Σε πολύ λίγες ώρες θα γνωρίζουμε τα βραβεία του 70ού Φεστιβάλ Καννών, έτσι όπως θα ανακοινωθούν από την κριτική επιτροπή του φετινού Διαγωνιστικού Τμήματος που αποτελείται από τον Πρόεδρο Πέδρο Αλμοδόβαρ και τα μέλη Τζέσικα Τσαστέιν, Παρκ Τσαν - γουκ, Γουιλ Σμιθ, Πάολο Σορεντίνο, Φαν Μπινγκμπινγκ, Ανιές Ζαουί και τον Γκαμπριέλ Γιαρέντ.
Εκεί θα μάθουμε το Χρυσό Φοίνικα σε μια από τις πιο απρόβλεπτες χρονιές στην ιστορία του Διαγωνιστικού Προγράμματος και επίσης αν ο Πέδρο Αλμοδόβαρ θα λυγίσει στο θέμα Netflix, αν Μίκαελ Χάνεκε έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από το ρεκόρ του τρίτου σερί Χρυσού Φοίνικα, αν ο Γιώργος Λάνθιμος «συγκίνησε» τα μέλη της επιτροπής και αν τα φαβορί των κριτικών θα έρθουν να συναντήσουν το γούστο των τελικών ψηφοφόρων.
Σημείωση: Δεν είναι καθόλου απίθανο εκτός από το Χρυσό Φοίνικα, στο Μεγάλο και το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής να προστεθεί και ένα ειδικό βραβείο για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ. Στα 60 χρόνια είχε δοθεί αντίστοιχο βραβείο στον Γκας Βαν Σαντ για το «Paranoid Park».
Ακολουθούν προβλέψεις, επιθυμίες και παράδοξα για τους φετινούς πιθανούς νικητές των μεγάλων βραβείων του Φεστιβάλ Καννών.
Loveless
Χρυσός Φοίνικας - Βραβεία της Επιτροπής - Ειδικό βραβείο για τα 70 χρόνια
Αν πιστέψουμε στις προβλέψεις, ο Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ έχει πάρει το Χρυσό Φοίνικα για το «Loveless». Αν υπολογίσουμε και τις βαθμολογίες των κριτικών (έτσι όπως απαριθμούνται καθημερινά στο περιοδικό Screen), τότε ο Ζβιάγκιντσεφ βρίσκεται ήδη σε γυρίσματα στη Ρωσία έχοντας προσθέσει στο ονομά του τον τίτλο του «Palm D' Or Winner». Στην περίπτωση που η επιτροπή ακολουθήσει τη γνώμη των κριτικών, κάτι για το οποίο δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι (ειδικά μετά την περσινή χρονιά των Καννών που είδε το «Toni Erdmann» από το απόλυτο φαβορί της δεκαετίας και πεντάστερο στις βαθμολογίες του Screen να μην κερδίζει ούτε ένα βραβείο) τότε σοβαρές πιθανότητες έχουν επίσης τα «120 Βattements par Μinute» του Ρομπέν Καμπιγιό (που θα χτυπήσει με απρόβλεπτα αποτελέσματα πάνω στα queer ένστικτα του Πέδρο Αλμοδόβαρ) και το «The Square» του Ρούμπεν Οστλουντ, ένα από τα πιο ευφυή, πολυεπίπεδα, αξιόλογα δείγματα ευρωπαϊκού σινεμά των τελευταίων χρόνων.
«120 Βattements par Μinute»
Κι αυτό μας αφήνει με αγωνία να αναρωτιόμαστε αν το εξίσου ευφυές, αλλά τόσο κυνικό για την ψυχοσύνθεση του Πέδρο, «The Killing of a Sacred Deer» του Γιώργου Λάνθιμου, θα πάρει το μεγάλο βραβείο που του αξίζει. Οι κριτικοί που συναντάμε στα πηγαδάκια της Κρουαζέτ το λάτρεψαν, το μίσησαν, υποκλίθηκαν και το απαξίωσαν με την ίδια δύναμη.
Αυτή η σχιζοφρένεια, σε μία χρονιά που ελάχιστοι συνάδελφοι είχαν «αγαπημένη» ταινία (κι αυτό λέει πολλά) μάς φέρνει και στη WTF κατηγορία των προβλέψεων. Το φλύαρα πομπώδες «A Gentle Creature» του Σεργκέι Λόζνιτσα, αλλά και το αντίστοιχα υπερφίαλα στομφώδες «You Were Never Really Here» της Λιν Ράμσεϊ έχουν ξαφνικά κερδίσει ένα buzz που μάς αφήνει άφωνους.
