Οι γιορτές δημιουργούν ανάμεικτα συναισθήματα. «It's the season to be jolly» και μακάρι να είμαστε όλοι! Αλλά σ' αυτή την δύσκολη περίοδο που διανύουμε, ακόμα κι αν έχουμε σκοτεινιάσει από τις περιστάσεις, αμφισβητούμε τη μαγεία των Χριστουγέννων, έχουμε σταματήσει να πιστεύουμε σε θαύματα, ή αν τα ύπουλα σκοτάδια της ενηλικίωσης δεν μπορούν να ξορκιστούν -όσα λαμπιόνια κι αν κρεμάσουμε στο δέντρο- το Flix έχει τη λύση: το σινεμά είναι μαγικό, κι από μόνο του ένα θαύμα.
Για αυτό άσε τα φωτάκια, κλείσε τα φώτα εντελώς, και βάλε να παίξει μια ταινία που θα σου δώσει τη ζεστασιά, τη γαλήνη, την FLIXmas ατμόσφαιρα των γιορτών.
Ποια θα ήταν αυτή; Οταν τα πολύβοα οικογενειακά τραπέζια τελειώσουν, όταν ξυπνήσεις από το ξενύχτι, μόνος ή με παρέα, με χανγκόβερ ή χωρίς - τι ταινία θα επέλεγες να δεις κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο; Μία ταινία που καθόλου δεν χρειάζεται να είναι χριστουγεννιάτικη, αλλά εσύ, για κάποιο λόγο, τη συνδυάζεις με τις γιορτές;
Αυτό ρωτήσαμε καλλιτέχνες, μουσικούς, εικαστικούς, δημοσιογράφους, designers, συγγραφείς, ακτιβιστές - φίλους του Flix. Και κάθε μέρα του Δεκεμβρίου, θα σας εξομολογούνται τις δικές τους επιλογές, δίνοντας σας ιδέες για να κάνετε κι εσείς σπίτι, το δικό σας FLIXmas αφιέρωμα.
«Από την Ακρη της Πόλης» (1999) του Κωνσταντίνου Γιάνναρη & «Γαλάζιο Φόρεμα» (2005) του Γιάννη Διαμαντόπουλου
Αυτές τις γιορτές θα βάλω να δω ταινίες που κάποτε με πλήγωσαν μικρό και με έκαναν να αισθάνομαι ελαττωματικός. Μερικούς διαλόγους τους θυμάμαι απ’ έξω ακόμα και τώρα, 15 χρόνια μετά. Ως queer άτομο που μεγάλωνε σε μια επαρχιακή πόλη, έψαχνα να μάθω τι συμβαίνει όταν ένα αγόρι αγαπάει ένα άλλο αγόρι. Αυτές οι ταινίες ήταν οι μόνες που πρόσφεραν μια κάποια απάντηση.
-μου δίνει 20 χιλιάρικα. πάω κάνω τη δουλειά πολύ πρακτικά, μπαμ, μπαμ, πολύ πρακτικά και φεύγω.
-δεν ήθελε να σε γαμήσει ποτέ;
-δε γαμιέμαι
Η ταινία από «Από την Aκρη της Πόλης» του Γιάνναρη επιβεβαίωνε όσα άκουγα τριγύρω μου: πως δεν υπάρχει έρωτας/αγάπη μεταξύ δύο ανδρών, απλά μια συναλλαγή. Οτι υπάρχουν απλά ανώμαλοι άντρες που πληρώνουν άλλους για να κάνουν τα ακατανόμαστα.
-έφαγα ένα πούτσο και πήρα σαράντα χιλιάδες
-ρε κάνεις βίζιτες δεν είσαι πούστης να γαμιέσαι, θα σου πάρουν τον αέρα οι πούστηδες. μια φορά: όχι πούστης. αλλά δύο φορές: πουστράκι
Πώς αυτό που αισθανόμουν, δεν ήταν έρωτας, ήταν λάθος. Κι ότι κανείς δεν πρόκειται ποτέ να με αποδεχτεί πραγματικά για αυτό που είμαι. Μπορεί ίσως κάποιοι να με κάνουν παρέα, αλλά κατά βάθος θα νιώθουν πάντα μια αηδία για ανθρώπους σαν κι εμένα.
