναριογραφεί και σκηνοθετεί για πρώτη φορά, παίρνοντας δημιουργικές ελευθερίες που, κάπως, καταφέρνει να συνθέσει υπέρ του αποτελέσματος. Ηρωίδα η μυστηριώδης Εμιλι, συγγραφέας του «Ανεμοδαρμένα Υψη», μια συγγραφέας με ανεξίτηλη σφραγίδα στη λογοτεχνία, παρότι δεν έγραψε άλλο από αυτό, το θρυλικό ρομαντικό μυθιστόρημα, παρότι μεγάλωσε περιορισμένη στον κλοιό της οικογένειάς της, στις επιταγές του αυστηρού ιερωμένου πατέρα της και της συντηρητικής αδελφής της Σάρλοτ (που, κατ' αναλογία, υπέγραψε το άλλο αριστούργημα, «Τζέιν Εϊρ»), μέχρι τον πρόωρο θάνατό της, στα 30 της χρόνια.
Σ' αυτή τη διάσημη Εμιλι, για τη ζωή της οποία και τη σκέψη της λίγα είναι γνωστά και εκατοντάδες έρευνες έχουν γίνει, η Ο' Κόνορ χαρίζει ένα μεγάλο έρωτα, απαγορευμένο, σαρωτικό. Οχημα για να αναπτύξει μια ηρωίδα ανατρεπτική, θαρραλέα, ελαφρώς απόκοσμη, ενστικτώδη - και να μιλήσει για τη γυναικεία καταπίεση και την άρνηση της διαφορετικότητας στο χτες και στο σήμερα.
Με μια, όπως θα έλεγαν οι Βρετανοί, «solid» παραγωγή και φωτογραφία, η Ο' Κόνορ παρουσιάζει το πορτρέτο της Εμιλι ιμπρεσιονιστικά, με παρατακτικά αποσπάσματα από την πραγματική και μυθοπλαστική ζωή της. Το κάνει με έμπνευση και μια γοητευτική εσωτερική δύναμη: κι αν, ξεκάθαρα, παρασύρεται κάθε τόσο σε μια φλυαρία της λεπτομέρειεας ή σε κάποια επαναλαμβανόμενα μοτίβα, η Γαλλο-Αγγλίδα Εμα Μάκι, μια από τις πιο γρήγορα ανερχόμενες νεότερες ηθοποιούς που ακόμα (μετά τα «Sex Education», «Εγκλημα στον Νείλο» και «Αϊφελ») ξεδιπλώνει τα χαρίσματά της, γεμίζει την οθόνη με τέτοιο μαγνητισμό που συμπυκνώνει, λες, το χρόνο.
