Buzz

Ω μάμα μία! Η Αμάντα Σίφριντ και η Τέιλορ Σουίφτ στους «Αθλιους»;

στα 10

Φήμες θέλουν τον Τομ Χούπερ να προτείνει ρόλους για την πολυαναμενόμενη κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ «Les Miserables» σε δύο ξανθά, λαμπερά, καλλίφωνα αλλά... υποκριτικά ελλειπή κορίτσια. Και το βρίσκουμε κάπως ... άθλιο.

Ω μάμα μία! Η Αμάντα Σίφριντ και η Τέιλορ Σουίφτ στους «Αθλιους»;
Ο Χούπερ προφανώς δεν έχει δει τα «Γράμματα στην Ιουλιέτα», ούτε το «Valentine's Day»...

Ο Τομ Χούπερ έχει ακόμα τη φόρα του οσκαρικού σκηνοθέτη («Ο Λόγος του Βασιλιά») και την αυτοπεποίθηση του ανθρώπου που και πριν όλοι τον θεωρούσαν τρελό, αλλά εκείνος τους έβγαλε όλους λάθος. Για αυτό τόλμησε να επιλέξει η επόμενη ταινία του να είναι μιούζικαλ, για αυτό δεν σταμάτησε μπροστά στο θρυλικό βάρος του «Les Miserables», για αυτό ακολουθεί το ένστικτό του στο κάστινγκ. Το οποίο είναι... ποικιλόμορφο!

Από τον Χιου Τζάκμαν (που αποτελεί εγγύηση) στο ρόλο του Γιάννη Αγιάννη, την Αν Χάθαγουεϊ (που ακόμα δεν μας έχει κερδίσει πλήρως - και η αποτυχημένη παρουσίαση των Οσκαρ δεν βοήθησε ιδιαίτερα) και τον Ράσελ Κρόου (ο οποίος διαθέτει την υποκριτική στόφα, αλλά εκτός από την προϋπηρεσία με την μπάντα του δεν έχουμε δοκιμάσει το φωνητικό του ταλέντο), μέχρι τον... Σάσα Μπάρον Κοέν (έλα μου;) και την Ελενα Μπόναμ Κάρτερ (μετράει ο «Σουίνι Τοντ» ως προϋπηρεσία; Μετράει!), ο Χούπερ ακροβατεί σε λεπτό σχοινί: ή θα αποτύχει παταγωδώς μ' ένα αταίριαστο πρωταγωνιστικό μπουκέτο ή θα μας εκπλήξει βγάζοντας τον καλύτερο εαυτό όλων των επιλεχθέντων.

Και μέχρι εκεί, όλα καλά.

Από χθες όμως ακούγονται όλο και πιο έντονες οι φήμες που θέλουν δύο ενζενί να επιλέγονται για τους ρόλους της «Τιτίκα« («Cosette») και της «Επονίνα». Κι αυτές δεν είναι άλλες από την Αμάντα Σίφριντ και την Τέιλορ Σουίφτ, αντίστοιχα.

Ο Χούπερ έχει δηλώσει ότι όλο το καστ θα τραγουδήσει και κανείς δε θα ντουμπλαριστεί - οπότε η συμμετοχή μίας κάντρι-ποπ τραγουδίστριας και της πρωταγωνίστριας του «Mama Mia!» έχει βάση. Ομως... μήπως ξεπουλάει τις υποκριτικές απαιτήσεις του έργου;

Τι κρύβει μία τέτοια απόφαση; Ειδικά όταν πληροφορούμαστε ότι για τους ρόλους αυτούς είχαν παρελάσει ονόματα από τις ακροάσεις όπως της Λία Μισέλ («Glee»), Σκάρλετ Γιόχανσον και Ιβαν Ρέιτσελ Γουντ;

Μία προσπάθεια για μαζικά νεανικότερο κοινό (κάτι που θα κάλυπτε η Μισέλ;), μια πιο mainstream προσέγγιση (την οποία θα έφερνε εις πέρας η Γιόχανσον;), ή πρόκειται τελικά για μια, ξεκάθαρα, υπεροχή των καλύτερων;

Οφείλουμε να δείξουμε εμπιστοσύνη στον σκηνοθέτη που πέρσι κέρδισε τον Φίντσερ στο νήμα της οσκαρικής κούρσας. Αλλά, μεταξύ μας, αυτό ποτέ δεν μας έπεισε και για την υπεροχή του...