Ο συν-σεναριογράφος του «Τα Παιδιά Είναι εντάξει» δοκιμάζει να κοιτάξει το θέμα του εθισμού, στην προκειμένη περίπτωση στο σεξ, με μια ματιά που αποφεύγει το σκληρό δράμα και προσθέτει κωμικές στιγμές και μια ξεκάθαρα πιο mainstream και «αμερικάνικη» στην ηθική της στάση, λογική.
Ο Μαρκ Ράφαλο είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας με ένα υπέροχο σπίτι και πέντε χρόνια απόχης από το σεξ, μια δραστηριότητα που κάποτε απασχολούσε εξ ολοκλήρου την σκέψη ή τον ελεύθερο χρόνο του. Μέλος μιας ομάδας υποστήριξης που βασίζεται στην σοφία και την ηγετική μορφή του Τιμ Ρόμπινς, θα βρεθεί σε αδιέξοδο όταν γνωρίσει την τέλεια γυναίκα γι αυτόν στο πρόσωπο της Γκουίνεθ Πάλτροου, αλλά αδυνατεί να της μιλήσει για το παρελθόν του. Εν τω μεταξύ, ο Τζος Γκαντ είναι ένας γιατρός που βλέπει την καριέρα του να καταστρέφεται από τον δικό τους εθισμό, η Pink η κοπέλα με την οποία θα χτίσουν μια απρόσμενη φιλία και ο Πάτρικ Φούτζιτ, ο πρώην αλκοολικός γιος του Ρόμπινς που επιστρέφει σπίτι.
Η σύγκριση με το «Shame» είναι μοιραία, αλλά το «Thanks for Sharing» είναι μια εντελώς διαφορετική ταινία, μια dramedy που δεν έχει περιέχει καμιά παρέκκλιση από την προδιαγεγραμμένη πορεία ενός φιλμ του είδους και που στηρίζεται σε μερικoύς καλούς ηθοποιούς για να κερδίσει το γέλιο ή τα δάκρυα της.
Τα πρώτα έρχονται πιο εύκολα, η απόπειρα για τα δεύτερα δεν είναι το ίδιο πετυχημένη, κυρίως γιατί οι μηχανισμοί και τα ευρήματα που η ταινία χρησιμοποιεί για να τα πετύχει είναι υπερβολικά γνώριμοι και φθαρμένοι. Και αντίθετα απ΄ ότι θα περίμενες από έναν σεναριογράφο με μια υποψηφιότητα για Οσκαρ, μερικές από τις σκηνές της ταινίας και τις πράξεις των ηρώων, μοιάζουν απλά αδικαιολόγητες (ένα lap dance της Γκουίνεθ για παράδειγμα), κι όλο το συναισθηματικό και ηθικό ταξίδι τόσο των ηρώων όσο και των θεατών, βασισμένο όχι στην αλήθεια της ιστορίας και των χαρακτήρων, αλλά σε μια γνώριμη φόρμουλα που υποσκάπτει τις όποιες φιλοδοξίες για κάτι περισσότερο από ένα μέτριο φιλμ.
Update 06/13
Δείτε πιο κάτω, το τρέιλερ της ταινίας
