Φέτος είναι αδιαμφισβήτητα η χρονιά του Μπονγκ Τζουν-χο. Μετά το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες για το «Parasite», έρχεται η αληθινή ζωή να ρίξει τους προβολείς ξανά σε μία παλιότερη ταινία του. Και για τον πιο απίθανο λόγο.
Το 2003, ο νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης καταπιάνεται με μια υπόθεση που συγκλόνισε τη χώρα του. Γνωστή με το όνομα «Hwaseong murders», η άλυτη αστυνομική έρευνα για τους βιασμούς και τις δολοφονίες 10 γυναικών από έναν serial killer ο οποίος δεν συνελήφθη ποτέ, έδωσαν τη βάση για να συνθέσει το «Memories of Murder», τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του (είχε προηγηθεί το «Barking Dogs Never Bite» το 2000).
Αν και εμπνέεται από την ιστορία του πρώτου serial killer της Κορέας, ο οποίος έδρασε από το 1986 έως το 1991 και δεν εντοπίστηκε ποτέ από τις Αρχές (παρά την τιτάνια, όσο και αναποτελεσματική έρευνα που οδήγησε στη σύλληψη χιλιάδων υπόπτων), ο Μπονγκ Τζουν-χο δεν ενδιαφέρεται να αποτυπώσει τα γεγονότα με ιστορική ακρίβεια, όπως έκανε λίγα χρόνια αργότερα ο Ντέιβιντ Φίντσερ με το «Zodiac», αλλά αντίθετα χρησιμοποιεί την ακόμα και σήμερα διαβόητη στη χώρα του υπόθεση ως αφορμή για μια επανάγνωση της ιστορίας ως τραγωδίας και φάρσας ταυτόχρονα. Κι ενώ η ταινία θα λειτουργούσε άνετα κι απολύτως επιτυχημένα ακόμα και σ’ αυτό το πρώτο επίπεδο μιας mainstream αστυνομικής περιπέτειας, ο Kορεάτης σκηνοθέτης, σε άμεσο διάλογο με την Ιστορία και το συλλογικό τραύμα της χώρας του, προσθέτει στην ταινία ένα ακόμα επίπεδο, εκείνο της πολιτικής αλληγορίας, συνδέοντας άμεσα την υπόθεση με την πολιτική κατάσταση στη χώρα το 1986.
Διαβάστε αποκλειστικά: Ο Μπονγκ Τζουν-χο κρατά τον Χρυσό Φοίνικα και μιλάει στο Flix
Από την έρευνα των αστυνομικών της επαρχίας του Τζόνγκι στα 80ς
Σήμερα, έρχεται η ίδια η ζωή και δίνει το δικό της «happy» end: σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης του Τζόνγκι, χρησιμοποιώντας την μέθοδο DNA, επαλήθευσαν την ταυτότητα του serial killer με έναν 50χρονο κατάδικο, ο οποίος εκτίει ποινή για βιασμό και φόνο.
Το όνομα του δράστη δεν έχει βγει στη δημοσιότητα.
Σύμφωνα με τους νόμους της Ν. Κορέας, η προθεσµία παραγραφής των εγκλημάτων έληγε το 2006, όμως οι αστυνομικοί δούλευαν όλα αυτά τα χρόνια «για να ξεπλύνουν την μεγάλη ντροπή για την άλυτη υπόθεση».
Kι όσο για την κινηματογραφική διάσταση των πραγμάτων: το 2003, σε συνέντευξή του ο Μπονγκ Τζουν-χο αποκαλυύπτει ότι στην τελευταία σκηνή έβαλε τον πρωταγωνιστή του, Σονγκ Γκανγκ-χο να κοιτάξει κατευθείαν στην κάμερα. Γιατί, ο Τζουν-χο θεωρεί ότι ο δολοφόνος είναι ακόμα ζωντανός, θα δει την ταινία, και θα καταλάβει ότι ο αστυνομικός κοιτάζει αυτόν κατάματα. Και κάποτε θα τον βρει.
Διαβάστε περισσσοτερα:
