Χθες ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες 2021 και, τόσο στις κινηματογραφικές όσο και στις τηλεοπτικές κατηγορίες υπήρξαν εκπλήξεις. Ευχάριστες και δυσάρεστες.
Οσο η διαφορετικότητα πρωταγωνίστησε στις επιλογές της Ενωσης των Ξένων Ανταποκριτών στο σινεμά, οι τηλεοπτικές τους προτιμήσεις ήταν σκανδαλωδώς... λευκές.
Μεγαλύτερο blacklash είχε η παντελής απουσία μίας σειράς που με τόλμη και διορατικότητα άνοιξε δρόμους στις συζητήσεις για το φύλο, την κακοποίηση, τη γυναικεία σεξουαλικότητα και ελευθερία. Το «I May Destroy You» της Μικέλα Κόελ άφησε ηχηρό μήνυμα και υπέγραψε την τηλεοπτική σεζόν της χρονιάς που πέρασε, αλλά αυτό δεν φαίνεται στις υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών. Κι αυτό έκανε πολύ κόσμο έξαλλο.
Και βρήκε και μία σύμμαχο, που κανείς δεν περίμενε: την Nτέμπορα Κοπέικεν, σεναριογράφο του «Emily In Paris», της κωμωδίας που έχει πάρει πολύ κακές κριτικές, αλλά είναι η επιτομή της λευκής, ανώδυνης, τηλεοπτκής απόλαυσης.
Διαβάστε αναλυτικά: «I May Destroy You»: μία καλογραμμένη, τολμηρή, αιχμηρή ματιά στη σεξουαλική κακοποίηση
Η Κοπέικεν, αμέσως μετά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων, έγραψε ένα κείμενο γνώμης στην Guardian, τονίζοντας ότι «ο μόνος λόγος να απουσιάζει το «I May Destroy You» είναι ο ρατσισμός».
«Το “‘I May Destroy You" δεν ήταν απλώς η πιο αγαπημένη μου σειρά για το 2020. Είναι η πιο αγαπημένη μου σειρά στην ιστορια της τηλεόρασης. Διαχειρίστηκε ένα πολύπλοκο θέμα, όπως είναι ο ρατσισμός - ναι, είμαι κι εγώ γυναίκα που επιβίωσε μίας τέτοιας εμπειρίας- με καρδιά, χιούμορ, πάθος. Η ιστορία ήταν τόσο καλά κατασκευασμένη, που έπρεπε να το δω δύο φορές για να καταλάβω πώς το κατάφερε η Μικέλα!»
Dear @MichaelaCoel: I was a writer on Emily in Paris, but your show was my favorite show since the dawn of TV, & this is just wrong. I loved I MAY DESTROY YOU, and I thank you, personally, for giving us your heart, your mind, your resilience, & your humor. https://t.co/5KcTVdkZLQ
— Deborah Copaken (@dcopaken) February 3, 2021
«Αν χάρηκα με τις υποψηφιότητες του "Emily in Paris"; Φυσικά και ναι! Δεν μου έχει τύχει ποτέ μια τέτοια αναγνώριση και τιμή. Ομως, δυστυχώς, ο ενθουσιασμός μου δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την οργή που νιώθω για την απουσία της Κόελ. Το ότι το “‘I May Destroy You" δεν κέρδισε ούτε μία υποψηφιότητα δεν είναι απλώς λάθος. Αλλά δείχνει γενικότερα πόσο λάθος είμαστε - με τα πάντα.»
«Χρειαζόμαστε τέχνη που να αποτυπώνει όλα τα χρώματα. Οπως και χρειαζόμαστε και βραβεία που να αποδίδουν την τιμή σε όσους την αξίζουν - ανεξαρτήτως χρώματος των δημιουργών τους.»
«Ο μόνος λόγος που το “‘I May Destroy You" απουσιάζει είναι ο βαθιά ριζωμένος μας ρατσισμός.»
Διαβάστε περισσότερα:
