Ο Τζον Γουότερς επιμένει στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Μπλέκει μυθοπλασία με τεκμηρίωση, αγαπημένους σκηνοθέτες με νέες φωνές και δίνει έμφαση στην κατάρριψη των (κινηματογραφικών) μύθων. Απολαύστε τον...
1. Annette του Λεός Καράξ
Η καλύτερη ταινία της χρονιάς είναι ένα παρανοϊκό, υπερβολικό και ευτυχώς αυτοαναφορικό μιούζικαλ των αδερφών Σπαρκς για έναν θυμωμένο μάτσο περφόρμερ, το κορίτσι του ντίβα της όπερας και της κόρης τους που με κάποιο τρόπο γεννήθηκε ως μαριονέτα. Δείτε το μόνοι σας ώστε κανείς που γνωρίζετε να σας χαλάσει πιθανόν αυτό το τρελό αριστούργημα. Και ναι - διαρκεί πραγματικά πολύ.
2. Summer of Soul (...or, When the Revolution Could not be Televised) του Αχμίρ "Questlove" Τόμπσον
Πανέμορφα μονταρισμένο από ξεχασμένο υλικό που βρέθηκε σε ένα εργαστήριο, το επονομαζόμενο ως Black Woodstock γυρίστηκε το 1969 στο Χάρλεμ και εμφανίζεται στο 2021 με εκδικητική διάθεση. Η κάμερα κατεβαίνει κυριολεκτικά στο λαιμό της Κλάρα Γουόρντ για να μας δείξει από που ξεκινάει στην πραγματικότητα η θεϊκή γκόσπελ φωνή. Περιμένετε μέχρι να δείτε τη Νίνα Σιμόν - πιο οργισμένη από ποτέ! Θα σας ταρακουνήσει όπως και αυτή η ταινία.
3. Vortex του Γκασπάρ Νοέ
Η πιο ανθρώπινη και καθόλου ειρωνική, αλλά τρομακτικά κλειστοφοβική ταινία για το θάνατο είναι γυρισμένη σε split-screen Duo-Vision, οπότε προετοιμαστείτε για διπλή από την ενοχλητική δύναμη των άλλων του κινηματογραφικών σοκ.
4. France του Μπρούνο Ντιμόν
Αυτό το ψυχολογικό πορτρέτο μιας φανταστικής παρουσιάστριας ειδήσεων μπορεί να ξεκινάει συμβατικά, αλλά οι μεγάλες παύσεις ενός στιβαρού σκηνοθέτη και οι δαιμόνιες σεναριακές ανατροπές, το μετατρέπουν γρήγορα σε μια πρώτης τάξεως επίθεση στα ΜΜΕ και τους αχόρταγους καταναλωτές αλλά και μια καυστική κριτική για το φόρτο και το συναισθηματικό ρίσκο του να βρίσκεσαι στη δημόσια σφαίρα.
5. The Most Beautiful Boy in the World των Κριστίνα Λίντστρομ, Κριστιάν Πέτρι
Φανταστείτε σήμερα, έναν ανοιχτά γκέι σκηνοθέτη σαν τον Λουκίνο Βισκόντι να μπαίνει με άδεια σε ένα γυμνάσιο για να κάνει κάστινγκ σε ημίγυμνα έφηβα αγόρια για τον «Θάνατο στη Βενετία». Αυτό το τρομακτικό ντοκιμαντέρ εξερευνά τους κινδύνους της πρώιμης επιτυχίας για ένα αγόρι που πήρε το ρόλο και έγινε από το πιο όμορφο στο πιο διαταραγμένο.
6. Mandibles του Κουεντίν Ντουπιέ
Το πιο ανόητο καλλιτεχνικό φιλμ της χρονιάς, σκηνοθετημένο από ένα Γάλλο που ειδικεύεται σε κωμωδίες που βασίζονται σε ένα αστείο, για μια γιγαντιαία μύγα και δύο Γάλλους ηθοποιούς, είναι ταυτόχρονα και ένα από τα πιο αστεία και γοητευτικά της χρονιάς.
7. Red Rocket του Σον Μπέικερ
Σοκαριστικό; Ανανεωτικό; Το ανδρικό βλέμμα βγαίνει από την ντουλάπα της σημερινής πολιτικής ορθότητας σε ένα απίστευτα καλοφτιαγμένο παραμύθι ενός ξοφλημένου ετεροφυλόφιλου πορνοσταρ που επιστρέφει στην πρώην συζυγό του και πεθερά του στο Τέξας για να ξεκινήσει μια νέα δυσλειτουργική ζωή. Επιτέλους, το σεξ, οι τσακωμοί και το ανδρικό γυμνό επιστρέφουν στις οθόνες του καλλιτεχνικού σινεμά, εκεί όπου ανήκουν.
8. The Tragedy of Macbeth του Τζόελ Κοέν
Αν ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν επέστρεφε από τον τάφο σήμερα για να σκηνοθετήσει Σέξπιρ στο σινεμά, θα έμοιαζε κάπως έτσι. Η Κάθριν Χάντερ στο ρόλο και των τριών μαγισσών είναι κάτι που πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις.
9. Saint-Narcisse του Μπρους ΛαΜπρους
Η πιο επιτυχημένα εκτελεσμένη ταινία του Καναδού πανκ queer σκηνοθέτη, κομψά σκηνοθετημένη και δομημένη με συνοχή. Σκεφτείτε τον Βάλι (τη «Μάγισσα του Ποζιτάνο») να συναντά τον δίδυμο του Τζο Νταλεσάντρο. Καθολικό, σέξι και ω, τόσο βέβηλα ευλαβικό.
10. The Onania Club του Τομ Σιξ
Εδώ ξεφεύγω... αντικαθιστώντας το απίθανο «Παράλληλες Μητέρες» του Πέδρο Αλμοδόβαρ, μια ταινία που όλοι πρέπει να αγαπήσουν με αυτό το σιχαμερό ακυκλοφόρητο φιλμ που μάλλον όλοι θα μισήσουν. Ο σκηνοθέτης του «The Human Centipede» ξεπερνά τον εαυτό του με την ιστορία πλούσιων γυναικών στο Λος Αντζελες που συγκεντρώνονται για να αυνανιστούν βλέποντας εικόνες από ειδήσεις σχετικά με τη μιζέρια στον κόσμο. Συχνά σε λάθος δρόμο αλλά μερικές φορές ξεκαρδιστικό, απορρίφθηκε από διανομείς σε όλον τον κόσμο. Το μόνο που μπορώ να πως είναι ότι το φιλμ σκίζει. Πιθανόν δεν θα το δείτε ποτέ. Ισως αυτό είναι καλό πράγμα.
