Buzz

«Ακόμη και όσοι δεν πιστεύουν, αναφωνούν “Θεέ μου!” στην διάρκεια του σεξ». Tο «The Sessions», ετοιμάζεται για τα Οσκαρ

στα 10

Κέρδισε το βραβείο κοινού στο Sundance, εξαιρετικές κριτικές και τη φήμη ενός oscar contender. Το πρώτο τρέιλερ ίσως σας βοηθήσει να αποφασίσετε αν πρόκειται για μια feelgood κομεντί ή για μια ταινία που εκμεταλλεύεται μια τραγική αληθινή ιστορία.

«Ακόμη και όσοι δεν πιστεύουν, αναφωνούν “Θεέ μου!” στην διάρκεια του σεξ». Tο «The Sessions», ετοιμάζεται για τα Οσκαρ

Χειροκροτήθηκε θερμά σε κάθε του προβολή στο φεστιβάλ, κι έφυγε από το Παρκ Σίτυ, με μια συμφωνία με την Fox Searchlight που το αγόρασε για έξι εκατομμύρια δολάρια, με διαφορά, η μεγαλύτερη συναλλαγή που έγινε φέτος στο φεστιβάλ, η οποία προφανώς είδε στην ταινία την ευκαιρία ενός ακόμη υποψήφιου sleeper hit.

Αλλάζοντας τίτλο από «The Surrogate» όπως προβλήθηκε τον Φεβρουάριο στο Sundance σε κάτι πιο φιλικό στο πλατύ κοινό, το «The Sessions» δείχνει έτοιμο να εκμεταλλευτεί το εξαιρετικό word of mouth που κουβαλά από το φεστιβάλ για να μεταμορφώσει την όχι ακριβώς ελκυστική ιστορία που αφηγείται σε ανέλπιστη εισπρακτική επιτυχία.

Ο πάντα εξαιρετικός Τζον Χοκς, ο απειλητικός πρωταγωνιστής του «Στη Καρδιά του Χειμώνα» και του «Μάρθα Μάρσι Μέι Μαρλίν», υποδύεται εδώ τον Μαρκ Ο'Μπράιεν έναν συγγραφέα που έχει μείνει ανάπηρος από την πολιομυελίτιδα που πέρασε στα παιδικά του χρόνια.

Στην ηλικία των 38 χρόνων του αποφασίζει να χάσει την παρθενιά του με την βοήθεια μιας sex therapist που υποδύεται η Ελεν Χαντ. Η ιστορία του Ο' Μπράιαν έχει δώσει ήδη ένα βραβευμένο με Οσκαρ το 1997 μικρού μήκους ντοκιμαντέρ, το «Breathing Lessons: The Life and Work of Mark O’Brien», και τώρα γεννά μια ταινία που πιθανότατα θα φτάσει ξανά ως εκεί.

Η ιστορία μπορεί να είναι ξεχωριστή, αλλά στο σινεμά δεν είναι ακριβώς πρωτότυπη. Από το «Η Θάλασσα Μέσα μου», μέχρι το «Σκάφανδρο και η Πεταλούδα», ταινίες με τετραπληγικούς ήρωες, δείχνουν να κερδίζουν την καρδιά τόσο του κοινού όσο και της Ακαδημίας, ακόμη κι αν το «Sessions» δοκιμάζει έναν διαφορετικό τόνο.

Σκεφθείτε τη σκηνή που μια πόρνη τρίβει το αυτί του Φρανσουά Κλουζέ στους «Αθικτους», αλλά χωρίς το φαρσικό στοιχείο, σε μια ταινία που φιλοδοξεί να ανακαλύψει το χιούμορ αλλά να κρατήσει την ανθρωπιά της ιστορίας.

Πρώτη ταινία από το 1994 για τον Μπεν Λιούιν, έναν σκηνοθέτη χωρίς μια εξαιρετική καριέρα («Georgia», «Το Χατίρι, το Ρολόι και η Ψαρούκλα»), το «Sessions» θα βγει στις αίθουσες της Αμερικής τον Οκτώβριο για να χτίσει μια διαδρομή που ιδανικά, θα το φτάσει μακριά. Τουλάχιστον ως τα Οσκαρ...