Σε μια ταραγμένη Ευρώπη κι έναν αναστατωμένο κόσμο, η Berlinale 2017 στάθηκε αφορμή και βήμα για καλλιτέχνες κι από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού να εκφραστούν υπέρ της ισότητας, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας, είτε επρόκειτο για την πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ, είτε για το προσφυγικό ζήτημα, είτε για την ευρωπαϊκή ένωση και το μέλλον της.
Δίπλα σ' αυτό το παράθυρο πολιτικής κι ανθρωπιστικής επικοινωνίας, οι ταινίες του φετινού προγράμματος της Berlinale διεκδίκησαν τη δική τους επικοινωνία με το κοινό και την κριτική επιτροπή. Σήμερα, στο τέλος της διοργάνωσης, αυτή η κριτική επιτροπή επέλεξε κι απένειμε τα βραβεία της. Πρόεδρος ο σκηνοθέτης Πολ Βερχόφεν και μέλη η Αμερικανίδα ηθοποιός Μάγκι Τζίλενχαλ, ο Μεξικανός ηθοποιός Ντιέγκο Λούνα, η Τυνήσια παραγωγός Ντόρα Μπουσουσά, ο καλλιτέχνης Ολάφουρ Ελίασον από την Ισλανδία, η Γερμανίδα ηθοποιός Γιούλια Γιεντς και ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος Γουανγκ Κουαν’αν από την Κίνα.
Κι ενώ τα βραβεία μοιράστηκαν, πάντα με τον ανθρωπιστικό γνώμωνα ως κατεύθυνση, είναι το ακαταμάχητα, αφοπλιστικά ρομαντικό «On Body and Soul», της Ιλντικο Ενιέντι που τιμήθηκε με τη Χρυσή Αρκτο.
Το δικό μας φαβορί, το «The Other Side of Hope» του Ακι Καουρισμάκι, απέσπασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας, το «Una Mujer Fantastica» του Σεμπαστιάν Λέλιο εκείνο του Σεναρίου, όμως η Κριτική Επιτροπή φαίνεται ότι ενθουσιάστηκε περισσότερο με την οικολογική ευαισθησία της Ανιέσκα Χόλαντ, ή με τη διεισδυτική ματιά του «Felicite» στη ζωή στην Κινσάσα, δίνοντας τα μεγάλα βραβεία σε πολιτικά ορθές, αλλά κινηματογραφικά αδύναμες ταινίες.
Διαβάστε ακόμη: Berlinale 2017 - Πρώτα βραβεία Kριτικών και Oικουμενικής Eπιτροπής στο «On Body and Soul» της Ιλντικό Ενιέντι
H κριτική επιτροπή
Διαβάστε ακόμη: Berlinale 2017: Ολο το Διαγωνιστικό σ' ένα κείμενο
Ο Διευθυντής του Φεστιβάλ Βερολίνου, Ντίτερ Κόσλικ, ευχαρίστησε όλους όσους παρευρέθηκαν στην Berlinale, δημιουργούς και μη, γιατί «σ' αυτούς τους ταραγμένους καιρούς, μάς θύμησαν την αληθινή ποίηση του πραγματικού κόσμου.»
Αναλυτικά τα βραβεία του 67ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου:
Χρυσή Αρκτος: «On Body and Soul», της Ιλντικο Ενιέντι (Ουγγαρία)
«Απόψε θα δείτε δυο ανθρώπους να συνδέονται μ' έναν απίστευτο τρόπο. Η επιτροπή ερωτεύτηκε αυτήν την ταινία γιατί μάς θύμισε μια λέξη που ξεχνάμε συχνά, τη λέξη "πάθος",» είπε ο Πολ Βερχόφεν απονέμοντας το βραβείο.
«Ενα μεγάλο μέρος της δουλειάς γι' αυτήν την ταινία ήταν να κρύψουμε τι κάναμε σ' αυτήν την ταινία. Θελήσαμε να σας παρουσιάσουμε κάτι τόσο απλό, όσο ένα ποτήρι νερό. Πιστέψαμε σ' αυτό που κάναμε, αλλά δεν ξέραμε αν θα καταφέρουμε ν' αγγίξουμε το κοινό. Χρειάζεται να είσαι γενναιόδωρος άνθρωπος για να σ' αρέσει αυτή τη ταινία και γι' αυτό σας ευχαριστώ πολύ,» είπε η Ιλντικό Ενιέντι.