νομίζουν ότι είμαι κι εγώ πουστράκι, επειδή και καλά τους κάνω παρέα. αλλά για εμένα είναι άχρηστοι. νιώθω σιχαμάρα
Oτι ο μόνος τρόπος για να γίνω άντρας είναι ο τυπικός. Να επισκεφτώ οίκο ανοχής όπου ο ανδρισμός και ο έρωτας απλοποιείται σε σεξουαλικές στάσεις και πασαρέλες γυμνών κοριτσιών.
λοιπόν παιδιά, έχουμε ωραίο πράγμα σήμερα. αυτή είναι η Oλγα. έχει ωραίο τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, στα γόνατα, η Oλγα μας, το χρυσό μας το κορίτσι. σπέσιαλ για εσάς. η Ολγίτσα μας είναι αυτή.
Η επόμενη ταινία που θα βάλω είναι το «Γαλάζιο Φόρεμα» του Διαμαντόπουλου όπου πρωταγωνιστεί ο Γιώργος Νανούρης. Ο βασικός ήρωας είναι ένα άτομο που κάνει σεξ με άντρες, που όμως συνάπτει σχέσεις μόνο με γυναίκες. Από την πρώτη σκηνή ακούγεται η εξής φράση του θείου:
πρόσεχε τον γιο σου, έτσι που τον κανακεύεις, θα ρεζιλέψει το όνομα του αδερφού μου
Αυτό θα γινόμουν κι εγώ, το ρεζίλι της οικογένειάς μου; Ετσι σκεφτόμουν βλέποντας την ταινία. Μία ταινία όπου ο βασικός ήρωας είναι ένα άτομο που θέλει να γίνει χορευτής στο Παρίσι αλλά εν τέλει γυρίζει Αθήνα, ντύνεται με «γυναικεία» ρούχα και κάνει σόου (όπως κι εγώ μικρότερος, παίζοντας). Σε κάποια σκηνή τους επιτίθονται:
- έκοψες τα δικά σου και θες τα δικά μας; αφού ψάχνεις για τέτοια, γιατί τα έκοψες;
- άντε ρε μαλάκα που ψάχνεις γαμιά με βυζιά για να του κάνεις τσιμπούκι. τράβα στον πατέρα σου να του την παίξεις
Ένας ήρωας που δίνει την εντύπωση ότι είναι διαταραγμένος ψυχολογικά και έχει εκρήξεις θυμού, φωνάζοντας από το μπαλκόνι του οικογενειακού τους σπιτιού:
Η οικογένειά μου γαμιέται! Ελάτε τώρα όποιος θέλει με ένα πεντακοσάρικο. Είμαι αδερφή. Οποιος γουστάρει να με γαμήσει, να ‘ρθει στον τρίτο όροφο!
Αργότερα προς το τέλος της ταινίας κάνει εγχείρηση διόρθωσης φύλου και ως γυναίκα σκοτώνει τη μητέρα του μέσα σε ένα μαιευτήριο, επιβεβαιώνοντας τα γνωστά filmic στερεότυπα (που τότε δεν τα ήξερα) των trans ατόμων ως δολοφόνοι (δες Disclosure: Trans Lives on Screen για μια ανάλυση).
