Buzz

Η Τζέιν Φόντα είναι η μεγαλύτερη θαυμάστρια της Μικέλα Κόελ και του «I May Destroy You»

στα 10

Στα 83 της, η Φόντα είναι πολύ μπροστά...

Η Τζέιν Φόντα είναι η μεγαλύτερη θαυμάστρια της Μικέλα Κόελ και του «I May Destroy You»

Η Τζέιν Φόντα έδωσε πρόσφατα μία μεγάλη συνέντευξη στο Harper’s Bazaar, όπου μίλησε για πολλά - ανάμεσα στα οποία και την πρόσφατη βράβευσή της με την τιμητική Χρυσή Σφαίρα Cecil B. DeMille. Ξεπερνώντας τα τυπικά για την τιμή που της έγινε και τη δική της καριέρα, η Φόντα πέρασε κατευθείαν στην κριτική για την Ενωση Ξένων Ανταποκριτών στο Χόλιγουντ και την έλλειψη αντπροσώπευσης που οδήγησε σε αδικίες.

Κι εκεί αποκάλυψε την αγαπημένη της σειρά που πιστεύει ότι «δεν υπάρχει δεύτερη αυτή τη στιγμή στο τηλεοπτικό τοπίο», στον τρόπο γραφής, τη γενναιότητα και την αυθεντικότητα: το «I May Destroy You» της Μικέλα Κόελ, το οποίο σκανδαλωδώς δεν αναγνωρίστηκε στις Χρυσές Σφαίρες.

«Η Μικέλα Κόελ είναι μία πραγματική καλλιτέχνης. Παρατηρητής της ζωής. Δεν είδα τη σειρά μία φορά, αλλά πολλές. Ειδικά το τελευταίο επεισόδιο - πώς το έγραψε, πώς το γύρισε- οι πολλαπλές πιθανές της καθάρσεις με τον βιαστή της. Επρεπε να το δω και να το ξαναδώ για να το καταλάβω σε βάθος. Ουάου. Η Μικέλα έχει βαθιά κατανόηση της αλήθιεας. Η εμπειρία μου ήταν σωματική...»

«Οπότε, όχι, δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να την άφησαν απέξω οι Χρυσές Σφαίρες. Θα κάνω οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου να μην συμβεί αυτό με τα ΕΜΜΥ!»

i may destroy you

Να θυμίσουμε ότι η Κόελ έγραψε το «I May Destroy You» βασισμένη σε μία προσωπική της εμπειρία. Αλλά το έκανε με τη φωνή της γενιάς της - αιχμηρά, ασυμβίβαστα, αναπολογητικά εναντίον της κουλτούρας του βιασμού και της πατριαρχίας. Σε πολύ άβολο βαθμό.

Γιατί μόνο όταν αισθανθείς άβολα, ξεκινάς να συζητάς.

Η Αραμπέλα είναι συγγραφέας. Κι όχι μόνο. Θα έλεγε κανείς ότι είναι «η φωνή της γενιάς της». Κλασική μιλένιαλ, γαλουχήθηκε μέσα από τα social media. Το twitter τής έδωσε δύναμη, φήμη και το εργαλείο να γράψει το πρώτο της best-seller βιβλίο και τώρα βρίσκεται στην περίοδο που καλείται να γράψει το επόμενο και να αποδείξει ότι δεν ήταν one-hit wonder. Εχει βρει όμως τοίχο. Πολεμά με τον εφιάλτη του κάθε συγγραφέα: τη λευκή σελίδα. Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρωινό deadline με τους εκδότες της, θα μείνει και θα δουλέψει στο γραφείο όλο το βράδυ. Οι φίλοι την πείθουν να πεταχτεί στο γειτονικό μπαρ για ένα ποτό. Ξυπνά στο γραφείο της και δε θυμάται πολλά. Εκτός από την εικόνα ενός άντρα να την βιάζει στις τουαλέτες του μπαρ. Τη βίασε; Απλώς μέθυσε και δε θυμάται; Είπε ναι; Της έριξε κάτι στο ποτό της; Είναι αυτό σεξουαλική κακοποίηση;

Διαβάστε περισσότερα: