Berlinale 2017: Tα υπέροχα «μικρά πράγματα» της Ιλντικο Ενιέντι
Η σκηνοθέτης από την Ουγγαρία που κέρδισε τη Χρυσή Αρκτο του φεστιβάλ με το «On Body and Soul», μίλησε στο Flix.
Η σκηνοθέτης από την Ουγγαρία που κέρδισε τη Χρυσή Αρκτο του φεστιβάλ με το «On Body and Soul», μίλησε στο Flix.
Με τη νέα του ταινία, «The Other Side of Hope», ο Ακι Καουρισμάκι τιμήθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας στην Berlinale 2017. Κι αν αυτό δεν τον ενθουσίασε, είχε όμως πολλά να πει για το μέλλον του δικού του - και δικού μας - κόσμου. Διαβάστε τι είπε στο Flix.
Μας συμβαίνει σε κάθε φεστιβάλ: μερικά τραγούδια που ακούμε στις ταινίες μας κολλάνε στο μυαλό. Και κάπως έτσι, τα παίρνουμε μετά μαζί μας.
Οι σταρ του 67ου Φεστιβάλ Βερολίνου ποζάρουν για τους οικοδεσπότες τους.
Με έντονα πολιτική ατμόσφαιρα κι ένα ανάμεικτο πρόγραμμα με λίγες αλλά υπέροχες εκπλήξεις, το 67ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου έφτασε στο τέλος του με μοιρασμένα βραβεία και τη Χρυσή Αρκτο στο «On Body and Soul». Διαβάστε αναλυτικά εδώ.
Ανακοινώθηκαν τα ανεξάρτητα βραβεία της 67ης Berlinale, με την ταινία της Ουγγαρέζας Ιλντικό Ενιέντι να δηλώνει ήδη φαβορί για τη Χρυσή Αρκτο.
Εννέα μέρες προβολών, 17 ταινίες στο Διαγωνιστικό Τμήμα της Berlinale 2017: Το Flix τις είδε όλες και σημειώνει εντυπώσεις και τα λίγα high σ' ένα αδύναμο πρόγραμμα.
Η Berlinale το κρατούσε για το τέλος, αλλά αποζημίωσε για την υποτονική διάθεση του Φεστιβάλ. Ο Χιου Τζάκμαν ήρθε, παρουσίασε το «Logan» μαζί με τον Πάτρικ Στιούαρτ, μίλησε πολιτικά και προσωπικά και γοήτευσε το σύμπαν.
Αν ο Κουέντιν Ταραντίνο έκανε μια ταινία κινουμένων σχεδίων... Οχι δεν θα μπορούσε να την κάνει τόσο καλή.
Βραβευμένος με τη Χρυσή Αρκτο για την «Οικογενειακή Υπόθεση» πριν τρία χρόνια, ο Ρουμάνος Κάλιν Πέτερ Νέτζερ επιστρέφει με μια ταινία που προσπαθεί περισσότερο απ΄όσο χρειάζεται.
Ο Χιου Τζάκμαν στην τελευταία του εμφάνιση ως Wolverine λεέι το καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο αντίο που θα μπορούσε να εύχεται ένας χαρακτήρας στο σύμπαν της Marvel.
Δίπλα στον πολιτικό ακτιβισμό της μέρας, η Berlinale σιγοψιθύρισε το gossip για τον κατεστραμμένο γάμο του Κορεάτη σκηνοθέτη. Κι είχε αφορμή!
Ο Μαρσέλο Γκόμες πιάνει την ατμόσφαιρα, αλλά όχι και την ιδεολογία, της πνευματικής «γέννησης» του Tiradentes μέσα από την αδικία της αποικιοκρατίας.
Σίγουρα είναι μια εξίσου καλή, μα επιπλεόν και μια εξαιρετικά επίκαιρη ταινία.
Κι αυτή τη φορά μάλιστα πολύ πιο αυτοαναφορική, αφού μοιάζει να μιλά για κάτι που αφορά την ζωή του εκτός οθόνης. Με τον τρόπο του Χονγκ Σανγκ-σου βεβαίως.
Μέλος της κριτικής επιτροπής της 67ης Berlinale, ο Ντιέγκο Λούνα συγκέντρωσε τα υπόλοιπα μέλη και τον Διευθυντή του Φεστιβάλ για μια συμβολική κίνηση με φόντο το τείχος του Βερολίνου.
Ενα χείριστο εστέτ άρλεκιν στη Νέα Υόρκη και τα περίχωρα βρίσκει ο Φόλκερ Σλέντορφ, ως αντίδοτο για το χρόνο που περνά (αλλά όχι αρκετά γρήγορα όταν βλέπεις την ταινία).
H χθεσινή μέρα στην Berlinale, ήταν λες και το φεστιβάλ έκανε ένα μικρό διάλειμμα. Ούτε σπουδαίοι σταρ, ούτε σπουδαίες ταινίες στο επίσημο πρόγραμμα. Ουτε καν πολύ κρύο όπως μας είχε συνηθίσει το Βερολίνο φέτος. Δεν πειράζει, tomorrow is another day, όπως μας έχει μάθει το σινεμά.
Η Τερέζα Βιγιαβέρδε σκοτώνει τις ενδιαφέρουσες αισθητικές και σκηνοθετικές επιλογές της μ' ένα επιτηδευμένο, κουραστικό κι ανερμάτιστο σενάριο για την οικονομική και κοινωνική κρίση στην Πορτογαλία.
Το «Hiwa» συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα των ταινιών μικρού μήκους της 67ης Berlinale κι η Ζακλίν Λέντζου στάθηκε στο κρύο για να μοιραστεί εντυπώσεις με το Flix.