Το «Δεν Εχετε Δει Τίποτα Ακόμη» του Αλέν Ρενέ βασίζεται σε μια πάρα πολύ απλή ιδέα.
Ενας θεατρικός συγγραφέας πεθαίνει. Σε εκτέλεση των εντολών του, ο βοηθός του καλεί τους αγαπημένους του ηθοποιούς στην τελευταία του κατοικία για να ακούσουν την ύστατη επιθυμία του. Φτάνοντας εκεί, οι άντρες και οι γυναίκες ηθοποιοί που κατά καιρούς είχαν συνεργαστεί μαζί του θα τον δουν να τους παρακαλεί σε ένα βίντεο να παρακολουθήσουν μια παράσταση της «Ευριδίκης» του Ζαν Ανούιγ από έναν μικρό θίασο προκειμένου να πουν τη γνώμη τους. Σε μια οθόνη, η παράσταση ξεκινάει και ένας ένας οι ηθοποιοί θα παρασυρθούν από το κείμενο αρχίζοντας να ερμηνεύουν τους ρόλους...
Σινεμά μέσα στο σινεμά και θέατρο μέσα στο θεάτρο, το «Δεν Εχετε Δει Τίποτα Ακόμη» είναι στην πραγματικότητα περισσότερο από μια σπουδή πάνω στο πόσο θεατρικό είναι το σινεμά και πόσο κινηματογραφικό το θέατρο, μια καθαρόαιμη ταινία του Αλέν Ρενέ. Ενα νατουραλιστικό παιχνίδι με τις λέξεις και τους ηθοποιούς. Μια μείξη δύο έργων του Ανούιγ (της «Ευριδίκης» και του «Αγαπημένε μου Αντουάν»), εκτελεσμένη από ένα θίασο που πριν υποκλιθεί στο κείμενο του Γάλλου συγγραφέα υποκλίνεται αμαχητί στο όνομα του Ρενέ.
Οι Σαμπίν Αζεμά, Ματιέ Αμαλρίκ, Πιερ Αρντιτί, Λαμπέρ Γουιλσόν, Ιπολίτ Ζιραρντό, Αν Κοσινί, Ντενίς Πονταλιντές, Μισέλ Πικολί είναι μόνο λίγοι από τους «καλεσμένους» του Αλέν Ρενέ σε ένα παιχνίδι με τα όρια του σινεμά και του θεάτρου. Χωρίς σκηνικά, χωρίς κοστούμια, χωρίς καμία προηγούμενη πρόβα, όλοι οι παλιότεροι και νεότεροι συνεργάτες του Ρενέ παίζουν τους εαυτούς τους που παίζουν το θεατρικό έργο που βλέπουν ταυτόχρονα παιγμένο από μια ομάδα νέων ηθοποιών της La Comedie Francaise σε μια κινηματογραφική οθόνη.
Το αποτέλεσμα; Ενας συγκινητικός φόρος τιμής στο ίδιο το σινεμά, τον Ζαν Ανούιγ και την αφρόκρεμα των Γάλλων ηθοποιών. Η ουσία; Μια ανάλαφρη εκδοχή της «Ευριδίκης» ερμηνευμένη περισσότερο με τη νοσταλγία ενός κομβικού για τη γαλλική παράδοση έργου, παρά με προθέσεις μιας παράστασης που σε σημαδεύει. Το σινεμά; Λιγότερο παιχνιδιάρικο εδώ απ' ότι στις τελευταίες ταινίες του Ρενέ («Αγριόχορτα», «Προσωπικοί Φόβοι σε Δημόσιους Χώρους») και αναγκαστικά - λόγω θεατρικών καταβολών - λιγότερο γοητευτικό έως και σε στιγμές ενδιαφέρον μόνο για τους ηθοποιούς και την τέχνη τους.
Το γεγονός; Ο Ρενέ συνεχίζει να κάνει σινεμά. Οχι για όλους, όχι απαραίτητα για το κοινό, όχι για να αποδείξει κάτι. Απλά επειδή στα 89 του χρόνια συνεχίζει να είναι ένας αμετανόητος λάτρης του μέσου. Και αυτή η ταινία μοιάζει σαν να είναι μια από τις δικές του τελευταίες επιθυμίες: να δει όσους αγαπάει μέσα από τον κινηματογραφικό φακό. Και να τους αφήσει να αυτοσχεδιάζουν σε μια παράσταση που μιλάει ενδελεχώς για το θάνατο και την αγάπη.
Ακόμη κι αν τελικά η υπόσχεση του τίτλου, πως «Δεν Εχετε Δει Τίποτα Ακόμη», μοιάζει περισσότερο αυτοαναφορική παρά τελικά προφητική!
Διαβάστε περισσότερα για το 65ο Φεστιβάλ Καννών στο ειδικό τμήμα του Flix.gr που ανανεώνεται συνεχώς
Tags: Cannes 2012
