Flix

best of 2024

Theatres

Theater Schedule
Is it Greek to you?

Φεστιβάλ / Βραβεία

Berlinale 2016: «Fuocoammare». Στη Λαμπεντούζα οι ψαράδες μαζεύουν μόνο κορμιά

of 10

Ενα ήσυχο νησάκι με μεγάλη θάλασσα, καθημερινοί άνθρωποι δίπλα στον υγρό θάνατο των μεταναστών. Ο Τζιανφράνκο Ρόζι δείχνει τη θάλασσα να καίγεται, με ομορφιά, ψυχραιμία κι αυτόν τον κινηματογραφικό ρεαλισμό που σπάει κόκαλα.

Λήδα Γαλανού
Berlinale 2016: «Fuocoammare». Στη Λαμπεντούζα οι ψαράδες μαζεύουν μόνο κορμιά

Ο Ιταλός Τζιανφράνκο Ρόζι κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία πριν δυο χρόνια με το «Sacro Gra», παρατηρώντας, με μια αμέτοχη μεν, εστέτ δε, κάμερα τους παράξενους ανθρώπους στον περιφερειακό της Ρώμης. Τώρα καταπιάνεται με μια άλλου είδους περιφερειακή ζωή, σε μια ταινία επίκαιρη, στιβαρή, αποστασιοποιημένη και, ξαφνικά, σπαρακτική, που αποτελεί και την πρώτη σοβαρή φετινή υποψηφιότητα για τη Χρυσή Αρκτο του Βερολίνου.

Το 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει λεπτό προς λεπτό όλα όσα θα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη του Goethe-Institut Athen.

fuocoamare 607

Ο μικρός Σαμουέλε ζει στη Λαμπεντούζα, το νησάκι 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων που ζει ψαράδικη ζωή εδώ και χρόνια - όπως, εδώ και χρόνια, αποτελεί και το πιο συμβολικό ευρωπαϊκό σύνορο ανάμεσα στην Αφρική και την Ευρώπη. Χιλιάδες άνθρωποι περνούν από τη Λαμπεντούζα κάθε χρόνο, χιλιάδες απ' αυτούς πεθαίνουν στη θάλασσα, οι υπόλοιποι συνεχίζουν το δρόμο τους για μια καλύτερη ζωή. Ο Σαμουέλε δεν το βλέπει αυτό. Κατ' αρχήν, γιατί δε βλέπει καλά από το ένα του μάτι - είναι τεμπέλικο και γι' αυτό φορά «μπάλωμα» στα γυαλάκια του. Κατά δεύτερον γιατί είναι πάρα πολύ απασχολημένος να φτιάχνει, με τον κολλητό του, σφεντόνες με ξύλα που κόβουν στο δάσος, ή ν' ακούει τις ιστορίες των συγγενών του, παλιών ναυτικών.

fuocoamare 607

Κανείς δεν ψαρεύει πια ψάρια στη Λαμπεντούζα. Ούτε η κυρία Αννα που μαγειρεύει εξαιρετικό καλαμάρι κοκκινιστό, ούτε η κυρία Μαρία που αφιερώνει στη ραδιοφωνική εκπομπή του Πίπο τραγούδια για τον άντρα της που έχει άνοια, ούτε ο υπέροχος γιατρός που εξομολογείται στην κάμερα ότι τελευταία κάνει όλο και πιο πολύ αυτό που αγαπά λιγότερο: όχι να φροντίζει ζωντανούς, αλλά να κάνει νεκροψίες. Ομως η ζωή κυλά ήσυχα, μαζεμένα, σ' ένα μικρό παραδοσιακό τόπο που δε φορά τη σφραγίδα που του έχει φορεθεί από την Ιστορία. Μόνο το λιμενικό δέχεται, κάθε βράδυ, εκκλήσεις από τον ασύρματο, βοηθήστε μας, 250 άτομα, 130 άτομα, δεν έχουμε νερό. Τη μέρα όλα μοιάζουν κανονικά.

fuocoamare 607

Ο Τζιανφράνκο Ρόζι είναι και πάλι παρατηρητής. Με χιούμορ, με τρυφερότητα, με ανοιχτά μάτια. Με μια ταινία γυρισμένη ψηφιακά, γιατί πώς αλλιώς να τρυπώσει τόσο κοντά στα πρόσωπα, αλλά με μια ομορφιά που θ' ανταποκρινόταν στο πιο απαιτητικό σινεμασκόπ. Η κυρία Μαρία αφιερώνει το Fuocoammare: φωτιά στη θάλασσα, ένα τραγούδι σιτσιλιάνικο, απομεινάρι του πολέμου, όταν η θάλασσα ήταν γεμάτη κινδύνους και οι ψαράδες δεν μπορούσαν να δουλέψουν. Ομως η θάλασσα βρίσκεται σε πόλεμο και τώρα. Αφού το φιλμ στήσει το ρυθμό του, χαριτωμένο και απαλό σαν ταραντέλα, κοντά στο φινάλε της ταινίας, μόνο τότε ο Ρόζι πλησιάζει την «άλλη» πλευρά, αυτή της νύχτας, των αφυδατωμένων, ταλαιπωρημένων, καμμένων, ματωμένων, αλλά ζωντανών ανθρώπων που μια μέρα πριν, κάθε μέρα, πάτησαν το πόδι τους στη στεριά κι έχουν το κουράγιο κι αυτοί ν' αφηγηθούν στην κάμερα την ιστορία τους. Κι έτσι όπως η αφήγησή τους σκάει στο απαλό κινηματογραφικό κύμα, αποκτά μια δύναμη υπερφυσική, κόντρα σε κάθε ανθρώπινη κανονικότητα.

fuocoamare 607

Αν ο κόσμος χειροκρότησε με διάρκεια στην πρώτη προβολή του «Fuocoammare», δεν ήταν μόνο γιατί η ταινία καταγράφει το πιο σκληρό τώρα. Είναι και γιατί, χωρίς ποτέ να ξεχνά ότι είναι σκηνοθέτης, ότι δεν κάνει ένα ντοκιμαντέρ-κατηγορώ αλλά ότι γεμίζει την οθόνη ομορφιά, ο Τζιανφράνκο Ρόζι, πάντα μ' αυτήν την ελαφριά υπεροψία του «ασφαλούς», δείχνει απόλυτο σεβασμό σε μια τραγωδία που ξετυλίγεται μπροστά μας αλλά που, σαν κάθε δυνατή τραγωδία, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την καθημερινή ζωή, μπλεγμένη στα δίχτυα των ψαράδων και στους περιπάτους ενός πιτσιρικιού.

Το 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 11 μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου. Το Flix βρίσκεται εκεί για να σας μεταφέρει λεπτό προς λεπτό όλα όσα θα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες με την υποστήριξη του Goethe-Institut Athen.

Διαβάστε ακόμα:

Tags: berlinale 2016, βερολίνο 2016, sacro gra