Κι αν ένα από τα επιχερήματα για την υποστήριξη της Ράμσεϊ είναι ότι «χρωστάνε έναν Χρυσό Φοίνικα σε γυναίκα σκηνοθέτη από τον καιρό της Τζέιν Κάμπιον», τότε έρχονται να κολλήσουν στις πιθανότητες και η αγαπημένη των φεστιβάλ Σοφία Κόπολα με το «The Beguiled», αλλά και η Ναόμι Καβάσε με το «Hikari».
Βραβείο Σκηνοθεσίας
Σε μία χρονιά τέτοιων ισορροπιών, το Σκηνοθεσίας καλείται να λειτουργήσει, περισσότερο από κάθε φορά, εναλλακτικά κι εξισορρροπιστικά στις επιλογές της Επιτροπής για μεγάλο βραβείο. Εδώ ακούγονταν ακόμα πιο έντονα το όνομα του Γιώργου Λάνθιμου για το «The Killing of a Sacred Deer» («κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την κιουμπρικών διαστάσεων σκηνοθεσία του»), μέχρι να έρθει (ξανά με το επιχείρημα «μεγάλο βραβείο σε γυναίκα») η Λιν Ράμσεϊ με το «You Were Never Really Here» και να αναστατώσει τις προβλέψεις. Βέβαια, σ' ένα φεστιβάλ διάσημο ως φεστιβάλ δημιουργών (στο παρελθόν έχουν κερδίσει από τον Μπριγιάντε Μεντόζα μέχρι τον Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν), αυτή είναι η κατηγορία που η Επιτροπή μπορεί να επικαλεστεί οτιδήποτε και να επιβραβεύσει κάτι φρέσκο (όπως το σινεμά των αδελφών Σάφντι και το «Good Time»), διακριτικό (όπως αυτό της λιτής δύναμης του Χονγκ Σανγκ Σου στο «The Day After» ) ή να αποδώσει το βραβείο ως υπόκλιση στον μαέστρο κι όχι το έργο του. Στην τελευταία περίπτωση αναφερόμαστε φυσικά στον Μίκαελ Χάνεκε, ο οποίος ερχόταν στο Φεστιβάλ με τη φόρα του σίγουρου φαβορί για το Χρυσό Φοίνικα, αλλά το «Happy End» του δεν ξέρουμε αν θα έχει το τέλος που αρμόζει στο δημιουργό του.
Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας
Κι αν η σοδειά των ταινιών του διαγωνιστικού μάς άφησε με την αίσθηση του «μεγάλες προσδοκίες, μεγάλες απογοητεύσεις», το αντίθετο συνέβη με τις ερμηνείες. Ακόμα και σε ταινίες που είχαμε σοβαρές αντιρρήσεις, που οι γνώμες διχάστηκαν σχιζοφρενικά, ή που όλοι συμφωνήσαμε ότι παρουσίασαν μέτριο αποτέλεσμα, οι ρόλοι ήταν δυνατοί και ξεχώρισαν. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο Χοακίν Φίνιξ σκιαγράφησε ένα ακόμα εκρηκτικό πορτρέτο («You Were Never Really Ηere»), ή ότι σε μία μέτρια βιογραφία του «Rodin» ο προπέρσινος νικητής της κατηγορίας Βενσάν Λιντόν παραδίδει μαθήματα υποκριτικής. Ποιος αμφισβητεί επίσης ότι ο Ανταμ Σάντλερ («The Meyerowitz Stories») κι ο Ρόμπερτ Πάτινσον («Good Time») ήταν αποκάλυψη, ότι ο Ζερεμί Ρενιέ (στο διπλό του ρόλο στο «L' Amant Double» ταινία του Φρανσουά Οζόν) ή ο Σουηδός Κλες Μπανγκ (που παίρνει πάνω του το «The Square») θα μπορούσαν να κατέβουν δυναμικά για το χρυσό;
Οι δικές μας επιλογές πάντως θα ήταν άλλες. Ξεχωρίσαμε τον Ναέλ Περέζ Πισκαγιάρ του «120 Βattements par Μinute» (ναι, σε έναν αρκετά πιασάρικο ρόλο για βραβεία) και τον υπέροχο Λουί Γκαρέλ που - δεν είναι καθόλου προφανές όσο ακούγεται - υποδύθηκε τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ στο «Redoutable» του Ζαν-Λικ Γκοντάρ στιβαρά, απενοχοποιημένα, πιστά στην twisted μεγαλοφυία του, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη μελαγχολία και το όνειρο μιας ολόκληρης εποχής.
