Φεστιβάλ / Βραβεία

Φεστιβάλ Δράμας 2024 | Οι ταινίες: Ημέρα 5η

of 10

Το Flix βλέπει και μεταφέρει εντυπώσεις απ' όλες τις ελληνικές ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος του 47ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.

Φεστιβάλ Δράμας 2024 | Οι ταινίες: Ημέρα 5η

Το Flix βρίσκεται στη Δράμα (αποστολή: Ρόμπυ Εκσιέλ, Μανώλης Κρανάκης), παρακολουθεί όλες τις προβολές του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος και, μέρα με τη μέρα, αποτιμά τις ταινίες, σημειώνοντας τις ενδιαφέρουσες τοποθεσίες στον κινηματογραφικό χάρτη.

Τα σχόλια και οι αποτιμήσεις μας είναι πολύ μικρά, όχι επειδή οι ταινίες είναι μικρού μήκους, μια και αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την αξία τους, αλλά επειδή ο σκοπός αυτών των καθημερινών σχολίων είναι ν’ αποδώσουν μια αίσθηση και μια πρώτη γεύση των ταινιών.

Εάν δεν βρίσκεστε στη Δράμα, μπορείτε να δείτε όλες τις ταινίες, όλων των προγραμμάτων και να ψηφίσετε και για το βραβείο Κοινού στην online πλατφόρμα του Φεστιβάλ.

Διαβάστε ακόμη: Φεστιβάλ Δράμας 2024: Ολα είναι Δράμα! Οδηγός επιβίωσης για το 47ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας!

Τι είδαμε το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου, στο Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα:

Η Μεγαλύτερη Μέρα του Κόσμου

Η Μεγαλύτερη Μέρα του Κόσμου του Δημήτρη Χαραλαμπόπουλου

Ο Εντι έχει μόλις χάσει τη γιαγιά του και με επίκεντρο το θερινό ηλιοστάσιο μιας σημαδιακής χρονιάς για τον ίδιο, την οικογένειά του, την παρέα του και την ενηλικίωσή του θα αφηγηθεί θραύσματα ενός ημερολογίου που αποτελείται από καλοκαίρι, ξεχασμένα home movies και τρυφερές λέξεις για μια σκληρή εφηβεία. Αυτό το ημερολόγιο εικονογραφεί ο Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος, πειραματιζόμενος με το «είδος» του video diary, δίνοντας στον πολλαπλά μαγνητικό Μάριο Μπανούσι ρόλο και voice over σε ένα παλίμψηστο που η χαλαρότητά του δεν το βοηθάει να γίνει μια βαθιά συναισθηματική εμπειρία, αλλά η αλήθεια του παραμένει μια μικρή στιγμή αντιστροφής της μοναξιάς και της θλίψης σε πολύτιμη συγγένεια και χαρά της ζωής. Μανώλης Κρανάκης

Διαβάστε εδώ περισσότερα για τη «Μεγαλύτερη Μέρα του Κόσμου» του Δημήτρη Χαραλαμπόπουλου

Μωβ

Μωβ της Τζω Καπράλου

Η Ίρις και η Δανάη, ζευγάρι που ζει σε ένα διαμέρισμα γεμάτο γλάστρες και φυτά, ετοιμάζονται για ταξίδι, όμως τίποτα δε μοιάζει έτοιμο. Τα παράπονα και η γκρίνια θα δώσουν τη θέση τους σε λεκτικό καβγά κι από κει σε μια άγρια αναμέτρηση. Είναι ίσως τα τελευταία λεπτά μιας σχέσης που πλέον δεν χωρά στο κατάφυτο σπίτι με τα μισομαραμένα άνθη και τα μουχλιασμένα φρούτα. Η συμβολική συσχέτιση της φυτικής φθοράς με εκείνη μιας σχέσης που ξεφτίζει, συναρτημένη με την κλιμάκωση των εντάσεων σε μια ζωική νομίζεις πάλη στη ζούγκλα, έχει το ενδιαφέρον της, κραυγάζει όμως σε όλη τη διάρκεια του βιωματικού φιλμ της Τζο Καπράλου, χωρίς να αφήνει κανέναν απολύτως… χώρο στην υποβολή. Ρόμπυ Εκσιέλ

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Μωβ» της Τζω Καπράλου

theater

Theater της Αναστασίας Λώλα

Στην πρώτη της μικρού μήκους δουλειά, η Αναστασία Λώλα «διασκευάζει» μνήμες από τα χρόνια που εργαζόταν ως συνεργάτης τεχνικών σε δύο θέατρα του Αμβούργου σε μία ενδιαφέρουσα ιλαροτραγωδία. Τέμνει καίρια τον χρόνο για να σκιτσάρει την ετοιμότητα, το άγχος ή την αδράνεια των ανθρώπων που δουλεύουν στα παρασκήνια στη διάρκεια μιας παράστασης με ηθοποιούς μεταμφιεσμένους σε υπερήρωες και παχύσαρκα άτομα, πριν η βραδιά καταλήξει σε ένα ατύχημα. Ωστόσο, ενώ υπηρετεί με συνέπεια την εμπρόθετα φλατ, χωρίς δραματικές εξάρσεις αφήγησή της και φωτίζει με δημιουργικό γκριζοκίτρινο τις θύμισες (δια του διευθυντή φωτογραφίας Φάρο Λίνερτ, που συνυπογράφει και το μοντάζ), το «Θέατρο» που ανακαλεί δεν καταφέρνει να εκτοξευθεί σε κάτι παραπάνω από μια επιδέξια συρραφή εντυπώσεων. Ρόμπυ Εκσιέλ

