Το «Κορίτσι από τη Δανία» του Τομ Χούπερ συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του. Μια ταινία που, αν και χάρισε στην Αλίσια Βικάντερ το Οσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου, έχει μείνει στη μνήμη πολλών ως ένα τυπικό «Oscar bait» – μελοδραματικό, προβλέψιμο και ήδη ξεπερασμένο.
Η ίδια η Βικάντερ μάλιστα δεν δίστασε να δηλώσει στη Βρετανική Vogue πως η ταινία «δείχνει πλέον τρομερά παρωχημένη», τονίζοντας πως το ζήτημα δεν ήταν η ποιότητα, αλλά η επιλογή του καστ. Την ίδια στάση ακολούθησε και ο Εντι Ρεντμέιν, ο οποίος πρωταγωνίστησε ως Λίλι Ελμπε, μία από τις πρώτες τρανς γυναίκες που υπεβλήθησαν σε χειρουργική φυλομετάβαση. Αν και ο ρόλος του τού χάρισε υποψηφιότητα για Οσκαρ, σήμερα δηλώνει μετανιωμένος: «Δεν θα το αναλάμβανα τώρα. Το έκανα με τις καλύτερες προθέσεις, αλλά ήταν λάθος», ανέφερε στους Sunday Times.
Η Βικάντερ, από την πλευρά της, χαρακτήρισε την εμπειρία ως «μάθημα» για την εκπροσώπηση, εξηγώντας ότι κατανοεί απόλυτα την κριτική: «Χρειάζεται να δώσουμε πραγματικές ευκαιρίες σε τρανς ηθοποιούς. Και, ιδανικά, να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου τρανς άνδρες και γυναίκες θα μπορούν να παίζουν και cis ρόλους.»
Διαβάστε ακόμα: O Πέδρο Πασκάλ υποδέχεται το Pride Month εκφράζοντας έμπρακτα τη στήριξή του στην LGBTQAI+ κοινότητα
Το 2015, ο Ρεντμέιν είχε επιχειρήσει να απαντήσει στη συζήτηση, υπογραμμίζοντας ότι «πολλοί τρανς άνθρωποι εργάστηκαν στην ταινία» και εκφράζοντας την ελπίδα για ένα μέλλον με περισσότερη ελευθερία στο καστ. Ωστόσο, δέκα χρόνια μετά, έχει αλλάξει εντελώς στάση.
Κι αν οι πρωταγωνιστές και οι δημιουργοί μιλούν για την ταινία με επιφυλακτικότητα, υπάρχει και η πιο σκληρή κριτική: ο σκηνοθέτης Τζο Καρνάχαν (The A-Team, Narc) δεν έκρυψε ποτέ την απέχθειά του για το «Κορίτσι από τη Δανία». Οπως δήλωσε: «Μίσησα αυτή την ταινία με την καυτή ένταση χιλίων ήλιων. Οι άνθρωποι που δούλεψαν σε αυτήν είναι ταλαντούχοι, αλλά προσωπικά την απεχθάνομαι.»
Δέκα χρόνια μετά, το «Κορίτσι από τη Δανία» συνεχίζει να διχάζει. Αλλοι το βλέπουν ως προσπάθεια ορατότητας και άλλοι ως παράδειγμα κακής εκπροσώπησης. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συζήτηση γύρω του παραμένει πιο επίκαιρη από ποτέ.