Στην τέταρτη του χρονιά, το online - όνομα και πράγμα - κινηματογραφικό φεστιβαλ Artekino, με τη σφραγίδα του Arte, διεξάγεται από 1η μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου, με μια επιλογή ταινιών απ' όλον τον κόσμο που ξεχωρίζουν για τη φρέσκια, τολμηρή και ανανεωτική ματιά τους στο σύγχρονο σινεμά.
Ανάμεσά τους βραβευμένες ταινίες στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, υπογραφές που ορίζουν τη σύγχρονη φιλμική κουλτούρα, ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ (ή και τα δύο μαζί) που δοκιμάζουν τα όρια και ένας ολόκληρος κόσμος φτιαγμένος από το κινηματογραφικό εδώ και τώρα.
Δείτε παρακάτω ποιες ταινίες αποτελούν το φετινό πρόγραμμα του ArteKino. Πατώντας πάνω στον τίτλο της κάθε ταινίας, μπαίνετε στη σελίδα της όπου μπορείτε και να την παρακολουθήσετε. Εισιτήρια θα ελευθερώνονται μέσα στις μέρες που διαρκεί το Φεστιβάλ, οπότε μπορείτε να είστε από τους τυχερούς που θα δουν την ταινία της αρεσκείας του. Επίσης εσείς ψηφίζετε για το μεγάλο βραβείο του Φεστιβάλ που θα δώσει στη νικήτρια ταινία 30.000 ευρώ και σε έναν τυχερό ένα ταξίδι για το Φεστιβάλ του Λοκάρνο 2020 με πλήρη διαπίστευση για το Φεστιβάλ και τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής πληρωμένα.
Το Flix.gr είναι media partner του ΑrteKino Festival.
Ruth του Αντόνιο Πινάο Μποτέλο (Πορτογαλία, Μοζαμβίκη, 2018, 105')
Μια ταινία για την κοινωνία της μητροπολιτικής Πορτογαλίας και των αφρικανικών αποικιών της στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Μια ιστορία ενός νεαρού ποδοσφαιριστή της Μοζαμβίκης που ονομάζεται Εουζέμπιο, προικισμένος αθλητής που προορίζεται για μεγάλα επιτεύγματα, πολυπόθητος από τις μεγάλες αντίπαλες ομάδες της εποχής. Ο εκβιασμός, οι απόπειρες απαγωγής, οι υπουργοί που εμπλέκονται, η υστερία του τύπου και οι Τεράστιες προσφορές χρήματος καθιστούν την ιστορία αυτής σε ένα έπος που εξελίσσεται μεταξύ των δύο ηπείρων.
Normal της Αντέλ Τούλι (Ιταλία, Σουηδία, 2018, 67')
Αυθεντικό και οπτικά τολμηρό, να ένα ντοκιμαντέρ που αναμειγνύει τα είδη και το οποίο αναστοχάζεται για το πώς γυναικείες και ανδρικές ταυτότητες επιτελούνται στις καθημερινές διαντιδράσεις, μέσα από ένα κολάζ από συναρπαστικές σκηνές τραβηγμένες σε διάφορα μέρη της Ιταλίας. Συλλαμβάνοντας μερικές από τις πιο εμβληματικές στιγμές στη ζωή των ανθρώπων από τη γέννηση στην ενηλικίωση, η ταινία αποκαλύπτει πώς το κοινωνικό μας φύλο είναι αυτό που κατά μείζονα λόγο διαμορφώνει όσα κάνουμε, επιδρώντας στις χειρονομίες μας, τις επιθυμίες, τις συμπεριφορές και τις προσδοκίες μας. Στο γυμναστήριο ή στην παραλία· στην ντίσκο ή σε μια εκκλησία· στα λούνα παρκ, στα δημόσια πάρκα και στα ινστιτούτα καλλονής: το ντοκιμαντέρ της Αντέλ Τούλι εξερευνά τις συλλογικές χορογραφίες του κοινωνικού φύλου σε συνηθισμένες και οικείες περιστάσεις, καταλήγοντας σε ένα μπαλέτο κινούμενων εικόνων που αναπαριστά τα επεισόδια, ενώ την ίδια στιγμή μεσολαβεί ως προς τη σημασία τους. Συμμετοχή στα Φεστιβάλ Βερολίνου και Θεσσαλονίκης.
Psychobitch του Μάρτιν Λουντ (Νορβηγία, 2019, 111')
Νορβηγία, σήμερα, στην μικρή πόλη Γκζόβικ. Η Φρίντα, 15 ετών, θεωρεί ότι είναι αουτσάιντερ. Τα άλλα παιδιά στο σχολείο συμφωνούν: η Φρίντα είναι πολύ περίεργη. Ο Μάριος κάνει σχεδόν όλα όσα μπορεί για να είναι υποδειγματικός. Οταν θα αναγκαστούν να συνυπάρξουν για τις ανάγκες μιας εργασίας, το αποτέλεσμα θα είναι ταυτόχρονα εκρηκτικό, αλλά και πολύ ερωτικό. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Βερολίνο, Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου για Παιδιά και Εφήβους στο Ζλιν.
