Άποψη

Cine #MένουμεΣπίτι | Η Πέννυ Παναγιωτοπούλου προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

στα 10

Το Flix ζητά από καλλιτέχνες που αγαπάει να επιλέξουν κάτι που θα (ξανα)δούν κι ο ίδιοι τις μέρες της καραντίνας!

Flix Team
Cine #MένουμεΣπίτι | Η Πέννυ Παναγιωτοπούλου προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

Οι μέρες της καραντίνας θέλουν προσοχή, υπομονή, πεθαρχία και... πολύ σινεμά! Μένουμε σπίτι, φτιάχνουμε ατμόσφαιρα και βλέπουμε ταινίες - ταινίες που πάντα θέλαμε να δούμε και δεν βρήκαμε ποτέ το χρόνο, ταινίες που θα ξαναδούμε γιατί μάς στηρίζουν, μάς φτιάχνουν το κέφι, σκοτώνουν την κακή διάθεση και την κλεισούρα.

Το Flix ζήτησε από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, μουσικούς, συγγραφείς να προτείνουν την ταινία που θα βάλουν κι εκείνοι να δουν, όσο μένουν σπίτι. Μπορεί να είναι η αγαπημένη τους, ή αυτή που θεωρούν ότι έχει μεγαλύτερο νόημα να ξαναδούν τώρα, σε αυτή τη χρονική στιγμή, σε αυτή τη συνθήκη.

Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος προτείνει «All That Jazz» του Μπομπ Φόσι
Ο Μπάμπης Μακρίδης προτείνει «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Ο Γιώργος Γούσης προτείνει «Κλίματα Αγάπης» του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Ο Αργύρης Ξάφης προτείνει «Old Boy» του Παρκ Τσαν-γουκ
Ο Φοίβος Δεληβοριάς προτείνει «Amarcord» του Φεντερίκο Φελίνι
Η Κάτια Γκουλιώνη προτείνει «Να Ζει Κανείς ή να Μη Ζει» του Ερνστ Λιούμπιτς
Ο Παναγιώτης Πανταζής προτείνει «Short Skin» του Ντούτσιο Κιαρίνι
H Zακλίν Λέντζου προτείνει «Gummo» του Χάρμονι Κορίν
O ΛΕΞ προτείνει «Repo Man» του Αλεξ Κοξ
Ο Λευτέρης Χαρίτος προτείνει «Ο Γείτονάς μου ο Τότορο» και «Sullivan's Travels»
O Βασίλης Κεκάτος προτείνει «Love Streams» του Τζον Κασσαβέτη
Η Δήμητρα Γαλάνη προτείνει «Νοσταλγία» του Αντρέι Ταρκόφσκι
O Γιάννης Βασλεμές προτείνει «Dune» του Ντέιβιντ Λιντς
O Θάνος Σαμαράς προτείνει «Μάτια Χωρίς Πρόσωπο» του Ζορζ Φρανζί
Η Σοφία Κόκκαλη προτείνει «Ξυπνήματα» της Πένι Μάρσαλ (1990)
O Γιώργος Νανούρης προτείνει «Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα» των Μαρζάν Σατραπί, Βενσάν Παρονό
H Πηνελόπη Τσιλίκα προτείνει «Μία Γυναίκα Εξομολογείται» του Τζον Κασσαβέτη
O The Boy προτείνει «Distant voices, Still Lives» και «The Long Day Closes» του Τέρενς Ντέιβις
Η Ρηνιώ Δραγασάκη προτείνει «Invasion of the Body Snatchers» του Φίλιπ Κάουφμαν
Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής προτείνει «Θέλω και τη Μαμά σου» (Y Tu Mama Tambien) του Αλφόνσο Κουαρόν
Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη προτείνει «Δίχως Στέγη, Δίχως Νόμο» της Ανιές Βαρντά
Ο Γιάννης Οικονομίδης προτείνει «Πράσινη Κάρτα» του Πίτερ Γουίαρ
O Μιχάλης Σαράντης προτείνει «The Nice Guys» του Σέιν Μπλακ
Η Σοφία Γεωργοβασίλη προτείνει «Χάρολντ και Μοντ» του Χαλ Ασμπι
O Γιώργος Πυρπασόπουλος προτείνει «Blade Runner» του Ρίντλεϊ Σκοτ
Η Ελίνα Ψύκου προτείνει «Παρακαλώ Γυναίκες Μην Κλαίτε» του Σταύρου Τσιώλη
Η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου προτείνει «Ο Καθρέφτης» του Αντρέι Ταρκόφσκι
Η Kid Moxie προτείνει «Βαβέλ» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου
Ο Γιάννης Στάνκογλου προτείνει «Chunking Express» του Γουόνγκ Καρ Γουάι
H Σοφία Εξάρχου προτείνει «Η Ζωή του Ιησού» του Μπρουνό Ντιμόν

Πέννυ 607 Χαιρετισμούς από την καραντίνα μου

Τι να δούμε λοιπόν σήμερα Πέννυ;

Η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση κι ο πεισμωμένος ρομαντισμός της Πέννυς Παναγιωτοπούλου δίνουν στις δουλειές της μία σήμα-κατατεθέν φωνή - πάντα ηχηρή και χαμηλόφωνη, δακριτική και αναγκαία: από το «Δύσκολοι Αποχαιρετισμοί: Ο Μπαμπάς Μου» και το «September», μέχρι την σειρά ντοκιμαντέρ που έκανε για την ΕΡΤ2, με τον πολύ ταιριαστό τίτλο «Το Μαγικό των Ανθρώπων».

