H Μιζούκι, μια νεαρή δασκάλα πιάνου, επιστρέφει στο σπίτι της μετά από μια συνηθισμένη ημέρα στη δουελιά. Μαγειρεύει το φαγητό της και περιφέρεται με μελαγχολία μέσα στο άδειο διαμέρισμά της. Μέχρι τη στιγμή που ένας άντρας εμφανίζεται από το πουθενά σε μια επίσκεψη που δεν της φαίνεται παράξενη, τρομακτική ή οτιδήποτε άλλο θα αρκούσε να περιγράψει το γεγονός πως είναι ο εδώ και τρία χρόνια νεκρός συζυγός της.
Η Μιζούκι μοιάζει να τον περίμενε εδώ και καιρό, του βάζει να φάει και σαν να μην συμβαίνει τίποτα ασυνήθιστο και αρχίζει να τον ρωτάει για όλα όσα συνέβησαν αυτά τα τρία χρόνια, μέχρι που δέχεται να ταξιδέψει μαζί του σε όλα τα μέρη που αυτός περιπλανήθηκε προκειμένου να ευχαριστήσει όλους όσους τον βοήθησαν στο μεγάλο του ταξίδι από το θάνατο στη... ζωή.
Η διαδρομή τους θα είναι αποκαλυπτική, όχι μόνο για όσα λίγα χωρίζουν τον κόσμο των ζωντανών και των νεκρών, αλλά για το γήινο πέρασμα σε μια άλλη διάσταση όπου το ζευγάρι θα βρει την ευκαιρία να ζήσει ένα δεύτερο μήνα του μέλιτος, αυτή τη φορά μαθαίνοντας ο ένας για τον άλλον πράγματα που δεν γνώριζαν ποτέ.
Οι συναντήσεις τους με έναν μοναχικό διανομέα εφημερίδων, τους ιδιοκτήτες ενός εστιατορίου και την οικογένεια ενός αγρότη μοιάζουν με τους σταθμούς μιας αφύπνισης στην πραγματική ζωή, ένα χρέος που πρέπει να ξεπληρωθεί αλλά που πριν αποδοθεί σε αυτούς που το αξίζουν έχει πρώτα καταφέρει να λυτρώσει αυτόν που το φέρει.
Ο Κουροσάβα, σε μια από τις πιο τρυφερές στιγμές της στην πλειοψηφία πιο σκοτεινής και horror φιλμογραφίας του (θυμηθείτε το «Bright Future» ή το «Cure»), βυθίζεται μέσα στην γιαπωνέζικη παράδοση για να αναδείξει ένα αμίμητης ομορφιάς και αισθητικής love story που ισορροπεί ανάμεσα στο μεταφυσικό μελόδραμα και το γήινων διαστάσεων ρομάντζο - είδη που ο μεγάλος Ιάπωνας δημιουργός μοιάζει να εφευρίσκει από την αρχή, καθώς εκμεταλλεύεται το φυσικό φως για να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και ένα καμβά από καθημερινές εικόνες που μέσα από το φακό του μεγενθύνονται σε ένα λυρικό συγκινητικό ποιήμα αιώνιας αγάπης.
Καταλήγοντας στην απόλυτη συνύπαρξη της εδώ και της άλλης όχθης, σε ένα μεταφυσικό road movie που ξεκινάει από τη μοναξιά για να καταλήξει στο μαζί και όπου η ανακουφιστική φιλοσοφική διάσταση μιας δεύτερης ευκαιρίας εκεί όπου κανονικά θα επικρατούσε μόνο το κενό της απώλειας, δεν μπορεί παρά να σε γεμίσει με απεριόριστη ελπίδα και πίστη στον άνθρωπο.
Διαβάστε περισσότερες κριτικές από το 68ο Φεστιβάλ Καννών:
- Youth του Πάολο Σορεντίνο
- Ο Μικρός Πρίγκιπας του Μάρκ Οσμπορν
- Dheepan του Ζακ Οντιάρ
- La Loi du Μarché του Στεφάν Μπριζέ
- Carol του Τοντ Χέινς
- Amy του Ασίφ Καπάντια
- Mia Madre του Νάνι Μορέτι
- The Sea of Trees του Γκας Βαν Σαντ
- Irrational Man του Γούντι Αλεν
- The Lobster του Γιώργου Λάνθιμου
- Ο Γιος του Σαούλ του Λάζλο Νέμες
