«Ο Αλκης Γιαννακάς είναι ο πιο ευπαρουσίαστος εξωτερικά ζεν πρεμιέ μας...», έγραφε η κριτική για το «Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη» εν έτει 1965, την ταινία του Κώστα Καραγιάννη που έκανε τον μέχρι τότε δευτεραγωνιστή Αλκή Γιαννακά σταρ, δίνοντας του την ευκαιρία να αποδείξει πως υπήρξε κάτι περισσότερο από απλά πολύ ωραίος.
Ηθοποιός έγινε κατά τύχη στα 17 του, όταν τον ανακάλυψε ο σκηνοθέτης Μανώλης Σκουλούδης, ο οποίος του πρότεινε να παίξει στην ταινία «Ενας Ντελικανής» του 1963. Εκεί γνώρισαν όλοι το υπερ-ενεργητικό παιδί που είχε γεννηθεί στις 28 Μαρτίου 1945 στην Αθήνα, με αληθινό όνομα Χρήστος, που υπήρξε ατίθασο όσο και γοητευτικό τόσο στο σχολείο, όσο και στα κινηματογραφικά σετ, αλλά και στον κόσμο της show-biz.
Με την Ιλια Λυβικού στο «Ενας Ντελικανής»
Με την Αλεξάνδρα Λαδικού στο «Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη»
Από τις πιο χαρακτηριστικές εμφανίσεις του στο σινεμά ήταν η «Σωφερίνα», «Μαντώ Μαυρογένους» και «Μια Γυναίκα στην Αντίσταση», ενώ διάσημες ήταν και η σχέσεις του με την Ελένη Ερήμου και με την Γκιζέλα Ντάλι που γνώρισε στα γυρίσματα της ταινίας «Ο Παρθένος» του Ντίμη Δαδήρα το 1966.
Στο τέλος της δεκαετίας του '80, ο Αλκης Γιαννακάς αποσύρθηκε, μένοντας πάντα στο κέντρο της Αθήνας, την Πλατεία Αμερικής μαζί με τη συντροφό του.