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Theater» της Αναστασίας Λώλα

pave paradise

Στρώνουν τον Παράδεισο του Αλκαίου Σπύρου

Με αφορμή την ανάπλαση της Πλατείας Ομονοίας το 2018 και τα βίαια γεγονότα που ξέσπασαν εκείνους τους μήνες στην περιοχή, ο Αλκαίος Σπύρου μικρογραφεί τη γειτονιά όπου μεγάλωσε μέσα από το βλέμμα τριών κατοίκων της –ενός Αλβανού μεταφραστή, μιας Αλβανίδας μουσικού, κι ενός νεαρού που έχει μετατρέψει το ισόγειο διαμέρισμά του σε σωστό φυτώριο. Η προσεχτική χωροταξία του φακού του, με την ουσιαστική συνδρομή και του μοντάζ, προφυλάσσουν το πορτρέτο από τη βαναυσότητα των πρωτοσέλιδων (η πληροφορία περιορίζεται σε λιγοστούς μεσότιτλους), οι εντός και εκτός κάδρου αφηγήσεις συντονίζονται με ακρίβεια με την εικόνα, και το αποτέλεσμα, έστω κι αν δεν αποκλίνει από την ασφάλεια ενός τηλεοπτικής κοπής ντοκιμαντέρ, εκπέμπει μια αγάπη γνήσια για τούτο το εμβληματικό χωνευτήρι. Ρόμπυ Εκσιέλ

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Στρώνουν τον Παράδεισο» του Αλκαίου Σπύρου

πακιστανός

Πακιστανός του Χρίστου Ζένιου

Ο Κώστας, ιδιοκτήτης γραφείου τελετών, καλείται να φυλάξει στις εγκαταστάσεις του ένα πτώμα αγνώστου ταυτότητας μέχρις ότου οι αρχές βρουν σε ποιον ανήκει. Η διαδικασία αναγνώρισης παίρνει παραπάνω από ό,τι υπολογίζει, και έτσι αποφασίζει να βγει έξω και να αναζητήσει ο ίδιος την ταυτότητα του θύματος. Η αναζητήση του γίνεται από τον Χρίστο Ζένιο με τους ρυθμούς ενός καλοκουρδισμένου αστυνομικού θρίλερ που παρά το δυνατό του φινάλε, το γεγονός ότι ανοίγεται και στο εδώ και τώρα της κυπριακής κοινωνίας και δίνει την ευκαιρία στον Κρίστοφερ Γκρέκο να επιδείξει κινηματογραφική γοητεία, αποδεικνύεται πιο επίπεδο από τις στρώσεις που αντέχει το θέμα και η φιλοδοξία του. Μανώλης Κρανάκης

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Στρώνουν τον Παράδεισο» του Αλκαίου Σπύρου

Mira

Mira του Ορφέα Περετζή

Η Μίρα δουλεύει καμαριέρα σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Με τον κολλητό της, που δουλεύει στην κουζίνα, αποδρούν, εν ώρα εργασίας για τσιγάρο και κουβέντα. Η Μίρα ονειρεύεται να γίνει διάσημη ράπερ και όταν συναντήσει ένα φωτογράφο θα του ζητήσει να της βγάλει φωτογραφίες για να μπορέσει να γίνει γνωστή. Χωρίς πολλές περιστροφές και με την εμπειρία του στο στιβαρό γύρισμα και την παραγωγή, ο Ορφέας Περετζής κλέβει στιγμές από τους δύο νεαρούς πρωταγωνιστές του (την ράπερ Νίκη Αυγουστίνου και τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Ζακ Σιμχά), στήνει τα όνειρά τους στον τοίχο μιας άχρωμης καθημερινότητας και γράφει τους δικούς του στίχους πάνω στο «ελληνικό όνειρο». Σε μια ταινία που αφορά το εδώ και τώρα μιας γενιάς αλλά μένει σε αυτές στιγμές, χωρίς να γίνεται όμως ποτέ κάτι μεγαλύτερο, πιο ενδιαφέρον, λιγότερο γνώριμο. Μανώλης Κρανάκης

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Mira» του Ορφέα Περετζή


To Flix γράφει για όλες τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Τμήματος


Το Φεστιβάλ Δράμας 2024 με τον τρόπο του Flix:

Φεστιβάλ Δράμας 2024: Ολα είναι Δράμα! Οδηγός επιβίωσης για το 47ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας!
Φεστιβάλ Δράμας 2024: Eναρξη με το… δράμα του Υφυπουργού Πολιτισμού
Φεστιβάλ Δράμας 2024: Γνωρίστε τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος
Φεστιβάλ Δράμας 2024: Οι ελληνικές ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος
Φεστιβάλ Δράμας 2024: Οι ελληνικές μικρού μήκους ταινίες που διαγωνίζονται στο Kiddo
Φεστιβάλ Δράμας 2024: Οι ελληνικές συμμετοχές στο Διεθνές Διαγωνιστικό Ταινιών Μικρού Μήκους Animation
Φεστιβάλ Δράμας 2024: Οι ελληνικές συμμετοχές στο Διεθνές Σπουδαστικό Διαγωνιστικό Τμήμα

Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας στο επίσημο site του, στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, στο κανάλι του στο YouTube και στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram.