Το 2018 απέδειξε περίτρανα για άλλη μια φορά πως ήταν η χρονιά των υπερηρώων. Κάθε μια από τις 8 ταινίες που κυκλοφόρησαν φέτος μοιάζει σαν να είναι μια μικρή γιορτή, με ένα κοινό που δείχνει κάθε φορά πιστό στο ραντεβού του. Οι ταινίες που κυκλοφόρησαν φέτος απέδειξαν πως, ακόμα και στα χειρότερά τους, οι υπερήρωωες αυτοί έχουν τον τρόπο τους να μας εντυπωσιάζουν και να μας ξεσηκώνουν και, ναι, να μας συγκινούν.
Ως μέρος της ανασκόπησης της χρονιάς, διαλέξαμε τις καλύτερες στιγμές των φετινών υπερηρώων. Στιγμές άλλοτε γεμάτες δράση, άλλοτε αστείες και άλλοτε απλά όμορφες, μα όλες σίγουρα υπέροχες. Και όπως είναι φυσικό ακολουθούν spoilers.
Και μην ξεχνάτε: Flix Top Ten 2018: Ψηφίστε την καλύτερη ταινία της χρονιάς!
H μάχη στη Νότια Κορέα από το «Black Panther»
Μια από τις καλύτερες στιγμές της ταινίας του Ράιαν Κούγκλερ δεν διαδραματίζεται μέσα στο βασίλειο της Ουακάντα, αλλά μέσα σε ένα καζίνο και στους δρόμους του Μπουσάν της Νότιας Κορέας, όπου ο πρίγκιπας Τ’τσάλα, μαζί με τις Οκόγιε και Νάκια κυνηγούν τον έμπορο όπλων Οδυσσέα Κλάου. Οταν η μάχη ξεκινά, ο Κούγκλερ ανεβάζει σιγά σιγά την έντασή της, μέχρι που καταλήγει σε ένα υπέροχο μονοπλάνο με την κάμερα να ακολουθεί την δράση, από το ένα σημείο στο άλλο, με μια μοναδική ρευστότητα. Και εκεί που νομίζεις πως τελείωσε, όλο αυτό μεταφέρεται σε ένα κυνηγητό με αυτοκίνητα στους δρόμους του Μπουσάν, που κάνει τις σκηνές από τα «Fast & Furious» να ωχριούν μπροστά του.
Το χτύπημα των δαχτύλων από το «Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας»
Τι θα μπορούσε να πρωτοδιαλέξει κάποιος από αυτή την ταινία; Από την θυσία που κάνει ο Θάνος για να πάρει την Πέτρα της Ψυχής, μέχρι την επική μάχη της Ουακάντα, «Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας» τα είχε όλα. Αλλά εκείνη η σκηνή, λίγο πριν το τέλος, όπου ο Θάνος χτυπά τα δάχτυλά του και μπροστά στα μάτια σου χαρακτήρες που αγάπησες όλα αυτά τα χρόνια, αρχίζουν να γίνονται σκόνη και να εξαφανίζονται, σε αφήνει απόλυτα μουδιασμένο (όσοι λένε πως δεν δάκρυσαν στη σκηνή με τον θάνατο του Spider-Man λένε ψέματα). Ενα συναίσθημα που ακόμη και μετά το τέλος της ταινίας δεν φαίνεται να σε αφήνει. Οι αδερφοί Ρούσο κατάφεραν να μεταφέρουν μια καταλυτική στιγμή του σύμπαντος των Marvel κόμικς και να την κάνουν ένα κομμάτι πραγματικά σπουδαίου σινεμά.
Η γέννηση (και ο θάνατος) των X-Force από το «Deadpool 2»
Ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσει κάποιος την δική του ομάδα υπερηρώων είναι, φυσικά, να βάλει μια αγγελία στην εφημερίδα. Ακριβώς αυτό έκανε και ο Deadpool όταν προσπάθησε να συνθέσει την δική του ομάδα για να σώσει τον Ράσελ. Εκανε την δική του οντισιόν και μέσα από αυτή διάλεξε τον Μπέντλαμ, του οποίου οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις ξεπερνούν και εκείνες των Dave Matthews Band, τον Ζάιγκαϊστ, του οποίου οι δυνάμεις του, το να ξερνάει οξύ, δεν έχουν καμία σχέση με το όνομά του, τον Βάνισερ ένας αόρατος άνθρωπος που μπορεί να είναι εδώ ή μπορεί και όχι, τον Σάτερσταρ, ένα αλαζόνα εξωγήινος που θέλει να είναι καλύτερος από όλους, την Ντόμινο, που ακόμα παραμένει συζητήσιμο για το αν η τύχη είναι δύναμη ή όχι, και τον Τεντ, ένα απλό άνθρωπο ο οποίος είδε την αγγελία… Και όταν όλοι αυτοί πέφτουν από το αεροπλάνο για να σταματήσουν το κονβόι που έχει τον Ράσελ, τότε τα πάντα πάνε στραβά και ο ένας πεθαίνει μετά τον άλλον. Η σκηνή αυτή περιέχει ίσως μερικά από τα καλύτερα αστεία της ταινίας και ένα υπέροχο cameo που αν ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου το έχασες.
