Γνωστός για την «Κάθοδο των Εννέα» του 1984 - βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Θανάση Βαλτινού, αλλά και τη θεατρική του θητεία στην Κύπρο, ο Χρήστος Σιοπαχάς προδόθηκε από την καρδιά του και πέθανε σε ηλικία 72 ετών από ανακοπή στο Φρέναρος της Αμμόχωστου όπου και γεννήθηκε το 1947.
Ο Κύπριος σκηνοθέτης σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών, Υποκριτική στη Σχολή Λυκούργου Σταυράκου και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου - Τηλεόρασης στο Πανενωσιακό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Μόσχας (M.A.) στο εργαστήρι του Γιoύρι Γιεγκόροφ. Εκανε πρακτική στην ΜΟΣΦΙΛΜ κοντά στον σκηνοθέτη Μιχαήλ Σβέϊτσερ. Δούλεψε σαν σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο, τηλεόραση, θέατρο και κινηματογράφο. Έχει γράψει κριτική θεάτρου και κινηματογράφου για εφημερίδες και σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Σκηνή από την «Κάθοδο των Εννέα»
Διακρίθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας για τη μεσαίου μήκους ταινία του «Κόκκινο στο Ασπρο» στο 12ο Φεστιβάλ Φοιτητών Κινηματογράφου στη Μόσχ το 1978, ενώ έλαβε επίσης Χρυσή Σφαίρα για την ταινία «Η κάθοδος των Εννιά» στο 14ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας (1985), Βραβείο του Ιδρύματος της Γαλλίας για την ίδια ταινία στο Φεστιβάλ της Εξ-αν-Προβάνς και Βραβείο Σκηνοθεσίας Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1984 για την ίδια ταινία.
Το 1995 η ταινία του «Το φτερό της μύγας» έλαβε Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Το 2003 σκηνοθέτησε την ταινία «Κόκκινη Πέμπτη» (2003). Η τελευταία του ταινία «Πέντε Σελίνια Νάιλον» ολοκληρώθηκε το 2016, αλλά δεν έχει προβληθεί εξαιτίας νομικών διαφορών με τον παραγωγό.
Το Φτερό της Μύγας
Εχει υπογράψει επίσης τις ταινίες μικρού μήκους «Ο ήρωας της σιωπής» (1976), «Πολίτες» (1977), τις ταινίες ντοκιμαντέρ «Καθρέπτες» (1975), «Μια άλλη Κύπρος» (1976), «Υπάρχει ένα αστέρι» (1979), «Η Χαρίτα Μάντολες στέκεται δίπλα μου» (1980), «Ο χρόνος της πραγματικότητας» (1987), «Μαουτχάουζεν» (1988), «Χαρίλαος Φλωράκης- Η προσωπογραφία ενός ηγέτη» (1989), «Το 1940 και η Κύπρος» (1993), «Το χρήμα και οι τράπεζες» (2000), ενώ είχε κάνει και σειρές ντοκιμαντέρ για λογαριασμό της ΕΡΤ.
Η τελευταία του παράσταση στον ΘΟΚ ήταν ο «Ρινόκερος» του Ιονέσκο το 2014 ενώ η πρώτη ήταν το 1994 με το έργο του Μπράιαν Φρίελ «Χορεύοντας στη Λουνάσα» που θεωρείται ιστορική. Εχει επίσης σκηνοθετήσει στο ελεύθερο θέατρο στην Κύπρο, στη Μόσχα, αλλά και στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας. Διετέλεσε Διευθυντής του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου την περίοδο 1995-1998.
Δείτε εδώ (όχι σε πολύ καλή εικόνα και ήχο) την «Κάθοδο των Εννέα» του Χρίστου Σιοπαχά:
Tags: RIP