Messi and Maud της Μαρλίν Γιόνκμαν (Ολλανδία, Γερμανία, 2017, 92')
Η Μοντ και ο Φρανκ περνούν τις διακοπές τους στη Χιλή. Η σχέση τους είναι εύθραυστη, όπως είναι και η ίδια η Μοντ. Μετά από πολλά χρόνια προσπαθειών, είναι καιρός να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Η Μοντ όμως βρίσκεται σε άρνηση. Μετά από ένα μεγάλο καβγά με τον Φρανκ, φεύγει μόνη της και ταξιδεύει στη ΧΙλή όπου συναντά ένα αγόρι με το όνομα Μέσι. Συμμετοχή στα Φεστιβάλ του Τορόντο και Ρότερνταμ.
Selfie του Αγκοστίνο Φερέντε (Γαλλία, Ιταλία, 2019, 78')
Ο Αλεσάντρο και ο Πιέτρο είναι δύο 16χρονοι που ζουν στη Νάπολι, στην περιοχή του Τραϊάνο όπου το καλοκαίρι του 2014 σκοτώθηκε ένας 16χρονος από έναν αστυνομικό που τον πέρασε κατά λάθος για έναν φυγόδικο. Ο Αλεσάντρο δουλεύει σερβιτόρος, ο Πιέτρο ονειρεύεται να γίνει κομμωτής. Και οι δυο τους δέχονται την πρόσκληση ενός σκηνοθέτη να τραβήξουν τις ζωές τους με ένα iPhone. Συμμετοχή στα Φεστιβάλ Berlinale, Cinéma du Réel.
Sons of Denmark του Ουλάα Σαλίμ (Δανία, 2019, 117')
Δανία 2025. Ενα χρόνο μετά από μια μεγάλη βομβιστική επίθεση στην Κοπεγχάγη η ριζοσπαστικοποίηση σε όλη τη χώρα έχει ενταθεί και οι εθνοτικές εντάσεις αυξάνονται. Οι επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές είναι κοντά και ο εξαιρετικά εθνικιστικός πολιτικός ηγέτης Μάρτιν Νόρνταλ βρίσκεται ένα βήμα πριν τη νίκη. Ο 19χρονος Ζακάρια συμμετέχει σε μια ριζοσπαστική οργάνωση, όπου γνωρίζει τον Αλί. Οι δύο άνδρες δεν μπορούν να συμφωνήσουν με την τρέχουσα κατάσταση της χώρας και αποφασίζουν να δράσουν. Συμμετοχές στα Φεστιβάλ Ρότερνταμ και Γκέτεμποργκ.
Sad Song της Λουίζ Ναρμπόνι (Γαλλία, 2019, 66')
Αυτή είναι η ιστορία μιας τραγουδίστριας της όπερας και ενός Αφγανού πρόσφυγα. Οπως την αφηγούνται τραγούδια ελπίδας και απογοήτευσης. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ FID Marseille.
Thirst της Σβέτλα Τσοτσόρκοβα (Βουλγαρία, 2015, 90')
Ένα ζευγάρι και ο έφηβος γιος τους ζουν σε μια ορεινή περιοχή, πλένοντας τα λευκά είδη για τα τοπικά ξενοδοχεία, παρά την διακοπτόμενη παροχή νερού. Η απλή ζωή τους ανατρέπεται από την άφιξη μιας ομάδας που υπόσχεται να θέσει τέρμα σε αυτή την ιστορία και να βρει μια πηγή στον άγονο λόφο. Αλλά τελικά, αυτοί οι νεοφερμένοι σβήνουν μια δίψα που είναι πολύ πιο ισχυρή από αυτή για το απλό νερό. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Λονδίνου και του Σαν Σεμπαστιάν.
Thirty της Σιμόνα Κόστοβα (Γερμανία, 2019, 114')
Στο Νόικολν, την hip περιοχή του Βερολίνου, μια παρέα τριαντάρηδων προσπαθεί να βρει το νόημα της ζωής. Στο διάβασμα, τον έρωτα, την αναζήτηση, στους δρόμους του Βερολίνου τη βραδιά μιας γιορτής. Συμμετοχή στα Φεστιβάλ Βερολίνου και Ρότερνταμ.
Stiches του Μιροσλάβ Τέρζιτς (Σερβία, Σλοβενία, Κροατία, Βοζνία και Ερζεγοβίνη, 2019, 97')
Μια μεσήλικη γυναίκα στο σύγχρονο Βελιγράδι ετοιμάζει πρωϊνό στην κόρη και τον άνδρα της, πηγαίνει στο μαγαζί που έχει ως μοδίστρα, περνά από ένα νοσοκομείο, από το αστυνομικό τμήμα, περπατά μόνη τους δρόμους της πόλης, ανταλλάσσει βλέμματα με νεαρά αγόρια. Όλα συμβαίνουν σε μια αινιγματική ησυχία, έναν βηματικό ρυθμό παγιωμένης καθημερινότητας, αποστάσεων, ερωτηματικών και μια θλίψης που αρχίζεις να ψυχανεμίζεσαι όταν βλέπεις μια τούρτα μ’ ένα κερί στο κέντρο του άδειου τραπεζιού.
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες και κλείστε θέσεις για το Φεστιβάλ εδώ.