Τζακ Τζακ εναντίον του ρακούν από το «Απίθανοι 2»
Μια από τις καλύτερες σκηνές δράσης των «Απίθανων 2» δεν έρχεται με την μορφή κάποιου κυνηγητού ενός μεγάλου εγκληματία, ή το σταμάτημα ενός τρένου πριν σπείρει την καταστροφή. Οχι, η πιο απλή σκηνή δράσης είναι ίσως η καλύτερή τους. Μιλάμε φυσικά για την μάχη μεταξύ του μωρού Τζακ Τζακ με ένα ρακούν στη πίσω αυλή του σπιτιού τους. Η σκηνή, αν και δεν δείχνει σίγουρα φαντασμαγορική, καταφέρνει να προσθέσει με ένα περίτεχνο τρόπο το αίσθημα του κινδύνου και της έντασης μιας αρκετά πολύπλοκης σκηνής δράσης. Αν και τα ρίσκα τα οποία διακυβεύονται εδώ είναι ελάχιστα ως μηδαμινά (ένα όχι και τόσο αβοήθητο μωράκι, το οποίο ανακαλύπτει το πλήρες εύρος των, ανεξέλεγκτων για την ώρα δυνάμεών του, τα βάζει με ένα ρακούν), αλλά η χορογραφία και το εξαιρετικό animation της Pixar την κάνουν ήδη κλασική.
Ο μονόλογος του Λούις από το «O Ant Man και η Σφήκα»
Οσοι από εσάς είχατε δει το πρώτο «Ant-Man», τότε σίγουρα θυμάστε τον αστείο μονόλογο του Λούις του Μάικλ Πένια. Ηταν τόσο τέλειο που ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην συνέχεια. Μόνο που εδώ ο Λούις αρχίζει το παραλήρημά του επειδή του έχουν βάλει έναν υποτιθέμενο (;) ορό αλήθειας στο αίμα του. Αρχίζει να μιλάει για τον Σκοτ, τον Ant-Man, και πως έγιναν φίλοι αλλά και για την σχέση του με την Χόουπ, για την αποτυχημένη εταιρεία του και άλλα. Αυτό που κάνει ακόμα πιο αστεία την όλη σκηνή είναι το πως εμφανίζεται το Φάντασμα από το πουθενά και τρομοκρατεί τους πάντες, με τον Κερτ να φωνάζει το όνομα της Μπάμπα-Γιάγκα, μιας μυθικής κακιάς μάγισσας από τα σλαβικά παραμύθια. Μια από τις καλύτερες και πιο αστείες σκηνές της ταινίας.
O Εντι Μπροκ φιλάει τον Venom από το «Venom»
Μπορεί η ταινία του Ρούμπεν Φλάισερ να μην ήταν αυτή που περίμεναν οι φαν του Venom για να αποδώσει δικαιοσύνη σε έναν από τους πιο παρεξηγημένους κακούς της ιστορίας των κόμικς. Αυτό όμως που κατάφερε να πετύχει, σχεδόν στην εντέλεια, ήταν η σχέση μεταξύ του του συμβιωτικού Venom με τον Εντι Μπροκ. Η σχέση τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το λιγότερο τοξική. Και όπως ισχύει σε μια τέτοια σχέση, ο ένας δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τον άλλον. Υπάρχει μια σκηνή που ο Εντι Μπροκ σώζεται από τον Venom στο σώμα της Αν Γουέινγκ και στον τέλος τον φιλάει. Και μέσα στα λίγα αυτά δευτερόλεπτα, πριν ο Venom επιστρέψει στο σώμα του Μπροκ, η σκηνή αυτή αναδύει έναν έντονο ομοερωτισμό, μιας και στην ουσία βλέπεις τον Μπροκ να φιλά τον ίδιο του τον εαυτό. Μια σκηνή που αναδεικνύει τον έρωτα και το μίσος μεταξύ τον δυο αυτών χαρακτήρων.
Η διαφυγή από το Βασίλειο της Τάφρου στο «Aquaman»
Τον Τζέιμς Γουάν, σκηνοθέτη του «Aquaman», τον έχουμε γνωρίσει κυρίως από ταινίες τρόμου. Και όταν αποφασίζει να γυρίσει μια περιπέτεια, και μάλιστα με υπερήρωωες, τότε σίγουρα κερδίζει το ενδιαφέρον μας. Μπορεί η νέα προσθήκη στο κινηματογραφικό σύμπαν της DC να δείχνει, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακη και να προσφέρει άπλετο υπερθέαμα, υπάρχει μια μικρή στιγμή στη ταινία όπου δείχνει πως ο Γουάν έχει αφήσει το δικό του σημάδι. Μιλάμε φυσικά για την απόδραση του Αρθουρ, γνωστός και ως Aquaman, και της Μέρα από τα τέρατα του Βασιλείου της Τάφρου. Από το σκηνικό που δείχνει το καΐκι να παλεύει με τα κύματα μιας απίστευτης καταιγίδας, μέχρι και τα ίδια τα τέρατα, τα οποία μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από το σκοτεινό μυαλό του Χ. Φ. Λάβκραφτ, όλα δείχνουν σαν μια σκηνή από ταινία τρόμου. Και η στιγμή στην όποια βουτάνε στο βυθό για να σωθούν, τα χρώματα κόκκινου και βαθύ μπλε, μαζί με τις σκιάσεις, αλλά και το πλάνο με τους δυο ήρωες να κολυμπούν προς το βυθό με ένα σμήνος τεράτων να τους ακολουθεί, αν και κρατά μόλις λίγα λεπτά, καταφέρνει να εντυπωσιάσει από οποιαδήποτε άλλη σκηνή δράσης της ταινίας.
Το άλμα πίστης από το «Spider-Man: Μέσα στο Αραχνο-σύμπαν»
Υπάρχει μια στιγμή σε αυτή την υπέροχη ταινία (ίσως την καλύτερη ταινία Spider-Man που έχουμε δει ποτέ) στην οποία ο Μάιλς Μοράλες βρίσκεται δεμένος και φιμωμένος με ιστούς στην καρέκλα του δωματίου του. Και όταν φτάνει ο πατέρας του, με τον οποίο έχει να μιλήσει καιρό, έξω από την πόρτα για να του μεταφέρει κάποια κακά μαντάτα και ο Μάιλς δεν του απαντά, ο ίδιος του λέει κάποια υπέροχα λόγια πατέρα προς γιο, όπου του δίνουν την δύναμη να πιστέψει στον εαυτό του και να γίνει ο νέος Spider-Man. Να κάνει αυτό το «άλμα πίστης» στον ίδιο του τον εαυτό και να φορέσει την μάσκα. Γιατί «Spider-Man» μπορεί να γίνουν όλοι, αρκεί πιστεύουν στον εαυτό τους κάνοντας απλά ένα τυφλό άλμα πίστης. Μια σκηνή που περικλείει όλη την ουσία που κάνει τον συγκεκριμένο ήρωα τόσο αγαπητό στο κοινό, αλλά ταυτόχρονα και τόσο διαχρονικό.
Bonus – το καλύτερο cameo του Σταν Λι
Στα μέσα περίπου του Νοέμβρη, ο κόσμος των υπερηρώων σώπασε ξαφνικά. Ο Σταν Λι, ο πατέρας των σύγχρονων κόμικς, ένας πραγματικός υπερήρωας της διπλανής πόρτας, πέθανε σε ηλικία 95 ετών. Σχεδόν σε κάθε ταινία τη Marvel, ο Σταν Λι άφηνε το δικό του σημάδι κάνοντας την καθιερωμένη του μικρή αναπάντεχη εμφάνιση. Και εδώ, στο «Spider-Man: Μέσα στο Αραχνο-σύμπαν», ένα μήνα μετά τον θάνατό του, τον βλέπουμε (ή τουλάχιστον τον ακούμε) ξανά ως ένα ιδιοκτήτη καταστημάτω κόμικς να λέει στον Μοράλες πως η στολή του Spider-Man χωράει σε όλους. Πόσο δίκαιο ένα από τα τελευταία cameo του Σταν Λι στη μεγάλη οθόνη να είναι δίπλα στον χαρακτήρα που τον έκανε γνωστό και αγαπητό σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα μας λείψεις Σταν Λι.