Αργυρή Αρκτος - Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής: «Felicite» του Αλέν Γκομίς
«Αυτή είναι μια ταινία για εμάς, για τους ανθρώπους, για να μας πει ότι είμαστε όμορφοι κι υπέροχοι και θα χαρώ αν μ' αυτό το βραβείο μπορέσει να φτάσει και ν' αγγίξει περισσότερους θεατές. Πιστεύω σ' εμάς, στους ανθρώπους, όλοι μας χτίζουμε κάτι.»
Αργυρή Αρκτος Alfred Bauer Κινηματογραφικής Πρωτοπορίας: Ανιέσκα Χόλαντ για το «Pokot»
Η Ανιέσκα Χόλαντ εξηγεί ότι αν κάνει ταινίες που παίρνουν τέτοια βραβεία, είναι γιατί έχει εξαιρετικούς συνεργάτες, που την προκαλούν όταν είναι τεμπέλα και τη βοηθούν όταν παθαίνει κατάθλιψη. «Ζούμε σε δύσκολες εποχές και χρειαζόμαστε την πρωτοπορία και τις ταινίες που αγγίζουν όσα θέματα είναι σημαντικά για τον πλανήτη μας.» Kι ανεβάζει στην σκηνή και την κόρη της Κάσια Ανταμικ την οποία συστήνει ως συνσκηνοθέτη
Καλύτερη Σκηνοθεσία: Ακι Καουρισμάκι για το «The Other Side of Hope»
Ο Ακι Καουρισμάκι παραλαμβάνει την Αρκτο στη θέση του, μ' ένα απλό «κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ πολύ».
Καλύτερη Ηθοποιός: Κιμ Μιν-χι για το «On the Beach at Night Alone»
Καλύτερος Ηθοποιός: Γκέοργκ Φρίντριχ για το «Bright Nights»
Βραβείο Σεναρίου: Σεμπαστιάν Λέλιο και Γκονζάλο Μάτσα για το «Una Mujer Fantastica»
«Πρέπει να μαζόμαστε τη σκοτεινή εποχή με ομορφιά, κομψότητα κι ποίηση κι όλα αυτά είναι η πρωταγωνίστιρα της ταινίας μας, Ντανιέλα Βέγα,» είπε ο Σεμπαστιάν Λέλιο και ανέβασε την πρωταγωνίστριά του στη σκηνή μέσα σε δυνατό χειροκρότημα.
Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος: Ντάνα Μπουνέσκου για το Μοντάζ του «Ana, mon amour»
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ: Ghost Hunting του Ραέντ Αντόνι (Παλαιστίνη)
Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας: Summer of 1993 της Κάρλα Σιμόν (Ισπανία) / Τμήμα Generation 14plus
Χρυσή Αρκτος Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας: Cidade Pequena του Ντιέγκο Κόστα Αμαράντε (Πορτογαλία)
Αργυρή Αρκτος - Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής Μικρού Μήκους Ταινίας: Ensueño en la Pradera του Εστέμπαν Αρανγκόιζ Χουλιέν (Μεξικό)
Βραβείο Audi Μικρού Μήκους Ταινίας: Street of Death του Καράμ Γκουσεΐν (Λίβανος, Γερμανία)
Ειδική Μνεία Μικρού Μήκους Ταινίας: Centauro του Νίκολας Σουάρεζ (Αργεντινή)
Η Berlinale 2017 με μια ματιά:
- Berlinale 2017: Μέρα 1η / Από το Τείχος του Βερολίνου σ' εκείνο του Ντόναλντ Τραμπ
- Berlinale 2017, Μέρα 2η: Choose Life. Ξανά!
