Πιθανότατα δεν υπάρχουν πολλές ιστορίες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο που δεν έχουν ήδη ειπωθεί, όμως η ταινία του Μάρτιν Σάντφλιτ δεν βρίσκει απλά μια «παραμελημένη» στιγμή του μεγάλου πολέμου, αλλά κι έναν απόλυτα πειστικό τρόπο να την αφηγηθεί.
Βρισκόμαστε στον Μάιο του 1945, λίγες ημέρες μετά το τέλος του πολέμου, όταν μια ομάδα Γερμανών αιχμαλώτων πολέμου (2000 άντρες συνολικά) οδηγήθηκαν στη Δανία και υποχρεώθηκαν να αφοπλίσουν τις δύο εκατομμύρια νάρκες που είχαν θάψει οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής κατά μήκος της Δυτικής ακτής. Λίγο πριν το τέλος του πολέμου οι γερμανικές δυνάμεις επιστράτευαν άνδρες όλο και μικρότερης ηλικίας κι ως αποτέλεσμα η ομάδα των στρατιωτών που ο Λοχίας Ρασμούνσεν έχει στη διαθεσή του για να καθαρίσει ένα κομμάτι της ακτής είναι έφηβοι, σχεδόν παιδιά.
Κάτι που όμως δεν σταματά τον ίδιο και τους συμπατριώτες του να τους βλέπουν σαν αντιπρόσωπους της θηριωδίας που η χώρα τους γέννησε και των κακουχιών που οι ίδιοι υπέστησαν στα πέντε χρόνια της γερμανικής κατοχής. Μέχρις ότου τουλάχιστον η πραγματικότητα της ζωής τους στις παρυφές των αμμόλοφων που κρύβουν τον θάνατο κάτω από την άμμο, θα τον κάνει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τον «εχθρό».
Ναι η δομή του «Land of Mine» δεν έχει κάτι συναρπαστικά καινούριο και ο τρόπος που ξετυλίγεται η αφήγηση, η σκιαγράφηση των χαρακτήρων και η διαδρομή των συναισθημάτων είναι σίγουρα γνώριμος, αλλά δεν παύει να είναι ολοκληρωτικά αποτελεσματικός. Ο Σάντφλιτ στήνει ένα στιβαρό, καλοδουλεμένο, συγκινητικό δράμα πάνω στην ιστορία εχθρών που αναγνωρίζουν ο ένας την ανθρωπιά στον άλλο και την ίδια στιγμή ένα φιλμ που πάλλεται από μια συνεχή υπόκωφη ένταση.
Με μια εξαιρετική ερμηνεία από τον Ρόλαντ Μόλερ στον κεντρικό ρόλο και φωτογραφημένη εξαιρετικά από την Καμίλα Χιελμ Κνούντσεν, δίχως να αφήνει καθόλου χώρο σε έναν μελοδραματικό συναισθηματισμό να εκραγεί το «Land of Mine» δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια εξαιρετική ταινία και μια ενδιαφέρουσα απόδειξη πως μπορείς να βρεις έναν καινούριο τρόπο να αφηγηθείς ακόμη και την πιο «γνώριμη» ιστορία.
Περισσότερα από το Φεστιβάλ του Göteborg που καλύπτει το Flix
