Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Ο Σπόρος (Grain) του Σεμίχ Καπλάνογλου
Αυτή είναι η – εμπνευσμένη από την ζωή του Σούφι Γιουνούς Εμρέ – ερώτηση που χαρακτηρίζει τον πυρήνα της ανθρωπιστικής, πνευματικής και, εν τέλει θρησκευτικής Οδύσσειας που στήνει σε ένα απροσδιόριστο δυστοπικό μέλλον ο Σεμίχ Καπλάνογλου, επτά χρόνια μετά το «Μέλι», την ταινία που του χάρισε την Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο. Μόνο που στον «Σπόρο», ο Καπλάνογλου απομακρύνεται από την καθημερινότητα της τουρκικής ζωής και τις αχτίδες φωτός ακόμη και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες, και βυθίζεται στον ετερόκλητο αλλά καθολικά γκρίζο κόσμο ενός απαισιόδοξου μέλλοντος, όπου το προσφυγικό πρόβλημα, η οικολογική κατάρρευση και η έλλειψη τροφίμων είναι πλέον πυλώνες πάνω στους οποίες έχει στηθεί η νέα κοινωνία.
Μακριά από τις μικρές, συναισθηματικές αφηγήσεις στις οποίες μας έχει συνηθίσει, ο Σεμίχ Καπλάνογλου επιστρέφει στο σινεμά, με πρόσχημα την επιστημονική φαντασία, για να απαντήσει στα θεμελιώδη ερωτήματα που ορίζουν την ίδια την φύση του ανθρώπου. Μόνο που, ατυχώς, πίσω από τις εκπληκτικές του εικόνες, οι απαντήσεις του δεν επιδεικνύουν την ίδια ισχύ. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 00.00 στo Κανάλι της Βουλής
Παράλογος Aνθρωπος (Irrational Man) του Γούντι Αλεν
Ο καθηγητής φιλοσοφίας Έιμπ Λούκας έχει πιάσει πάτο, ανήμπορος να βρει νόημα ή χαρά στη ζωή. Νιώθει ότι όλα όσα δοκίμασε να κάνει, από πολιτικό ακτιβισμό ως τα μαθήματά του, δεν κάνουν τελικά καμία διαφορά, και έχει βυθιστεί σε μια αδιέξοδη υπαρξιακή απελπισία. Η ψυχολογία του δεν αλλάζει ούτε μετά την άφιξή του σε ένα μικρό πανεπιστήμιο, όπου συναντά την Ρίτα Ρίτσαρντς, μια μοναχική καθηγήτρια που θέλει να ξεφύγει από τον δυστυχισμένο γάμο της, και την Τζιλ Πόλαρντ, την καλύτερη φοιτήτριά του που εξελίσσεται σε στενή του φίλη. Παρόλο που η Τζιλ αγαπά τον φίλο της, βρίσκει την βασανισμένη, καλλιτεχνική προσωπικότητα του Ειμπ ακαταμάχητη και όσο τα σημάδια της ψυχικής του ανισορροπίας πληθαίνουν, τόσο εκείνη ελκύεται από αυτόν. Όλα αλλάζουν όταν ο Έιμπ και η Τζιλ ακούν κατά τύχη την συζήτηση ενός αγνώστου και ο Έιμπ παίρνει μια αναπάντεχη απόφαση, που τον απελευθερώνει και του δίνει μια νέα, ορμητική διάθεση για ζωή. Η απόφασή του, όμως, θα αλλάξει τη ζωή του ίδιου, της Τζιλ και της Ρίτα για πάντα.
Ο Γούντι Αλεν εξερευνά για ακόμη μια φορά το προσφιλές του θέμα του τέλειου εγκλήματος, αυτή τη φορά με υπαρξιακή αφετηρία και μπουρλέσκ κατάληξη, αλλά και την υπέρ του δέοντος αβάσταχτη ελαφρότητα που αναπόφευκτα χαρακτηρίζει κάθε νέα του ταινία. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία προβάλλεται στις 21.00 στην ΕΡΤ 2
Ο Θεριστής (Le Semeur) της Μαρίν Φρανσέν
Η Βιολέτ είναι σε ηλικία γάμου το 1852, όταν ξαφνικά όλοι οι άνδρες του χωριού αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν λόγω του πολέμου. Οι γυναίκες περνούν μεγάλο διάστημα απομονωμένες, κάνοντας όλες τις εργασίες μόνες τους, και παίρνουν έναν όρκο: εάν εμφανιστεί κάποιος άνδρας, θα είναι για όλες τους.
Μια αισθητικά σαγηνευτική ερωτική ιστορία με φεμινιστικό πρόσημο από την Μαρίν Φρανσέν, που κέρδισε το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 00.00 στην ΕΡΤ 3
Ιερή Αράχνη (Holy Spider) του Αλί Αμπάσι
Μαχσάντ, Βόρειο Ιράν, 2001. Ενας serial killer που υπογράφει ως «αράχνη» διαπράττει μία σειρά από δολοφονίες ιερόδουλων, μάλιστα με τον ίδιο τρόπο: τις στραγγαλίζει με τη μαντήλα τους. Μετέπειτα, παίρνει τηλέφωνο έναν δημοσιογράφο αστυνομικού ρεπορτάζ και του αποκαλύπτει πού θα βρουν το νέο πτώμα. Κάθε φορά, ο δολοφόνος τονίζει ότι είναι σε αποστολή από τον Αλλάχ: να καθαρίσει ο τόπος από τις βρωμιάρες. Μία δυναμική δημοσιογράφος καταφθάνει από την Τεχεράνη για να διερευνήσει την υπόθεση και βάζει τον εαυτό της ως δόλωμα. Ο,τι ακολουθεί ξεπερνά την κινηματογραφική φαντασία.
Βίαιη, σκληρή, ωμή, η νέα ταινία του Αλί Αμπάσι είναι ένα φιλμ νουάρ που θίγει με γενναιότητα (αλλά δυστυχώς και διδακτισμό) τον ακραίο μισογυνισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό στο Ιράν. Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στις Κάννες για την πρωταγωνίστρια Ζαρ Αμίρ-Εμπραχίμι. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία προβάλλεται στις 00.15 στο Nova Cinema 2
Ολα Οσα Φανταζόμαστε ως Φως (All We Imagine as Light) της Παγιάλ Καπάντια
Είναι νύχτα στην πολύβουη Μουμπάι. Η Πράμπα, μόνη στην κουζίνα, σιωπηλά, βγάζει από την κρυψώνα του το αντικείμενο που έχει βιαστικά καταχωνιάσει. Είναι ένας μεγάλος, γυαλιστερός, στρογγυλός, κόκκινος βραστήρας ρυζιού. Της τον έχει στείλει από τη Γερμανία ο σύζυγος που παντρεύτηκε κι αμέσως έχασε στην ξενιτιά. Η Πράμπα γονατίζει, αγκαλιάζει τον βραστήρα σαν να είναι κάτι πολύτιμο και τον νανουρίζει, λες κι είναι μωρό, λες κι είναι η ενσάρκωση της ελπίδας που είχε για μια όμορφη ζωή και που χάθηκε σ' ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή, σε μια καθημερινότητα μαχητική, σε μια αγωνία αυταπόδειξης. Πόσο λείος, ήρεμος και χορταστικός στην αγκαλιά της, αλλά και πόσο μεγάλο υπαρξιακό βάρος για να σηκώσει ένας βραστήρας.
Τρεις γυναίκες διαφορετικών γενεών βρίσκουν το φως που τις συνδέει, σ' ένα διακριτικό αριστούργημα από την Ινδία, που έκανε πρεμιέρα στις Κάννες και ανεβαίνει σταθερά στη σεζόν των βραβείων. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobo
Βαϊάνα 2 (Moana 2) των Ντέιβιντ Ντέρικ Τζούνιορ, Τζέισον Χαντ και Nτέινα Λεντού Μίλερ
Σε αυτό το σίκουελ ένα απροσδόκητο κάλεσμα των προγόνων στέλνει τη Βαϊάνα σε ένα ταξίδι στις μακρινές θάλασσες της Ωκεανίας, σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα νερά. Μια πρωτόγνωρη, μαγική περιπέτεια ξεκινά.
Στο σίκουελ της, η Βαϊάνα βρίσκει κάποιες στιγμές μαγείας, χάνει τον Λιν Μανουέλ Μιράντα στα τραγούδια και ποτέ δεν καταφέρνει να ξεπεράσει την προκάτοχό της. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Disney+
Ο Τελευταίος Ταξιτζής του Στέργιου Πάσχου
Νύχτα, παραμονές Χριστουγέννων. Ενας 60άρης τραγουδά έναν βλάχικο σκοπό με το κεφάλι γερμένο έξω από το παράθυρο ενός ταξί, κόντρα στον άνεμο. Φθάνοντας στον προορισμό του, κι αφού αποκαλύπτει στον οδηγό πως είναι λογιστής, αρνείται να πληρώσει το ακριβές αντίτιμο της κούρσας, ισχυριζόμενος πως η διαδρομή, που την έχει κάνει πολλάκις, στοιχίζει λιγότερο. Πληρώνει, βγαίνει, στρέφει ένα όπλο στο κεφάλι του και αυτοκτονεί στη μέση του έρημου δρόμου. Ο Θωμάς (Κώστας Κορωναίος), ταξιτζής κατ’ ανάγκην, αφού δεν κατάφερε ποτέ να μετουσιώσει τη φιλολογία που σπούδασε σε έργο ποιητικό, τρομάζει, πανικοβάλλεται, ψάχνει μάταια για βοήθεια, μέχρι που μέσα στην τσάντα του λογιστή εντοπίζει λίγες δεσμίδες χρήματα. Τις παίρνει, τσεκάρει γύρω για τυχόν μάρτυρες και φεύγει ηρεμότερος από τον τόπο της αυτοχειρίας. Ομως το κλικ μέσα του έχει ήδη γίνει.
H νέα ταινία του Στέργιου Πάσχου («Αφτερλωβ») κατεβάζει το ταξίμετρο για μία ατμοσφαιρική, σκοτεινή βόλτα στην νυχτερινή Αθήνα και τ' απωθημένα που γίνονται εμμονή. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμη στο Videorama
Minari του Λι Αϊζακ Τσανγκ
Αρκάνσας, δεκαετία του 80. Ο 35χρονος Τζέικομπ Γι μετακομίζει την κορεοαμερικανική οικογένειά του (τη γυναίκα του Μόνικα και τα δυο τους παιδιά, Αν και Ντέιβιντ) από την Καλιφόρνια, όπου δούλευε ως εργάτης, σ' ένα κτήμα 200 στρεμμάτων που αγόρασε με όλες τις οικονομίες τους για να καλλιτεργήσει. Ηταν το όνειρό του: να μη δουλεύει για άλλο αφεντικό, να έχει τη δική του γη και μία ευκαιρία να σταθεί στα δικά του πόδια. Για τη Μόνικα όμως, το άγονο χωράφι, με τη μίζερη λυόμενη κατασκευή που θα αποτελέσει το νέο τους σπίτι, δεν είναι όνειρο, αλλά εφιάλτης: απομόνωση, ανέχεια, αγωνία - δυσκολίες που φέρνουν προβλήματα στο γάμο τους. Ούτε τον 7χρονο Ντέιβιντ δεν σκέφτηκε ο πατέρας του; Που με σοβαρό καρδιακό πρόβλημα τον έφερε στη μέση του πουθενά; Οσο ο Τζέικομπ Γι παλεύει πεισμωμένα με τη γη, αναγκάζεται να υποχωρήσει σ' ένα αίτημα της γυναίκας του: να φέρουν από την Κορέα την μητέρα της Σουν-Για να μείνει μαζί τους και να στηρίξει την κόρη και τα εγγόνια της. Μόνο που η Σουν-Για δεν είναι η συνηθισμένη γιαγιά: αθυρόστομη, χωρίς φίλτρο, δεν μαγειρεύει, δεν ψήνει κουλουράκια. Στις αποσκευές της μετέφερε κορεατικές λιχουδιές (από τουρσιά, καυτερές πιπεριές και παραδοσιακό ζωμό, μέχρι «μινάρι», ένα ασιατικό είδος ποώδους υδρόβιου σέλινου) και μια τράπουλα: μαθαίνει στον Ντέιβιντ χαρτιά ή τον περιηγεί στην εξοχή και του μαθαίνει πώς να κοιτάει τη φύση. Οσο οι γονείς του τσακώνονται κι ο πατέρας του σταδιακά όλο και περισσότερο αφομοιώνεται στην εμμονή και την απόγνωση του αμερικανικού ονείρου, η γιαγιά του (που αρχικά δεν ήθελε γιατί «μύριζε») θα γίνει για τον μικρό Ντέιβιντ και η ρίζα της ταυτότητάς του, αλλά και τα ζαβολιάρικα φτερά προς την περιπέτεια.
Παρόλη την θριαμβευτική του πορεία στα βραβεία, το νοσταλγικό αυτοβιογραφικό δράμα του Λι Αίζακ Τσανγκ δεν πιάνει ρίζα στην καρδιά, απλώς αρωματίζει τον ουρανίσκο - σαν «μινάρι». Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμη στο ΕΡΤFlix