Θα προτιμούσα να ζήσω για πάντα, απόλυτα υγιής. Αλλά αν πρέπει κάποια στιγμή να αφήσω αυτή τη ζωή, θα ήθελα να το κάνω ασφαλής σε μια σεζ λονγκ, φορώντας άρωμα και μια βελούδινη ρόμπα και μαργαριταρένια σκουλαρίκια, με ένα ποτήρι σαμπάνια στο χέρι, έχοντας μόλις λύσει ένα βρετανικό κρυπτόλεξο.»
Μια μέρα του Οκτωβρίου, το 1932, η 16χρονη Ολίβια ξεκίνησε για το σχολείο: την είχαν επιλέξει για τη σχολική παράσταση κι ο καινούριος της πατριός, εκείνος που μαζί με την αδελφή της, Τζόαν, αποκαλούσαν «ο σιδερένιος Δούκας», τής το είχε ξεκαθαρίσει: αν παίξεις στο έργο, μην ξαναγυρίσεις σ' αυτό το σπίτι ποτέ. Η Ολίβια έπαιξε στην παράσταση, πέρασε αυτήν κι αρκετές ακόμα νύχτες σε φίλες της μητέρας της που τη φιλοξένησαν και δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι. Τρία χρόνια αργότερα είχε συμβόλαιο με τη Warner Brothers.
Επτά χρόνια αργότερα, ήταν η Ολίβια ντε Χάβιλαντ, η κατά ένα χρόνο μεγαλύτερη αδελφή της Τζόαν Φοντέιν, η μοιραία Μέλανι απέναντι στη Σκάρλετ, πρωταγωνίστρια στο «Οσα Παίρνει ο Ανεμος», την πιο επιτυχημένη ταινία όλων των εποχών.
Γεννήθηκε την 1η Ιουλίου του 1916 και χτες το Σάββατο, 25 Ιουλίου 2020 πέθανε ήρεμα στον ύπνο της στο σπίτι της στην Γαλλία σε ηλικία 104 ετών.
Η Μέλανι του «Οσα Παίρνει ο Ανεμος»
Η Ολίβια ντε Χάβιλαντ δεν ξεχώρισε, στην κινηματογραφική ιστορία, ούτε μόνο για τους μειλίχιους ρόλους που ενσάρκωσε στην οθόνη, ούτε γιατί μαζί με την Τζόαν Φοντέιν είναι οι μόνες αδελφές στην ιστορία που, ανεξάρτητα από τη διάστασή τους για τρεις δεκαετίες, έχουν τιμηθεί κι οι δυο με Οσκαρ Α' Γυναικείου ρόλου, ούτε μόνο για τις περιπετειώδεις σχέσεις της με τον Χάουαρντ Χιουζ, τον Τζέιμς Στιούαρτ, τον Τζον Χιούστον. Οσο γλυκειά και βολική έμοιαζε η Ολίβια στο σινεμά, τόσο δυναμική και διεκδικητική ήταν εκτός οθόνης, μαχόμενη για τα δικαιώματα των ηθοποιών απέναντι στο αυταρχικό στουντιακό σύστημα.
Με την αδελφή της, Τζόαν Φοντέιν. Η σχέση τους ήταν τεταμένη για όλη τους τη ζωή, μέχρι το θάνατο της Φοντέιν το 2013, στην ηλικία των 96
Η ντε Χάβιλαντ αποτέλεσε το ερωτικό ενδιαφέρον του Ερολ Φλιν σε μια σειρά από κλασικές ταινίες, σαν το «Captain Blood» του 1935 και τον «Ρομπέν των Δασών» του 1938. Η κινηματογραφική χημεία των δυο σταρ οδήγησε σε μια στενή, εκτός της οθόνης, φιλία. Οταν, κάποια στιγμή, ο Ερολ Φλιν τη ρώτησε τι θα ήθελε να καταφέρει στη ζωή της, η Ολίβια απάντησε, «Να με σέβονται αν τα καταφέρνω σε μια δύσκολη δουλειά.» Κι αυτό διεκδίκησε όλα τα χρόνια της καριέρας της, για την ίδια και για το σύνολο των αμερικανών ηθοποιών.
Προωθητική φωτογραφία για το «To Each His Own», 1946
Με την Αντζελίνα Τζολί το 2004, στα Βραβεία Women in Hollywood, όπου τιμήθηκε με το βραβείο Premiere Legend
Μοντέλο για τον Dior το 2010
Εκείνη την εποχή, τη «χρυσή εποχή» του Χόλιγουντ που δυναστεύονταν από τα στούντιο, ο νόμος προέβλεπε ότι ένα στούντιο μπορούσε να θέσει έναν ηθοποιό σε διαθεσιμότητα αν αρνούνταν κάποιο ρόλο (όπως η ντε Χάβιλαντ έκανε για ένα πρότζεκτ που επρόκειτο να ξεκινήσει χωρίς ολοκληρωμένο σενάριο) και, το διάστημα της διαθεσιμότητας προστίθενταν ως χρόνος υποχρεωτικής εργασίας για το στούντιο μετά το τέλος του συμβολαίου με τον ηθοποιό. Η Μπετ Ντέιβις είχε μηνύσει τη Warner Brothers ακριβώς για μια τέτοια περίπτωση, χωρίς επιτυχία. Η Ολίβια ντε Χάβιλαντ κινήθηκε επίσης νομικά το 1943 εναντίον της Warner, κέρδισε τη δικαστική μάχη και το αποτέλεσμα, η αλλαγή στη νομοθεσία της Καλιφόρνιας, που προέβλεπε ότι ένα αποκλειστικό συμβόλαιο δεν μπορεί να υπερβαίνει σε διάρκεια τα επτά χρόνια, έμεινε στην ιστορία ως «ο Νόμος ντε Χάβιλαντ». Μ' αυτόν τον τρόπο, οι ηθοποιοί μπορούσαν πια να ξεφεύγουν, κάποια στιγμή, από τους περιορισμούς του στούντιο και να πειραματίζονται σε διαφορετικούς ρόλους και συνεργασίες.
Τα χρόνια που ακολούθησαν έφεραν, φυσικά, στην Ολίβια ντε Χάβιλαντ και τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της: υποψήφια πέντε φορές για Οσκαρ, εκείνα τα χρόνια κέρδισε δύο, ένα για το «To Each His Own» το 1946 κι ένα για το «The Heiress» το 1949. Η ντε Χάβιλαντ παντρεύτηκε το συγγραφέα Μάρκους Γκούντριτς, με τον οποίο απέκτησε το γιο της, Μπέντζαμιν, χώρισε το 1953 και παντρεύτηκε τον Πιερ Γκαλάντ, δημοσιογράφο του Paris Match, πατέρα της κόρης της, Ζιζέλ.
Από τότε η Ολίβια ντε Χάβιλαντ ζούσε στο Παρίσι, μέχρι και τις τελευταίες μέρες της ζώης της, μια από τους ελάχιστους θρύλους του κλασικού Χόλιγουντ: κομψότατη, λαλίστατη, αντικείμενο μεγάλου σεβασμού από τους συναδέλφους της, όπως ακριβώς είχε ελπίσει ως μια δυναμική, ξεχωριστή, υπέροχη Κυρία.
Δείτε εδω μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη της Ολίβια ντε Χάβιλαντ:
Δείτε ένα ντοκιμαντέρ για την καριέρα της Ολίβια ντε Χάβιλαντ:
