Τέσσερα περίπου χρόνια έχουν περάσει από τότε που η ταινία «Justice League» είχε αφήσει πολλούς φανς απογοητευμένους, με αρκετούς από αυτούς να αναρωτιούνται πιο ήταν το πραγματικό όραμα του Ζακ Σνάιντερ, ο οποίος είχε παραχωρήσει την σκηνοθεσία στον Τζος Γουίντον όταν ο ίδιος αποχώρησε στα μέσα της παραγωγής μετά από μια προσωπική τραγωδία.
Για αρκετούς αυτό το απωθημένο τους ανάγκασε να δημιουργήσουν το κίνημα, το #ReleasetheSnyderCut, το οποίο, μετά από μια δύσκολη καμπάνια, κατάφερε να πείσει το στούντιο της Warner να αφήσει τον Ζακ Σνάιντερ να κυκλοφορήσει την δική του ταινία «Justice League», δίνοντάς του ταυτόχρονα και πλήρη δημιουργική ελευθερία. Το αποτέλεσμα είναι το τετράωρο έπος «Zack Snyder’s Justice League» το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα στο HBO Max (και στα μέρη μας στο COSMOTE TV), και αποτελεί έναν πραγματικό φόρο τιμής στο fandom της ταινίας.
Διαβάστε εδώ την γνώμη του Flix για την ταινία «Zack Snyder's Justice League»
Αν και η ιστορία της δεν αλλάζει δραματικά – ακόμα μιλάμε για μια ομάδα από υπερήρωες οι οποίοι συνεργάζονται μαζί για να κατατροπώσουν ένα αρχέγονο κακό πριν αυτό καταστρέψει ολόκληρη την Γη – ο τρόπος με τον οποίο την αφηγείται όμως δείχνει τελείως διαφορετικός. Κι εδώ ρίχνουμε μια ματιά στις πιο σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην ταινία του Γουίντον και το «Zack Snyder’s Justice League».
Το άρθρο περιέχει spoilers από το «Justice League» (2017) και από το «Zack Snyder’s Justice League» (2021)
Διάρκεια και aspect ratio
Ισως το πρώτο πράγμα που προσέχει κάποιος είναι η τεράστια διάρκεια της ταινίας, η οποία μετρά 4 ώρες και 2 λεπτά, από τις 2 ώρες η οποία ήταν η ταινία του Γούιντον. Μέσα σε αυτές τις δυο έξτρα ώρες ο Σνάιντερ είχε την ευκαιρία να διορθώσει αρκετά λάθη για τόσο από την ιστορία όσο και από την εξέλιξη των χαρακτήρων, και να τα παρουσιάσει με ένα τέτοιο τρόπο ο οποίος δείχνει έναν πιο ξεκάθαρο και στρωτό τρόπο αφήγησης. Τέλος ο Σνάιντερ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το πιο τετράγωνο 1.33:1 φορμάτ από το πιο κινηματογραφικό 1.78:1 για να δώσει στους χαρακτήρες τους ένα πιο ηρωικό ανάστημα.
Cyborg και Flash
Δυο από τους πιο αδικημένους χαρακτήρες στην ταινία του Γουίντον ήταν εκείνοι του Βίκτορ Στόουν (aka Cyborg) και Μπάρι Αλεν (aka Flash), οι οποίοι παρουσιάζονται με τις δυνάμεις τους χωρίς καμία περεταίρω εξήγηση. Ο Σνάιντερ όμως δίνει στον καθέναν από αυτούς τον χρόνο να τους γνωρίσουμε καλύτερα όπως, σε μια από τις πιο ωραίες και διασκεδαστικές σκηνές της ταινίας, ο Μπάρι προσπαθεί να σώσει μια κοπέλα από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, κάτω από τους ήχους του τραγουδιού «Song to the Siren», την ώρα που υποβάλλει αίτηση για να δουλέψει σε ένα σταθμό φροντίδας για σκύλους. Από την άλλη ο Βίκτορ μοιάζει να είναι ένας τελείως διαφορετικός χαρακτήρας, καθώς αποκτά το δικό του origin story. Τον βλέπουμε να βρίσκεται σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο οποίο πεθαίνει η μητέρα και εκείνου η ζωή κρέμεται από μια κλωστή. Τον σώζει ο πατέρα τους ο οποίος συνδέει ό,τι έχει απομείνει από το σώμα του με ένα μηχανικό κάνοντάς τον ένα «Cyborg». Βλέπουμε τον ίδιο να εξερευνά τις δυνάμεις τους εδώ καθώς προσπαθεί να καταλάβει τη νέα του ζωή. Και οι δυο ιστορίες δίνουν στους χαρακτήρες αυτούς ένα αναγκαίο βάθος και μια πιο ανθρώπινη πτυχή η οποία έλειπε από την ταινία του Γουίντον.
Steppenwolf και Darkseid
Ο κακός της ταινίας παραμένει ο Steppenwolf αλλά εδώ, όπως και οι περισσότεροι χαρακτήρες εξάλλου, έχει μεγαλύτερη πλοκή και το κίνητρό του γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο. Η εισαγωγή του για ακόμα μια φορά γίνεται στο βασίλειο των Αμαζόνων, την Θεμισκίρα, αλλά σε μια σκηνή τελείως αλλαγμένη από εκείνη του Γουίντον, η οποία διαρκεί πάνω από 10 λεπτά (σε αντίθεση με την προηγούμενη η οποία κρατά μόλις 5 λεπτά). Στην εκδοχή του Γουίντον απλά παρουσιάζεται ως ένας απλός κακός ο οποίος έχει έρθει με τον στρατό του για να κατακτήσει την Γη, επειδή έτσι κάνουν οι περισσότεροι κακοί. Στην εκδοχή του Σναίντερ όμως, πέρα της αλλαγμένης πανοπλίας του, ο Steppenwolf παρουσιάζεται ως ένας εξόριστος από τον πλανήτη Apokolips, επειδή αψήφησε τον άρχοντα Darkseid, και βλέπει την κατάκτηση της Γης ως έναν τρόπο για την λύτρωσή του. Από την άλλη ο Darkseid είναι ίσως η μεγαλύτερη, και πιο σημαντική, προσθήκη στην ταινία του Σνάιντερ μετά από μόλις μιας απλής αναφοράς στην ταινία του Γουίντον. Είναι ο μεγάλος κακός της ταινίας ο οποίος προσπαθεί να βρει την «εξίσωση της αντι-ζωής» μιας φόρμουλας που επιτρέπει σε όποιον την κατέχει να έχει τον πλήρη έλεγχο του μυαλού κάθε ζωντανού οργανισμού.
Martian Manhunter και Joker
Δεν είναι μόνο ο Darkseid ο οποίος κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην ταινία του Σνάιντερ. Σε μια σκηνή βλέπουμε την Μάρθα Κεντ να επισκέπτεται μια βουτηγμένη μέσα στην θλίψη της Λόις Λέιν, μετά και τον θάνατο του Superman, για να προσπαθήσει να την πείσει να επιστρέψει στην κανονική ζωή. Φεύγοντας βλέπουμε πως μεταμορφώνεται στην ουσία στον Martian Manhunter, έναν ακόμα υπερήρωας της DC, και αργότερα μέλος της Justice League, ο οποίος αποκαλύπτεται πως ήταν κρυμμένος όλο αυτόν τον καιρό μπροστά στα μάτια μας στον ρόλο του στρατιωτικού Κάλβιν Σουάνγουικ που γνωρίσαμε στις ταινίες «Ανθρωπο από Ατσάλι» και «Batman v Superman: Η Αυγή της Δικαιοσύνης». Αλλά και ο Joker του Τζάρεντ Λέτο, που γνωρίσαμε στην «Ομαδα Αυτοκτονίας», κάνει την εμφάνισή του στο τέλος της ταινίας σε μια σκηνή την οποία γύρισε από ο Σνάιντερ πέρσι, η οποία δίνει την αίσθηση πως έγινε μόνο για να δώσει την ευκαιρία στον Batman του Μπεν Αφλεκ και τον Joker του Λέτο να βρεθούν στην ίδια σκηνή μαζί.
Το φινάλε και ο επίλογος
Η ταινία του Σνάιντερ είναι χωρισμένη σε έξι κεφάλαια (κι έναν επίλογο) μέσα στην οποία η τελική μάχη ξεκινά αφού έχουν περάσει οι τρεις πρώτες ώρες. Και όταν αρχίζει βλέπουμε μια τελείως διαφορετική εκδοχή από εκείνη που μας παρουσίασε ο Γουίντον. Πρώτα από όλα δεν υπάρχει καμία οικογένεια στην Ρωσία η οποία σώζεται από τους Superman και Flash. Από εκεί και πέρα τα γεγονότα εξελίσσονται τελείως διαφορετικά με τον Steppenwolf στην ουσία να ενώνει τα τρία Mother Boxes και να καταστρέφει την Γη με τον Flash να σώζει την κατάσταση, κυριολεκτικά, στο τελευταίο εκατοστό του δευτερολέπτου, ενώ αμέσως μετά τον Superman να τον σπάει στο ξύλο και την Wonder Woman να τον αποκεφαλίζει στέλνοντας το πτώμα του πίσω από μια πύλη στο πλανήτη του Apokolips και στα πόδια του Darkseid. Ακόμα και ο επίλογος είναι διαφορετικός μια σκηνής σε ένα μετα-αποκαλυπτικό «Knightmare» κόσμο, όπου ο Darkseid έχει κατακτήσει την Γη και ο Superman έχει υποκύψει στην εξίσωση της αντι-ζωής, ο Batman μαζί με τον Flash, τον Deathstroke, τη Μέρα και τον Joker να προσπαθούν να τους σταματήσουν. Μια σκηνή που δείχνει το όραμα του Σνάιντερ για το franchise. Ενα όραμα που όλα δείχνουν δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ.
Και οι υπόλοιπες μικρές αλλά σημαντικές διαφορές
- Το μαύρο κοστούμι του Superman επιτέλους κάνει την εμφάνισή του στην ταινία, αλλά απλά παραμένει ως μια προσθήκη για να προκαλέσει μερικά επιφωνήματα ενθουσιασμού και χειροκροτήματα από τους φανς, χωρίς να έχει το αντίκτυπο που ίσως κάποιοι να περιμένουν.
- Η αντικατάσταση της μουσικής του Ντάνι Ελφμαν με ένα πιο δυναμικό soundtrack γραμμένο από τον Τόμας Χόλκενμποργκ των Junkie XL.
- Η προσθήκη διαφόρων τραγουδιών σε αρκετές στιγμές της ταινίας, όπως τα τραγούδια του Νικ Κέιβ «There is a Kingdom» και «Distant Sky».
- Γνωρίζουμε και τον συνάδελφο του πατέρα του Βίκτορ στα εργαστήρια S.T.A.R., τον Ράιαν Τσόι, o οποίος στα κόμικ γίνεται ο υπερήρωας Atom.
- Ο Γουίλεμ Νταφόε κάνει την εμφάνισή του κι εδώ ως ο μέντορας του Aquaman, ο Βούλκο.
- Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πιο βίαιο από εκείνη του Γουίντον, ενώ ακούμε τον Batman, κι άλλους, να λένε «fuck».
- Η εισαγωγή του Aquaman και της Wonder Woman έχουν αρκετά μεγαλύτερη διάρκεια.
- Δεν υπάρχει καμία end credits σκηνή. Η σκηνή του πλοίου με τον Λεξ Λούθορ και τον Deathstroke υπάρχει στον επίλογο της ταινίας κάπως διαφοροποιημένη με εκείνη του Γουίντον.
