Ο Τζον Κλιζ, ένας από τους τελευταίους μεγάλους της βρετανικής κωμωδίας, έχει να πει δυο λογάκια για την κουλτούρα της ακύρωσης. Μιλώντας στο FreedomFest στο Λας Βέγκας, ο Κλιζ είπε πως οι κωμικοί δεν έχουν την ελευθερία να είναι πλέον αστείοι εν έτη 2022 και αυτό είναι κάτι που τον θλίβει βαθύτατα.
«Πάντα υπήρχαν περιορισμοί στο τι επιτρέπεται να πουν [οι κωμικοί]. Νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό αυτή τη στιγμή γιατί μπορείς να δημιουργήσεις μόνο σε μια ατμόσφαιρα ελευθερίας, όπου δεν ελέγχεις όλα όσα λες κριτικά πριν προχωρήσεις. Αυτό που πρέπει να μπορείς να κάνεις είναι να χτίζεις χωρίς να ξέρεις πού πηγαίνεις γιατί δεν έχεις ξαναπάει εκεί. Αυτό είναι η δημιουργικότητα — πρέπει να σου επιτραπεί να χτίσεις. Και πολλοί κωμικοί τώρα κάθονται εκεί και όταν σκέφτονται κάτι, λένε κάτι σαν, “μπορώ να ξεφύγω; δεν νομίζω. Οι άλλοι μπήκαν σε μπελάδες, και εκείνος είπε αυτό κι εκείνη είπε το άλλο.” Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Και αυτός είναι ο θάνατος της δημιουργικότητας».
Και συνέχισε λέγοντας πως «μπορείς να δημιουργείς και μετά να το επικρίνεις, αλλά δεν μπορείς να τα κάνεις ταυτόχρονα. Ετσι, αν ανησυχείτε μήπως προσβάλλετε ανθρώπους και το σκέφτεστε συνεχώς, δεν πρόκειται να είστε πολύ δημιουργικοί. Οπότε νομίζω ότι έχει καταστροφικό αποτέλεσμα».
Διαβάστε ακόμα: Ο Ρίκι Τζερβέιζ κατηγορείται για τρανσοφοβία
Ο Κλιζ πιστεύει πως είναι μια δύσκολη εποχή για τους νέους κωμικούς και την κωμωδία γενικά. «Το κοινό μου είναι πολύ μεγαλύτερο και απλά δεν ενδιαφέρεται για τις woke συμπεριφορές. Θέλω να πω, απλώς πιστεύουν ότι πρέπει να προσπαθείς να είσαι ευγενικός με τους ανθρώπους και δεν χρειάζεται να περιπλέκεις παραπάνω τα πράγματα.»
Ολα έχουν να κάνουν με το κοινό που έχεις απέναντί σου μιας και «αν πάτε σε ένα συνέδριο των Ρεπουμπλικανών και πείτε αντιδημοκρατικά αστεία, θα έχετε μια πολύ καλή αντίδραση. Αν πείτε αντιρεπουμπλικανικά ανέκδοτα, δεν θα έχετε κάτι ανάλογο. Επομένως, πρέπει να προσαρμόσετε το υλικό σας σε κάποιο βαθμό στο κοινό σας. Αν πάτε να δείτε τη γιαγιά σας και να πιείτε τσάι μαζί της, δεν θα αρχίσετε να της λέτε αστεία. Τώρα αυτό δεν οφείλεται στο ότι είναι παράνομο, είναι απλώς κακοί τρόποι.»
Εκτός από τις stand-up κωμωδίες και τη σκηνική κωμωδία, ο Κλιζ πρόσθεσε ότι βιώνει μια «μεγάλη θλίψη» κοιτάζοντας την κατάσταση των ταινιών κωμωδίας, λέγοντας ότι υπάρχουν «πολύ, πολύ λίγα πραγματικά καλά σενάρια κωμωδίας» στις μέρες μας. Για εκείνον οι τελευταίες καλές κωμωδίες ήταν το «Roxanne» του 1987 με τον Στιβ Μάρτιν και το «Dirty Rotten Scoundrels» του 1988 και πρόσθεσε πως «παλιότερα η βιομηχανία ήθελε επίσης να βγάλει λεφτά, αλλά ήθελε περισσότερο να κάνει και καλές ταινίες.»
