Ενα από τα πιο αγαπητά ραντεβού του Γαλλικού Ινστιτούτου με το κοινό του, είναι και οι κινηματογραφικές βραδιές που διοργανώνει και που δίνουν την ευκαιρία στους σινεφίλ κάθε ηλικίας να ανακαλύψουν τα μικρά και τα μεγάλα διαμάντια της γαλλικής και γαλλόφωνης παραγωγής.
Στο κλείσιμο του 2021, το Γαλλικό Ινστιτούτο προτείνει δύο ξεχωριστές προβολές στο Auditorium του στην οδό Σίνα:
Την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου στις 20.00 θα προβληθεί το «Οταν Νυχτώνει» (La Nuit Venue) του Φρεντερίκ Φαρούτσι, βραβευμένο με Σεζάρ Καλύτερης Μουσικής, που δεν έχει διανομή στην Ελλάδα.
Παρίσι, 2018. Ο Τζιν, ένας νεαρός μετανάστης χωρίς χαρτιά, οδηγεί κάθε βράδυ ένα ταξί για λογαριασμό της κινεζικής μαφίας. Τα τρεξίματά του συνοδεύονται από εκλεπτυσμένη electro μουσική, απομεινάρι του παρελθόντος του ως DJ στο Πεκίνο. Ένα βράδυ, η Noémie, μια στρίπερ και μαγευτική call girl, μπαίνει στο ταξί του. Εντυπωσιασμένη από τη σιωπή και την αύρα του Τζιν και γοητευμένη από τη μουσική του, αποφασίζει να τον κάνει τακτικό οδηγό της. Καθώς οι νυχτερινές διαδρομές εξελίσσονται, η ερωτική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους ωθεί τον Τζιν να παραβιάσει τους κανόνες της επιχείρησης.
Είσοδος με εισιτήριο : 6 ευρώ κανονικό / 4 ευρώ μειωμένο | Περισσότερες πληροφορίες για την προβολή εδώ.
Την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου, στις 20.00, στο πλαίσιο του Cine-Club θα προβληθεί με δωρεάν είσοδο το αριστούργημα του Κάρλ Ντράγιερ «Το Πάθος πάθος της Ζαν Ντ’ Αρκ» (La passion de Jeanne D’Arc) από το 1928, στην αποκατεστημένη εκδοχή του**.
Η βωβή ταινία του Καρλ Τεοντόρ Ντράγιερ θεωρείται ορόσημο στην ιστορία του κινηματογράφου, τόσο γιατην ερμηνεία της Ρενέ Φαλκονέτι στον ρόλο της Ζαν Ντ’Αρκ, όσο για την σκηνοθεσία του Ντράγιερ. Στα 1500πλάνα που απαριθμεί η ταινία, περισσότερα από 400 είναι κεντραρισμένα στο φωτεινό κι αθώο πρόσωποτης ηθοποιού, η ερμηνεία της οποίας «είναι, ίσως, η σπουδαιότερη που έχει καταγραφεί ποτέ σε φιλμ»όπως αναφέρει η κριτικός Πολίν Κέιλ. Η ταινία αποτελεί και την μοναδική εμφάνιση της Falconetti σεπρωταγωνιστικό ρόλο στην μεγάλη οθόνη: μετά την ολοκλήρωση της ταινίας συνέχισε την καριέρα της στοθέατρο, διέφυγε στην Λατινική Αμερική κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ύστερααυτοκτόνησε.
«Η ριζοσπαστική προσέγγιση του Dreyer στο στήσιμο του χώρου και η αργή ένταση του κινητικού τουύφους καθιστούν την ταινία «δύσκολη» με την έννοια ότι, όπως όλες οι σπουδαίες ταινίες,επανεφευρίσκει τον κόσμο από την αρχή» εξηγεί ο κριτικός Τζόναθαν Ρόζενμπαουμ. Ο σκηνοθέτης έκανεάπλετη χρήση πολύ κοντινών πλάνων ενώ επέλεξε να κινηματογραφήσει τους κληρικούς δικαστές από χαμηλά ώστε να φαίνονται γιγάντιοι και απειλητικοί, ενώ η Ζαν Ντ’Αρκ παρουσιάζεται πάντα σε λήψειςαπό ψηλά, σαν λουσμένη από θείο φως.
«Το Πάθος της Ζαν Ντ’Αρκ» ήταν η μόνη ταινία του Δανού Καρλ Τεοντόρ Ντράγιερ γυρισμένη στη Γαλλία. Όσομακρά ήταν η καριέρα του, τόσο σπάνια ήταν τα έργα του: δεκατέσσερις ταινίες σε πενήντα χρόνια – έναςαριθμός που μπορεί να εξηγηθεί τόσο από την απροθυμία των παραγωγών όσο και από τη σχολαστικήπροσοχή που έδινε στην προετοιμασία της κάθε ταινίας του. Παραμένει για πάντα ο κινηματογραφιστήςτων γυναικείων προσώπων και των βασάνων του χριστιανικού έρωτα σε μια απελπισμένη κοινωνία, όπωςμαρτυρεί «Το Πάθος της Ζαν Ντ’Αρκ» (1928), το αποκορύφωμα της έρευνας του στο βωβόκινηματογράφο.
Το γεγονός πως η ταινία διασώθηκε μέχρι τις μέρες μας αποτελεί ένα μικρό θαύμα. Το πρώτο αρνητικότου 1928 λογοκρίθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση και τον αρχιεπίσκοπο του Παρισιού και έπειτακαταστράφηκε σε πυρκαγιά. Στη συνέχεια, ο Ντράγιερ κατάφερε να ανασυνθέσει μια δεύτερη εκδοχή απόαποκόμματα, τα οποία χάθηκαν όμως και αυτά σε μια άλλη πυρκαγιά. Η ταινία θεωρούνταν για χρόνιαχαμένη, με περιορισμένα αντίγραφα αμφίβολης ποιότητας, μέχρι το 1981, όταν βρέθηκε σε έναψυχιατρικό άσυλο στο Όσλο ένα ξεχασμένο αντίγραφο του πρώτου μη λογοκριμένου αρνητικού. Χάρη σεαυτό, το 1985, η Cinémathèque française ανακατασκεύασε την ταινία και τους μεσότιτλους, σε μια εκδοχήπου πιθανώς είναι πολύ κοντά σε εκείνη που είχε μοντάρει ο σκηνοθέτης για την πρεμιέρα του 1928.
Είσοδος ελεύθερη | Περισσότερες πληροφορίες για την προβολή εδώ.
Με βάση τις οδηγίες των ελληνικών αρχών, η είσοδος στο Auditorium Theo Angelopoulos επιτρέπεται μόνο σε κατόχους πιστοποιητικού εμβολιασμού ή πιστοποιητικού νόσησης εντός των τελευταίων 6 μηνών. | Οι ανήλικοι από 4 έως 17 ετών έχουν δυνατότητα πρόσβασης εφόσον έχουν υποβληθεί σε αυτοδιαγνωστικό έλεγχο self-test εντός των τελευταίων 24 ωρών. | Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική σε όλους τους χώρους του Γαλλικού Ινστιτούτου και καθ’όλη τη διάρκεια των εκδηλώσεων. | Για την διευκόλυνση της τήρησης των αποστάσεων ασφαλείας, η χωρητικότητα του Auditorium παραμένει περιορισμένη, με κάθε δεύτερη θέση κενή. | Για την είσοδο στο Γαλλικό Ινστιτούτο είναι απαραίτητη η επίδειξη εγγράφου ταυτοποίησης (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης), καθώς και ο έλεγχος όλων των χειραποσκευών. | Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος εφαρμόζει με σχολαστικό τρόπο τα μέτρα προστασίας και τήρησης αποστάσεων σύμφωνα με τους κανόνες του ΕΟΔΥ.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για τις εκδηλώσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου εδώ.