Φέτος τις γιορτές δε θα είμαι μόνος, ανάμεσα σε ανθρώπους, όπως τότε. Θα τις περάσω με άτομα με τα οποία αγαπιόμαστε και θα βάλουμε αυτές τις ταινίες και θα παίζουμε drinking games: θα πίνουμε στην κάθε ομοφοβική/σεξιστική/τρανσφοβική/μισογυνική ατάκα και θα γελάμε με όλα όσα μας πλήγωσαν τότε. Ναι, θα γελάμε.»
queer reappropriation
με ρωτούν τι σημαίνει
queer reappropriation
& τους λέω για το κοκτέιλ
που ήπια λίγους μήνες πριν
τότε που δεν ήξερα τι κοκτέιλ
να πάρω
και η κοπέλα ευγενικά μου
πρότεινε
«θες να εμπνευστούμε
να σου κάνουμε κάτι εμείς;»
και λέω τέλεια
και με ρωτάει
αν υπάρχει
κάτι σε γεύση
κοκτέιλ
που μ’ αρέσει
ή δε μ΄ αρέσει
«απλά δε μου αρέσουν τα ξινά»
«κι ας μου φαίνεται»
είπα κι όλα γελάσαμε,
«θέλει η αδερφή να κρυφτεί
& η χαρά δεν την αφήνει»
είπε κάποιο και γέλασα
ακόμα περισσότερο
«απλά δε μου αρέσουν τα ξινά»
είχα πει και μου ακούστηκε awkward
και έτσι γρήγορα συμπλήρωσα
«κι ας μου φαίνεται»
λες κι ήταν αγώνας δρόμου
κι έπρεπε να με κοροϊδέψω πρώτος
πριν το κάνει κάποιος ομοφοβικός
συμμαθητής μου από το παρελθόν
το ότι τώρα γελάμε
και τότε θα έκλαιγα
μόνος στις τουαλέτες
το ότι πίσω από κάθε τέτοιο αστείο
κρύβεται μια πληγή του παρελθόντος
που έχει κλείσει
αυτό είναι
queer reappropriation
Sam Albatros: queer ποιητής, mixed media artist και μία από τις πιο διάσημες sui generis διαδικτυακές περσόνες. Το πρώτο του βιβλίο, «Ελαττωματικό Αγόρι» (Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ) κυκλοφορεί κι είναι ήδη φαινόμενο.
Περισσότερες FLIXmas αγαπημένες ταινίες
- FLIXmas | Ο Στέφανος Ρόκος αποδέχεται την πρό(σ)κληση ενός χριστουγεννιάτικου πάρτι
- FLIXmas | H Nalyssa Green ψιθυρίζει «What's this? What's this?»
- FLIXmas | Ο Δημήτρης Πολιτάκης μάς τραγουδάει «I Got You Babe»
- FLIXmas | Ο Γιάννης Νένες has some splainin to do (γιατί διάλεξε σειρά!)
- FLIXmas | H Maria Cyber θέλει δράση, οφθαλμόλουτρο και happy end!
- FLIXmas | Oι Think Pig θα δουν ό,τι θέλουν #astadiala
- FLIXmas | Ο Λεωνίδας Αντωνόπουλος πατάει γκάζια
- FLIXmas | Η Αστερόπη Λαζαρίδου βλέπει την ίδια και την ίδια ταινία (αλλά δεν παύει να ξαφνιάζεται)
- FLIXmas | O Παναγιώτης Μένεγος καταλαβαίνει ότι μέσα στα χρόνια «Things Have Changed»
- FLIXmas | H Tzef Montana επιλέγει μία ταινία για την οικογένεια (όπως κι αν αυτή καθορίζεται)
- FLIXmas | O Γιώργος Μουχταρίδης will have what they're having!
- FLIXmas | Η Ευλαμπία Ρέβη πιστεύει ακόμα στη μαγεία
- FLIXmas | Ο Εμμανουήλ -Μανόλο- Καραλής επιλέγει κάτι jazz-funk!
- FLIXmas | H Φιλίππα Δημητριάδη έχει το δικό της χριστουγεννιάτικο μαραθώνιο
- FLIXmas | O Οδυσσέας Τζιρίτας πιστεύει ότι τα Χριστούγεννα... It's only a state of mind
- FLIXmas | Η Θάλεια Καραφυλλίδου (δεν) ψάχνει την ομορφιά των γιορτών
