Μπορεί πλέον να γνωρίζουμε τα βραβεία -και ναι μπορούμε να το πούμε, σε γενικές γραμμές δεν μας βρίσκουν σύμφωνους- αλλά ένα φεστιβάλ είναι παραπάνω από τις αποφάσεις της κριτικής επιτροπής του, και τα αγαλματίδια που μεταναστεύουν για κάθε γωνιά του πλανήτη στο τέλος του.
Το φεστιβάλ φέτος ήταν το μπλουζάκι με τον χρυσό φοίνικα και την φράση «Persona non gratta» του Λαρς Φον Τρίερ και ο Σάια Λα Μπεφ με την χαρτοσακούλα «I'm Not Famous» στο κεφάλι τη βραδιά που περπάτησαν στο κόκκινο χαλί για την προβολή του «μη λογοκριμένου» «Nymphomaniac», που από μόνο του φυσικά ήταν πολύ σημαντικότερο από τα καμώματα και των δυό τους. [[Διαβάστε εδώ για την προβολή του «Nymphomaniac» στο φεστιβάλ και τις διαφορές της εκδοχής του Τρίερ, από αυτή που είδαμε στις αίθουσες.](https://flix.gr/news/berlinale-2014-o-lars-fon-trier-einai-edo-opos-kai.html)]
Το φεστιβάλ ήταν η απογοήτευση του «Μνημείων Ανδρες», αλλά κι ο ενθουσιασμός του Έλληνα Υπουργού Πολιτισμού για τις δηλώσεις του Κλούνεϊ για τα μάρμαρα του Παρθενώνα, που είτε το περίμενε είτε όχι, ξεκίνησε ζήτημα, έβαλε τον δήμαρχο του Λονδίνου -όχι με κομψό τρόπο, όπως θα περίμενε κανείς- στην κουβέντα κι πρόσθεσε ενδιαφέρον γύρω από μια αδιάφορη ταινία. [Διαβάστε εδώ τα [όσα ειπώθηκαν στην συνέντευξη τύπου](https://flix.gr/news/berlinale-2014-o-george-clooney-mila-gia-toys-monu.html) της ταινίας. Κι εδώ σχετικά με την [ευχαριστήρια επιστολή του Υπουργού Πολιτισμού της Ελλάδας στον Κλούνεϊ.](https://flix.gr/news/epistolh-toy-ypoyrgoy-politismoy-ston-tzortz-kloyn.html)]
Το φεστιβάλ Βερολίνου ήταν η προβολή του «Μικρού Ψαριού» του Γιάννη Οικονομίδη στο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ και η ήρεμη δύναμη της ερμηνείας του Βαγγέλη Μουρίκη. Ηταν επίσης η παρουσία του Χρήστου Β. Κωνσταντακόπουλου στη συνέντευξη τύπου του φιλμ, σε μια εμφάνιση μπροστά, που έχει σημασία και που συνοδεύτηκε από μια σημαντική ανακοίνωση, σχεδόν ταυτόχρονα για την συνεργασία του με την αμερικάνικη εταιρία FilmΝation, που τον καθιστά έναν από τους αληθινά δυνατούς players σε διεθνές επίπεδο.
Το Βερολίνο ήταν η θέα που έβλεπες «Στο Σπίτι». Η ερμηνεία της Μαρία Καλλιμάνη στην ταινία του Αθανάσιου Καρανικόλα, οι συμπρωταγωνιστές της, η εξαιρετική σκηνοθεσία, ή βαθιά και λυπημένη μα τόσο γεμάτη ανθρωπιά ιστορία της. Το φιλμ έφυγε με ένα βραβείο που άξιζε με το παραπάνω. Αν βρισκόταν στο διαγωνιστικό, ίσως τώρα να είχε μερικά ακόμη, αλλά ακόμη κι έτσι, έχει μια θέση στην καρδιά μας. [[Δείτε τους συντελεστές της ταινίας του Αθανάσιου Καρανικόλα να μιλούν στην κάμερα του Flix.](https://flix.gr/news/berlinale-2014-i-omada-tou-sto-spiti-stin-camera-t.html)]
Βερολίνο έχει υπάρξει και ήταν ξανά, ο Νικ Κέιβ που βρέθηκε στο φεστιβάλ με το εξαιρετικό «ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας» (αν μπορείς να βάλεις τις λέξεις στην ίδια πρόταση) των Ιαν Φόρσαϊθ και Τζέιν Πόλακ «20.000 Days on Earth». Αν αγαπάτε την μελαγχολική δύναμη της μουσικής του Κέιβ, αυτή θα είναι η ταινία σας. Αν όχι θα την αγαπήσετε τώρα. Παθιασμένα. [[Διαβάστε τα όσα μας είπαν για την ταινία και τον Νικ Κέιβ, οι δημιουργοί του φιλμ.](https://flix.gr/news/berlinale-2014-o-nik-keib-mas-mathainei-pos-na-gra.html)]
Το φεστιβάλ ήταν το «Boyhood» του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, μια ταινία που ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί του γύριζαν για δώδεκα χρόνια και στην πορεία της βλέπεις ένα αγόρι να ενηλικιώνεται και την ζωή να περνά στον καιρό που μεσολαβεί ανάμεσα στο «Yellow» των Coldplay και το «Get Lucky» των Daft Punk. Ενα υπέροχο ταξίδι στο σινεμά και τα συναισθήματά μας και ένα δείγμα αληθινά σπουδαίου σινεμά.
Το φεστιβάλ ήταν ασφαλώς κι ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο οποίος ήρθε για να παρουσιάσει αποσπάσματα από το ημιτελές, ντοκιμαντέρ του για το «The New York Review of Books», μαζί με μερικούς από τους συντάκτες του μυθικού εντύπου που όπως είπε ο ίδιος σε ένα κοινό που τον παρακολουθούσε γοητευμένο τον δίδαξε την «ανοιχτή σκέψη». [[Διαβάστε εδώ την ανταπόκρισή μας από την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ του.](https://flix.gr/news/berlinale-2014-to-flix-sthn-paroysiash-toy-neoy-nt.html)]
Το Βερολίνο ήταν βεβαίως πολλά ακόμη. Οι ταινίες του, οι φωτογραφήσεις των σταρ στο χαλί, οι κουβέντες έξω από τις αίθουσες, μια σειρά από gourmet food trucks που ήταν αραγμένα φέτος δίπλα στην μεγαλύτερη αίθουσα του Φεστιβάλ και μας προμήθευαν ενέργεια με μερικά απίθανα pulled pork σάντουιτς και το καλύτερο käsespätzle που φάγαμε ποτέ, ήταν ο υπέροχος καιρός που μας επιφύλαξε η πόλη, οι ιστορίες που είδαμε στην οθόνη, οι άνθρωποι που γνωρίσαμε, οι στιγμές που ζήσαμε.
Βυθιστείτε σε όλα αυτά ανατρέχοντας τις ανταποκρίσεις του Flix από το Βερολίνο και ανακαλύψτε ένα φεστιβάλ με τον δικό μας τρόπο.
Σαν να ήσασταν κι εσείς εκεί.
Tags: berlinale 2014
