«Ενα Ψηλό Κορίτσι» (Beanpole) του Κάντεμιρ Μπαλάκοφ
Η δεύτερη μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη του «Οι Δικοί μου Ανθρωποι», είναι μια συγκλονιστικη καταγραφή μιας ιστορίας στον απόηχο του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, τοποθετημένη στο Λένινγκραντ που ακολουθεί την ιστορία δυο γυναικών (αλλά και μιας ολόκληρης κοινωνίας) που προσπαθούν να βρουν μια κάποια ισορροπία και να ξεπεράσουν ένα ανοιχτό συλλογικό και προσωπικό τραύμα. «Ο τίτλος της ταινίας (που η ακριβής του μετάφραση θα μπορούσε να είναι «καλαμιά») μπορεί με μια πρώτη ματιά να δηλώνει κάποια από τα φυσικά χαρακτηριστικά της ηρωίδας μου Ιγια, που είναι όντως πολύ ψηλή» λέει ο Κάντεμιρ Μπαλάκοφ. «Για μένα όμως έχει να κάνει με την αδεξιότητα και την αμηχανία, το πως οι ηρωίδες μου νιώθουν και πως εκφράζουν αυτά τα συναισθήματα στο φιλμ. Είναι αδέξιες, μαθαίνουν πως να ζουν ξανά μετά από τον πόλεμο, κάτι που είναι πολύ δύσκολο γι αυτές».
Η ψηφοφορία των αναγνωστών: Εσύ ψήφισες για την καλύτερη ταινία του 2020;
Power Points
Μια συγκλονιστική φωτογραφία, σε μια απόλυτα καθορισμένη παλέτα, κόκκινα, πράσινα και ξεφτισμένα, σκουριασμένα, μουντά χρώματα, με μια λιτή μα απόλυτα πειστική αναπαράσταση της εποχής και δυο εξαιρετικες ερμηνείες από τις πρωταγωνίστριες του -με την Βικτόρια Μιροσνιτσένκο να φέρνει στο νου μια νεαρή Τίλντα Σουίντον.
Θα μείνει κλασικό
Για τον τρόπο που αν κι απόλυτα στιλιζαρισμένο είναι τόσο δυνατά σωματικό, για την πολιτική του απόφαση να μιλήσει για τις γυναίκες σε έναν καταχωρημένο ως «αντρικό» πόλεμο, για την ικανότητά του να μοιάζει σχεδόν με ντοκουμέντο, όντας την ίδια στιγμή κατάφωρα ποιητικό.
Η σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Στο νοσοκομείο που η Ιγια δουλεύει, τραυματισμένοι στρατιώτες, προσπαθούν να ξεχαστούν και να παίξουν με τον μικρό γιο της. Εκείνος κοιτάζει την ομάδα των ανδρών με ένα βλέμμα που μπορεί να κρύβει απορία, περιέργεια, φόβο. Μόνος απέναντι σε όλους, ένα παιδί απέναντι σε άντρες, κάποιος που δεν έχει ακόμη γνωρίσει τη ζωή μπροστά σε άλλους που έχουν χορτάσει από θάνατο.
Γράψαμε στο Flix
Τοποθετημένο σε ένα μικρόκοσμο ο οποίος ορίζεται από το νοσοκομείο όπου η Ιγια και στη συνέχεια και η Μάσα δουλεύει, το σπίτι των δύο κοριτσιών και, κρατώντας τους δευτερεύοντες χαρακτήρες στο απαραίτητο μίνιμουμ (ο επικεφαλής γιατρός, ένας άβουλος μα πλούσιος άντρας που η Μάσα θα γνωρίσει, ένας τετραπληγικός ασθενής, η γειτόνισσα μοδίστρα), το φιλμ κατορθωνει με θαυμαστό τρόπο να μην περιορίζει την ματιά του, μα να δίνει συχνά υπαινικτικά κι άλλοτε με συγκλονιστική αμεσότητα μια απόλυτα σαφή εικόνα του τόπου, του χρόνου, της συνθήκης, του ψυχολογικού τοπίου των ηρώων του.
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική εδώ
Και κάτι ακόμη
Λέει ο Μπαλάκοφ «Με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι μοίρες των γυναικών και ειδικά των γυναικών που πολέμησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με τα στοιχεί, αυτός ήταν ο πόλεμος με την μεγαλύτερη συμμετοχή γυναικών στην Ιστορία. Με ενδιαφέρει να ανακαλύψω την απάντηση στο παρακάτω ερώτημα: τι συμβαίνει σε ένα άτομο που υποτίθεται ότι δίνει ζωή, όταν περάσει από τις δοκιμασίες ενός πολέμου».
Το Top 10 του Flix για το 2020:
- Top Flix 2020: Οι 10 ταινίες που δεν χώρεσαν στη δεκάδα της χρονιάς
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 10, «Μία Κρυφή Ζωή»
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 9, «Στη Γη του Αγριου Μελιού»
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 8, «Η Αόρατη Ζωή της Ευρυδίκης Γκουσμάο»
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 7, «Lovers Rock»
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 6, «Μικρές Κυρίες»
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 5 «Κατηγορώ...!»
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 4 «Ο Προδότης»
- Flix Top Ten - 2020: Το νούμερο 3 «Ο Φάρος»