- Berlinale 2017: Μέρα 3η / Ο Τζιακομέτι ανέπνεε τέχνη - εσείς;
- Βερολίνο 2017, Μέρα 4η: Ολα για μια «Φανταστική Γυναίκα»
- Berlinale 2017, Μέρα 5η: Εδώ είναι το «Party», εδώ και το καλοκαίρι
- Berlinale 2017: Μέρα 6η, όπου κατέφθασε το glam
- Berlinale 2017: Μέρα 7η, ή ένα μικρό διάλειμμα
- Berlinale 2017: Μέρα 8η, όπου κουτσομπολέψαμε ακόμα και τον Χονγκ Σανγκ-σου
- Berlinale 2017: Μέρα 9η, όπου το χαμόγελο του Χιου Τζάκμαν έδιωξε τη βροχή
Διαβάστε ακόμη:
- Berlinale 2017: Πρώτα βραβεία Kριτικών και Oικουμενικής Eπιτροπής στο «On Body and Soul» της Ιλντικό Ενιέντι
- Berlinale 2017: Ολο το Διαγωνιστικό σ' ένα κείμενο
- Berlinale 2017: Το «Have a Nice Day» είναι ένα crime drama που σου φτιάχνει τη μέρα
- Berlinale 2017: Θαυμάσαμε, αλλά δεν αγαπήσαμε το «Ana, Mon Amour»
- Berlinale 2017: Οχι πια Wolverine, μόνο «Logan»
- Berlinale 2017: «Joaquim», όταν ο εθνικός ήρωας της Βραζιλίας έπαθε διαφωτισμό
- Berlinale 2017: Είναι το «God’s Own Country» το βρετανικό «Brokeback Mountain»;
- Berlinale 2017: Στο «On the Beach at Night Alone», ο Χονγκ Σανγκ-σού κάνει μια ακόμη ταινία του Χονγκ Σανγκ-σου
- Berlinale 2017: Ο Ντιέγκο Λούνα «γκρεμίζει» τα τείχη του Ντόναλντ Τραμπ από το Βερολίνο
- Berlinale 2017: Στο «Colo» η κρίση ανίας έρχεται πριν την κρίση της Πορτογαλίας
- Berlinale 2017: Το «Berlin Syndrome» της Κέιτ Σόρτλαντ ακολουθεί τους κανόνες μα όχι τα κλισέ ενός genre cinema
- Berlinale 2017: Στο «The Party» της Σάλι Πότερ, οι καλεσμένοι είναι προβληματικοί και το χιούμορ δηλητηριώδες
- Berlinale 2017: Ο Ακι Καουρισμάκι ξέρει πώς να κάνει τον ανθρωπισμό να μοιάζει αυτονόητος
- Berlinale 2017: To «Mr. Long» είναι μια απολαυστικά ακατάτακτη ταινία
- Berlinale 2017: Το «Bright Nights» του Τόμας Αρσλαν είναι μια ταινία δίχως κατεύθυνση
- Berlinale 2017: Το «Lost City of Z» του Τζέιμς Γκρέι δεν βρίσκει την Ιθάκη του
- Βερολίνο 2017: Το «Call me by your Name» είναι κάτι παραπάνω από ένα καλοκαιρινό ρομάντζο
- Berlinale 2017: «Viceroy's House», ή όταν ο Γκάντι επισκέφθηκε το «Downton Abbey»
- Berlinale 2017: Στο «Pokot» εύχεσαι ο κακός λύκος να είχε φάει καλύτερα την Ανιέσκα Χόλαντ
- Berlinale 2017: Το «Una Mujer Fantastica» είναι μια φανταστική ταινία
- Berlinale 2017: «Wild Mouse», όχι τόσο αστείο, ούτε τόσο wild
- Berlinale 2017: Η ευτυχία είναι κάτι για το οποίο πρέπει να παλέψεις στο «Félicité»
- Berlinale 2017: Στη συνέντευξη Τύπου του «T2 Trainspotting» - «Δεν είναι σίκουελ, είναι... επικήδειος!»
- Berlinale 2017: Στο «On Body and Soul», όλος ο ρομαντισμός χωρά σ' ένα σφαγείο
- Berlinale 2017 - To «Trainspotting» θα σφυρίξει δυο φορές
- Berlinale 2017: Το «The Wound» είναι ίσως μια από τις καλύτερες ταινίες που θα δούμε ως το τέλος του φεστιβάλ
- Berlinale 2017: Ο Ρίτσαρντ Γκιρ δεν ήρθε μόνο για «Dinner» στο Βερολίνο
- Berlinale 2017: «Django». Ο ήχος μιας χαμένης ευκαιρίας
Tags: berlinale 2017, βερολίνο 2017
