Η Ολίβια ντε Χάβιλαντ έφυγε από τη ζωή το Σάββατο - αλλά τι ζωή! Η μεγάλη Κυρία πέθανε στα 104 χρόνια της, έχοντας όχι μόνο διανύσει, αλλά και παίξει καθοριστικό ρόλο στην ιστορία του κινηματογράφου όπως την ξέρουμε.
Διαβάστε εδώ περισσότερα: Η επαναστάτρια του χρυσού Χόλιγουντ, Ολίβια ντε Χάβιλαντ ήταν μια δυναμική, υπέροχη Κυρία
Κέρδισε δύο Οσκαρ στην καριέρα της, ένα για το «To Each His Own» του 1946 κι ένα ακόμα για το «The Heiress» του 1949, αλλά δεν είναι απαραίτητα αυτές οι ταινίες που οφείλει να δει κανείς αν θέλει να γνωρίσει καλύτερα το εύρος, το ταλέντο και το μαγνητισμό της. Παρακάτω τα δικά μας 5 αγαπημένα.
«Four’s a Crowd», Μάικλ Κέρτιζ, 1938
Η ωραιότερη από τις πολυάριθμες συνεργασίες της Ολίβια ντε Χάβιλαντ με τον Ερολ Φλιν - η πρώτη ήταν το «Captain Blood», τρία χρόνια νωρίτερα κι ακολούθησαν ακόμα δέκα. Απολαυστική ρομαντική κομεντί όπου ο Ερολ Φλιν, ως μάνατζερ μέσων του Τύπου, διχάζεται στον έρωτά του ανάμεσα στην δημοσιογράφο Τζιν Κρίστι της Ρόζαλιντ Ράσελ και στην κοσμική Λόρι Ντίλινγκγουελ της ντε Χάβιλαντ. Μαντέψτε ποια κερδίζει το παιχνίδι!
«Gone with the Wind», Βίκτορ Φλέμινγκ, 1939
Ναι, αυτό είναι το εμβληματικό must: στην έτσι κι αλλιώς, διάσημη για άφθονους λόγους, ταινία, η Ολίβια ντε Χάβιλαντ βρίσκεται στον αντίποδα της Βίβιαν Λι, ως εσωστρεφής, ντροπαλή, άντε και λίγο plain Μέλανι που παντρεύεται τον Ασλι, το αιώνιο αντικείμενο του πόθου. Υποχρεωτική θέαση, έτσι κι αλλιώς.
«Hold Back the Dawn», Μίτσελ Λίσεν, 1941
Ο Σαρλ Μπουαγιέ, ένας Ρουμάνος ζιγκολό που αναζητά ένα γάμο για να πάρει την πράσινη κάρτα, πολιορκεί τη συνεσταλμένη δασκάλα Εμι της Ολίβια ντε Χάβιλαντ - μόνο που, στην πορεία, την ερωτεύεται πραγματικά. Ενα ρομάντζο γραμμένο μέσα στον πόλεμο, μ' ένα μάτσο κατεστραμμένους ήρωες που αναζητούν την ευτυχία, αποκτά μεγαλύτερη ακόμα βαρύτητα γιατί είναι η πρώτη ταινία όπου έπαιξε η ντε Χάβιλαντ, με παραγωγό την Paramount, αμέσως μετά τη νίκη της υπέρ του στούντιο της Warner για την απελευθέρωση των ηθοποιών από τα τυραννικά, δεσμευτικά συμβόλαιά τους.
«The Snake Pit», Ανατόλ Λίτβακ, 1948
Η Ολίβια ντε Χάβιλαντ έμοιαζε ατρόμητη απέναντι σε όλα: καθόλου περίεργο, λοιπόν, που ήταν εκείνη η ηθοποιός που ενσάρκωσε τη σχιζοφρενή Βιρτζίνια, στην πρώτη ταινία στην ιστορία του σινεμά που έδειξε πώς μοιάζει ένα ψυχιατρικό άσυλο. Η ερμηνεία της, ευαίσθητη και ουσιαστική, είναι, ίσως, η καλύτερη της καριέρας της, σ' αυτή τη διασκευή του ρηξικέλευθου μυθιστορήματος της Μέρι Τζέιν Γουορντ.
«Hush…Hush, Sweet Charlotte», Ρόμπερτ Ολντριτς, 1964
Η Μπετ Ντέιβις υποδύεται τη Σάρλοτ, μια γυναίκα που ωθείται στην τρέλα εξαιτίας των αμαρτιών του παρελθόντος της: κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Τα πράγματα θα γίνουν όλο και χειρότερα, από τη στιγμή που θα φτάσει στο σπίτι της η εξαδέλφη Μίριαμ της Ολίβια ντε Χάβιλαντ. Η ηθοποιός αναδεικνύει την άλλη ερμηνευτική πλευρά της, όχι την κωμική, τη ρομαντική, τη μελοδραματική, αλλά την απολαυστικά και πικάντικα διαβολική, που μπορεί να φωνάξει «bitch» και να τσαλακώσει με αυτοπεποίθηση την εικόνα της.
