Οσο δεν μπορούμε να πάμε σινεμά, δεν σταματάμε να βλέπουμε ταινίες (και σειρές). Και επιλέγουμε για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για τις μέρες χωρίς αίθουσες στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς
«Πριν το Ξημέρωμα» (Before Sunrise, 1995) του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Ρωμαίος κι Ιουλιέτα, Τριστάνος και Ιζόλδη, Iλζα και Ρικ, Σάλι και Χάρι, Τζακ και Ρόουζ. Καμία λίστα με τα μεγάλα ζευγάρια της ιστορίας δεν θα είναι πλήρης αν δεν συμπεριλαμβάνει τον Τζέσι και τη Σελίν. Τους γνωρίσαμε στα 23 τους, σ' ένα τρένο που σταμάτησε για μια νύχτα στη Βιέννη. Ενας νεαρός Αμερικανός και μια Γαλλιδούλα που αποφασίζουν να περάσουν το βράδυ περπατώντας στην πόλη – γελώντας και μιλώντας, για όλα και για τίποτα. Χτίζοντας έτσι απλά, αβίαστα -αφήγηση στην αφήγηση, βλέμμα στο βλέμμα, άγγιγμα στο άγγιγμα- την μνήμη για νύχτας που δε θα ξεχνούσαν ποτέ. Ενός νεανικού έρωτα από αυτούς που έχεις να θυμάσαι, αλλά η πραγματικότητα τον καταδικάζει να πεθάνει με το ξημέρωμα.
[Η ιστορία θα δικαίωνε βέβαια εμάς τους ρομαντικούς που πιστεύουμε στο σινεμά κι όχι στην πραγματικότητα, γιατί η καρμική σχέση του Τζέσι και της Σελίν είχε συνέχεια. Και εμείς τους ξανασυναντήσαμε ακόμα δύο φορές στο μέλλον, με την τελευταία κάπου εδώ, κοντά στην Καρδαμύλλη] Το 1995 όμως δεν τα ξέραμε όλα αυτά. Απλά τους ερωτευτήκαμε κεραυνοβόλα.
Γραμμένο από τον Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, σε συνεργασία με τους πρωταγωνιστές του Ιθαν Χοκ και Ζουλί Ντελπί, και γυρισμένο με τον ανεπιτήδευτο τρόπο ενός ντοκιμαντέρ, αλλά με λεπτοδουλειά στα βλέμματα, τις σιωπές, τις αμηχανίες, τους διαλόγους, το «Πριν το Ξημέρωμα» έγινε το λάβαρο του ρομαντισμού των 90ς. Μία μικρή ταινία από το Σάντανς που αγαπήθηκε τόσο, που απογειώθηκε σε box office χιτ μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες. Μέσα στα χρόνια απέκτησε δύο σίκουελ, καθιέρωσε τον Λινκλέιτερ ως τον σκηνοθέτη της καρδιάς μας και μετέτρεψε τον Τζέσι και τη Σελίν σε κάτι μεγαλύτερο από κλασικό κινηματογραφικό ζευγάρι. Σε φίλους μας απ' τα παλιά.
Κι αν αυτά συμβαίνουν μόνο στο σινεμά, δεν πειράζει. Εκεί προτιμάμε να ζούμε κι εμείς το παραμύθι μας.
Πάμε να δούμε πώς ξεκίνησαν όλα; Μια φορά κι έναν καιρό...
Προβάλλεται στο Novacinema 2HD στις 00.05
«Μεσοτοιχίες» (Medianeras, 2012) του Γκουστάβο Ταρέτο
Ο Μάρτιν είναι ένας 30χρονος web designer. Γλυκός, φοβισμένος, υποχόνδριος χρησιμοποιεί το Internet για να φέρει τον κόσμο κοντά του και να κρατήσει την πραγματική ζωή μακριά. Δουλεύει, ερευνά, παίζει, παραγγέλνει, ακούει μουσική, τσατάρει, βλέπει ταινίες, γνωρίζει γυναίκες μέσα από το διαδίκτυο. Η Μαριάνα μετακομίζει σ' ένα γειτονικό κτίριο. Στην ουσία επιστρέφει στο παλιό της διαμέρισμα, μετά από μία σχέση 4 χρόνων που την ισοπέδωσε. Με σπουδές και όνειρα στην αρχιτεκτονική, έχει καταλήξει να σχεδιάζει βιτρίνες πολυκαταστημάτων και να μην σχεδιάζει τίποτα για το μέλλον. Πανέμορφη - αλλά παγωμένη, μουδιασμένη, αγοροφοβική, μένει κλεισμένη σπίτι της και προσπαθεί να σβήσει τις αναμνήσεις από τον Mac και την καρδιά της. Εξω από τα μεγέθους σπιρτόκουτου διαμερίσματά τους το Μπουένος Αϊρες πάλλεται. Μία μητρόπολη εκατομμυρίων κατοίκων στην οποία ψάχνεις έναν ακόμα, αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό που εξαφανίζεται μέρα με την μέρα. Θα συναντηθούν ποτέ ο Μάρτιν και η Μαριάννα;
Πόσο εύκολο είναι να βρεις σε μία πόλη εκατομμυρίων, έναν ακόμα άνθρωπο; Πόσο μάλλον, να βρεις επιτέλους τον εαυτό σου; Αυτή είναι η ρομαντική κομεντί όσων είναι διατεθειμένοι να γκρεμίσουν τοίχους μέσα κι έξω. Να αρνηθούν σθεναρά ότι «αυτά συμβαίνουν μόνο στο σινεμά».
«True Love Will Find You in the End» τραγουδά με μελαγχολική αυτοπεποίθηση ο Ντάνιελ Τζόνστον όσο ο Μάρτιν και η Μαριάνα μάταια τριγυρνούν στις γειτονιές τους, χωρίς να συναντιούνται. Χάνουν ο ένας τον άλλον για λίγα δευτερόλεπτα, χάνουν το χρόνο και το κουράγιο τους με λάθος άτομα. Ο Ταρέτο όμως τους αγαπά. Απεικονίζει χαριτωμένα και με βαθιά κατανόηση τις νευρώσεις τους, φωτίζει το ψυχρό μπλε της αστικής τους μοναξιάς με ζεστές αντιθέσεις και πολύχρωμες εικονογραφήσεις από την ποπ κουλτούρα της γενιάς μας. Τους διακωμωδεί, τους νιώθει, τους επιτρέπει σιωπές, αλλά ταυτόχρονα τους γράφει υπέροχα, λυρικά voice over. Εσωτερικούς μονολόγους μέσα από τους οποίους ανοίγουν τις κλειδωμένες καρδιές τους – δραπετεύουν, συναντούν τα δικά μας όνειρα, τις δικές μας κρυφές ανασφάλειες.
Κάπου εκεί τους ερωτευόμαστε κι εμείς. Τους αναγνωρίζουμε. Ζουν στα διπλανά μας διαμερίσματα, ή, γιατί να το κρύψουμε άλλωστε, ανάμεσα στους τοίχους μας. Κι όσο ο Ταρέτο χτίζει μία υπόγεια ένταση για το αν θα συναντηθούν πότε, τόσο κι εμείς, λεπτό προς λεπτό, απαιτούμε το χάπι εντ. Το δικό τους, το δικό μας δεν ξέρουμε πια...
Δεν το κρύψαμε ποτέ: οι «Μεσοτοιχίες» είναι μία από τις αγαπημένες μας ταινίες της δεκαετίας.
H ταινία είναι διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Cinobo
«20.000 Μέρες στη Γη» (20.000 Days on Earth, 2014) των Ιαν Φόρσαϊθ και Τζέιν Πόλακ
Ξέρετε ποιο είναι το μυστικό συστατικό για ένα επιτυχημένο τραγούδι; Η αντιπαράθεση. Η αντίστιξη δύο πραγμάτων. Για παράδειγμα, το να βάλεις ένα μικρό παιδί σ' ένα δωμάτιο μαζί με έναν ψυχοπαθή νάνο. Να ανοίξεις την πόρτα για να μπει ο κλόουν πάνω στο μονότροχο ποδήλατο. Και να κάτσεις πίσω για να παρατηρήσεις τι θα γίνει...
Από την πρώτη στιγμή του «20.000 Days on Earth», o Nικ Κέιβ κουρδίζει τον τόνο αυτού του «ντοκιμαντέρ»: θα παρακολουθήσουμε κάτι που θα ακροβατεί ανάμεσα στη ευφάνταστη λογοτεχνική του ικανότητα να αποτυπώνει σε λέξεις, εικόνες και στίχους τις σκέψεις και τα συναισθήματα του (και να τα κάνει αυτόματα και δικά μας), στο δαιμονισμένο χιούμορ του και την αναμφίβολη σκοτεινιά του. Ο μετά-πανκ καλλιτέχνης, ο φύσει και θέσει noir ρομαντικός της μουσικής σκηνής των τελευταίων 30 χρόνων θα ξετυλίγεται, για 100 λεπτά και «a day in the life», μπροστά στα μάτια μας σε κάτι που δεν έχει καμία διάθεση να είναι μία αναλυτική ιστορική βιογραφία, αλλά μία λυρική βουτιά στο σύμπαν του, μία συναισθηματικής νοημοσύνης κατανόηση του έργου του. Μια βόλτα στην παραλία του Μπράιτον όπου ο Κέιβ φιλοσοφεί για τη ζωή, τα όνειρά και το δακρυσμένο ενδιάμεσο που γίνεται τραγούδι. Διαβάστε την κριτική του Flix για την ταινία.
Το βραβευμένο στο Sundance «20.000 Days on Earth», το υβρίδιο φιξιόν-ντοκιμαντέρ των Ιαν Φόρσαϊθ και Τζέιν Πόλακ για τον Νικ Κέιβ, θα σας συγκινήσει, θα σας ξυπνήσει από το λήθαργο, θα σας μεταμορφώσει. «I’m transforming. I’m vibrating. Look at me now...»
Το ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο στο ERTFLIX
«Φεγγάρι» (Moon, 2009) του Ντάνκαν Τζόουνς
Ο γιος του Ντέιβιντ Μπόουι, ο γιος του «Starman» που πάντα αναρωτιόταν αν υπάρχει «Life on Mars», δε θα μπορούσε παρά να κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με μία υπέροχη, συμβολική sci-fi ταινία. Που δεν κοιτάζει (μόνο) ψηλά στα αστέρια, αλλά μέσα μας. Το διαμαντάκι «Moon», με πρωταγωνιστή τον Σαμ Ρόκγουελ, ακολουθεί την ιστορία ενός επιστήμονα της NASA που περιμένει να τον αντικαταστήσουν από την αμερικανική βάση στο φεγγάρι για να επιστρέψει στην οικογένειά του. Μόνο που υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά, όχι μόνο του φεγγαριού, αλλά και της αλήθειας.
Προβάλλεται στο Novacinema 2HD στις 18.20
Βλέπουμε στο Σπίτι: Αναζητήστε όλες τις προτάσεις του Flix για τις μέρες χωρίς αίθουσες στην ειδική ενότητα «Βλέπουμε στο Σπίτι» που ανανεώνεται συνεχώς