Η καραντίνα τη βρήκε στην προετοιμασία της επόμενης ταινίας της «40 ημέρες», θα σε σενάριο της Κάλλιας Παπαδάκη και βασισμένη στο πέμπτο διήγημα από την συλλογή της «Ο Ηχος του Ακάλυπτου».

24 city 607 7

«24 City» του Ζία Ζάνγκε

Αυτές τις ημέρες σχεδόν όλοι ψάχνουμε να πιαστούμε από κάπου. Όχι μόνο επειδή υπάρχει φόβος και απειλή αλλά κυρίως γιατί στο βάθος της ψυχής μας, όλοι γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Σαν από κάποια προσομοίωση «τέλους», το διαδίκτυο έχει κατακλυστεί από τις παιδικές μας φωτογραφίες, από νοσταλγικές μνήμες άλλων εποχών, μια «μελλοθάνατη» ζωή που περνάει μπροστά από τα μάτια μας για τελευταία φορά.

Η ταινία που προτείνω επειδή την αγαπώ, αλλά και επειδή ταιριάζει στη θλίψη της εποχής και στη φαινομενική ακινησία της, είναι του Jia Zhang Ke το «24 City».

24 city 607 2 24 city 607 3

Στη φόρμα της είναι ένα υπέροχο ανακάτεμα μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης, ρεαλισμού και ποίησης, φωτογραφίας και λογοτεχνίας. Η ταινία αποτυπώνει καθημερινούς ανθρώπους, εγκλωβισμένους στη δίνη της ιστορίας, και πιο συγκεκριμένα στο πέρασμα από την εποχή του κομμουνισμού στον καπιταλισμό. Ενα παλαιότερα ανθηρό, κρατικό εργοστάσιο πολεμικού υλικού, το 420 στην πόλη Chengdou της Κίνας και οι εργατικές κατοικίες γύρω από αυτό (όπως και οι λοιπές δομές· σχολείο, γήπεδο, ψυχαγωγικό κέντρο), εκεί όπου οι εργάτες περνούσαν όλη τους τη ζωή, έκαναν οικογένειες, μεγάλωναν τα παιδιά τους, κλείνει, όλα θα κατεδαφιστούν, και στη θέση τους θα κτιστεί ένα μεγάλο, σύγχρονο, συγκρότημα πολυκατοικιών, το 24, προορισμένο να στεγάσει την καινούργια αστική τάξη.

24 city 607 4

Το κεντρικό δραματουργικό νήμα αποτελείται από οκτώ συνεντεύξεις εσώκλειστων εργατών. Ανήκουν σε διαφορετικές ηλικίες και διαφορετικές γενιές και περιγράφουν τη ζωή τους μέσα σε αυτό το εργοστάσιο-πόλη, τη στιγμή ακριβώς που αναγκάζονται να αλλάξουν ζωή. Χαμηλόφωνα και τρυφερά διηγούνται τις χαρές και τις λύπες τους. Τις ματαιώσεις και τις απογοητεύσεις τους. Συχνά την αφοσίωση τους στο σύστημα. Αλλά κυρίως αφηγούνται το από πού και πώς ξεκίνησαν. Ποιοι ήτανε και ποιοι έγιναν. Σαν να ρίχνει ο καθένας από ένα βότσαλο στη μνήμη και να την αναδεύει και από εκεί όπου φτάσει η ακτίνα της. Η κάμερα περιπλανιέται στους άδειους – από ζωή – χώρους του εργοστασίου και ενόσω εκείνοι μιλάνε κυρίως για την αρχή των πραγμάτων, γεμίζοντας με τη φωνή τους τις ελλείψεις τους, εμείς συνάμα παρακολουθούμε, συναισθανόμαστε το τέλος που έχει ήδη επέλθει.

Η ταινία δεν είναι ούτε καθαρόαιμο ντοκιμαντέρ ούτε καθαρόαιμη μυθοπλασία. Είναι κάτι παραπάνω από αυτά, γιατί κατορθώνει να ανυψώσει και να μεταμορφώσει με ό,τι μέσο δημιουργικό επιλέγει ο σκηνοθέτης και με μεγάλη καλλιτεχνική ελευθερία, τη πραγματικότητα σε μυθοπλαστικό γεγονός.

Πέννυ


Διαβάστε και δείτε περισσότερα:

24 city 607 5

24 city 607 6