Στους πάνω ορόφους του Palais des Festivals, κριτικοί κινηματογράφου αναλύουν τις αρετές και τα βαθύτερα νοήματα ταινιών σαν το «Δέντρο της Ζωής». Στα σκαλιά των αιθουσών οι πρωταγωνιστές συναγωνίζονται σε λάμψη στο κόκκινο χαλί. Στα υπόγειά του, η «Αγορά του Φιλμ» χωνεύει όλες εκείνες τις ταινίες που δεν θα πέρναγαν ποτέ από το πρόγραμμα κανενός φεστιβάλ.
Στον χώρο της αγοράς, ειδικά στα περίπτερα που βρίσκονται εντός του Palais, στα αχανή, σχεδόν επικίνδυνα υπόγειά του, αντιπρόσωποι εθνικών κινηματογραφιών από χώρες του τρίτου κόσμου, συγκατοικούν με ναούς της trash λατρείας και εταιρίες παραγωγής που οι ταινίες τους θα ήταν περήφανες αν τις αποκαλούσες b movies.
Περιπέτειες με εφέ που μοιάζουν φτιαγμένα σε υπολογιστές commodore, ερωτικές περιπέτειες που προκαλούν το γέλιο, φτηνές αντιγραφές χολιγουντιανών μπλοκμπάστερ, θλιβερά ζόμπι, family movies για οικογένειες που δεν θα ήθελες να είσαι μέλος τους, γυμνά οπίσθια, γλυκά σκυλάκια, κλεμμένα κινούμενα σχέδια, φιδίσια φονικά μπούτια, τρις-άθλιο 3D, πολλές γιγαντιαίες ταραντούλες, μπόλιγουντ κωμωδίες με πολιτική χροιά, αμέτρητα πτώματα, ασυγκράτητο photoshop.
Τις περισσότερες από αυτές τις ταινίες δεν θα τις δει ποτέ κανείς. Κάποιες δεν θα γυριστούν καν, μερικές θα είναι το μελανό σημείο στην φιλμογραφίες των όσων τυχερών κατορθώσουν να ξεφύγουν από τον «βούρκο» του κινηματογραφικού πανεριού.
Ολες όμως έχουν τον δικό τους λόγο ύπαρξης. Και μερικές από αυτές είναι τόσο ευρηματικές -οι αφίσες τους τουλάχιστον- που αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να εφευρεθούν.
Απολαύστε μερικές από αυτές.
Tags: Cannes 2011