Κι αν η επιτροπή θέλει να κάνει μία πραγματική πρόταση και να φέρει τη μεγάλη ανατροπή στις προβλέψεις ας επιλέξει αυτό: να φύγει με το βραβείο, όχι ο Κόλιν Φάρελ, αλλά ο πιτσιρικάς Μπάρι Κέγκαν του «The Killing of a Sacred Deer» του Γιώργου Λάνθιμου.
Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας
Παρομοίως, οι πολυπολιτισμικές και πολυδιάστατες γυναικείες ερμηνείες καλούνται να φέρουν πονοκέφαλο στα μέλη της κριτικής επιτροπής. Η Νικόλ Κίντμαν παίζει δυναμικά στις προβλέψεις και για την αξία της αλλά και για την πολλαπλή συμμετοχή της στο διαγωνιστικό («The Killing of a Sacred Deer», «The Beguiled»), η Τίλντα Σουίντον θα μπορούσε να σαρώσει αν ο Αλμοδόβαρ δεν πεισμώσει με το «Okja» που είναι μια παραγωγή του Netflix, ενώ η τελευταία μέρα του φεστιβάλ έκρυβε την έκπληξη που ακούει στο όνομα Νταϊάν Κρούγκερ (ίσως το καλύτερο συστατικό της νέας ταινίας του Φατίχ Ακίν, «In the Fade», είναι η μεστή, στιβαρή ερμηνεία της πρωταγωνίστριάς του).
Κι όμως, τα βαριά πυροβολικά των προβλέψεων δεν βρίσκονται ανάμεσα στα λαμπερά ονόματα: η Αγιάμε Μισάκι στο «Hikari» της Ναόμι Καβάσε, η Βασιλίνα Μακόβτσεβα στο «A Gentle Creature» του Σεργκέι Λόζνιτσα, κι η επίσης Ρωσίδα Μαριάνα Σπίβακ στο «Loveless» του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ φιγουράρουν ανάμεσα στα φαβορί. Τέλος, η πρωτοεμφανιζόμενη κωφή Μίλι Σίμοντς στο «Wonderstruck» του Τοντ Χέινς δεν αποκλείεται να συγκινήσει καθοριστικά την επιτροπή και να ξεκινήσει και το ταξίδι της για τα Οσκαρ.
Βραβείο Σεναρίου
Οι προβλέψεις μιλούν για ξεκάθαρη νίκη του Φρανσουά Οζόν («L' Amant Double») για την ελεύθερη διασκευή του πάνω στο «The Lives of the Twins» της Τζόις Κάρολ Οουτς, αν και για εμάς η ταινία θα άξιζε κάτι παραπάνω από το over-the-top σενάριο της. Οπως επίσης και το «The Square», το «Loveless» ή το «Hikari» που προσφέρουν κόσμους και ιδέες πολλαπλών και σύνθετων αναγνώσεων - αλλά όχι μόνο σεναριακά. Και, ναι, το έχουμε ξαναδεί: σε αυτή την κατηγορία βραβεύεται συχνά το σινεμά των Γιώργου Λάνθιμου κι Ευθύμη Φιλίππου, γιατί όχι και το σενάριο του «The Killing of a Sacred Deer».
Η ανησυχία μας είναι άλλη: μήπως το χαοτικό ντοστογιεφσκικό λογοτεχνικό σύμπαν του Λόζνιτσα («A Gentle Creature»), ή η σουρεαλιστικά αποτυχημένη παραβολή (με μεταναστευτικό μήνυμα) του Κορνέλ Μουντρούτσο («Jupiter's Moon») θεωρηθούν πρόταση από την επιτροπή για αυτή ακριβώς την κατηγορία.
Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix για κάθε μια από τις 17 ταινίες του Διαγωνιστικού Προγράμματος του 70ού Φεστιβάλ Καννών:
- Loveless του Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ
- Wonderstruck του Τοντ Χέινς
- Jupiter's Moon του Κορνέλ Μουντρούτσο
- Okja του Μπονγκ Τζουν-χο
- The Square του Ρούμπεν Οστλουντ
- 120 Βattements par Μinute του Ρομπέν Καμπιγιό
- Le Redoutable του Μισέλ Χαζαναβίσιους
- Happy End του Μίκαελ Χάνεκε
- The Killing of a Sacred Deer του Γιώργου Λάνθιμου
- Radiance» της Ναόμι Καβάσε
- The Day After του Χονγκ Σανγκ-σου
- The Beguiled της Σοφία Κόπολα
- Good Time των Τζος και Μπεν Σάφντι
- A Gentle Creature του Σεργκέι Λόζνιτσα
- The Meyerowitz Stories του Νόα Μπόμπακ
- Rodin του Ζακ Ντουαγιόν
- L' Amant Double του Φρανσουά Οζόν
- In the Fade του Φατίχ Ακίν
- You Were Never Really Here της Λιν Ράμσεϊ
