Η Disney έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι των σίκουελς.
Από εκεί που σπάνια έβγαζε μια συνέχεια για κάποια πετυχημένη της ταινία και επικεντρώνονταν, κυρίως, στο να μας πει καινούργιες και συναρπαστικές ιστορίες, τώρα, και ειδικά μετά την τεράστια επιτυχία του «Ψυχρά κι Ανάποδα», επιστρέφει αρκετά συχνά με ένα σίκουελ από κάποιο πετυχημένο της franchise. Κι ενώ κάποια αναδύονται σε κάτι πραγματικά υπέροχες ταινίες, αλλά βυθίζονται στον πάτο και άλλα απλά... επιπλέουν.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και το σίκουελ της ταινίας του 2016 «Βαϊάνα», ένα όνομα το οποίο άλλαξε στην ευρωπαϊκή έκδοση της ταινίας από Μοάνα (που σημαίνει «ωκεανός» και «μπλε» στην γλώσσα των Μάορι) σε Βαϊάνα (που σημαίνει «φρέσκο νερό»), για τους γνωστούς πλέον λόγους, η οποία αν και βρίσκει κάποιες στιγμές μαγείας, ποτέ δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τον πρωκάτοχό της.
Σε αυτό το σίκουελ ένα απροσδόκητο κάλεσμα των προγόνων στέλνει τη Βαϊάνα σε ένα ταξίδι στις μακρινές θάλασσες της Ωκεανίας, σε επικίνδυνα και αχαρτογράφητα νερά. Μια πρωτόγνωρη, μαγική περιπέτεια ξεκινά.
Το ταξίδι αυτό της Βαϊανα μοιάζει αρκετά συγκεχυμένο από την σύλληψή του κιόλας μιας και ξεκίνησε τη ζωή του ως τηλεοπτική σειρά στο Disney+, πριν αλλάξει τελικά ρότα και κάνει το άλμα του στη μεγάλη οθόνη. Και ενώ οι Αουλι' ι Κραβάλο, Ντουέιν Τζόνσον (Μαρίνα Σάτι και Μιχάλης Κουινέλης στους αντίστοιχους ρόλους στα ελληνικά) και ο σεναριογράφος Τζάρεντ Μπους επιστρέφουν στο σίκουελ, οι σκηνοθέτες αλλά, και ίσως το πιο σημαντικό, ο Λιν Μανουέλ Μιράντα που έγραψε τα τραγούδια της πρώτης ταινίας, έχουν αποχωρήσει.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το σίκουελ αυτό να χάνει πολλά από όσα έκαναν την πρώτη ταινία τόσο αγαπημένη. Τα τραγούδια κυρίως, τα οποία έχουν να κάνουν και πάλι με τη συνεργασία, την τήρηση των ευθυνών σας και το πεπρωμένο, είναι χαρακτηριστικά των σύγχρονων ταινιών της Disney, αλλά τους λείπει αυτό αυτό μαγικό άγγιγμα του Μιράντα που τα έκαναν να τα ακούς ξανά και ξανά. Δεν είναι κακά, απλά αδιάφορα, μιας και ακόμα και το βασικό τραγούδι της, το «Beyond» (το οποίο είναι και το καλύτερο απ' όλα), δεν σου μένει και τόσο. Και για μια ταινία της Disney αυτό δεν είναι και το καλύτερο σημάδι.
Από την άλλη το σενάριο μοιάζει πλατσουρίζει απλά στα ρηχά και να ακολουθεί μια γνωστή πορεία, επιλέγοντας να αναπαράγει την πλοκή της πρώτης με μικρές μόνο παραλλαγές στην ιστορία, χάνοντας την ευκαιρία να προσφέρει κάτι φρέσκο και πραγματικά δυνατό. Σεναριακλα μοιάζει μπερδεμένο, ως μια συγχώνευση πάρα πολλών ιδεών οι οποίες ποτέ δεν καταλήγουν σε κάτι το σπουδαίο. Ακόμα και παρά τον συνεχή κίνδυνο, το διακύβευμα είναι ανύπαρκτο και δεν υπάρχει κανένας ανταγωνιστής εδώ, εκτός από μια καταραμένη καταιγίδα (ναι, ο πραγματικός κακός εδώ είναι ο κακός καιρός!)
Τουλάχιστον η προσφέρει μια κάποια διασκέδαση, με την Βαϊάνα να εξακολουθεί να είναι ένας εξαιρετικά ελκυστικός ήρωας, ειδικά για τα νεαρά κορίτσια, ο Μάουι να έχει κάποιες αστείες ατάκες, αλλά και την κότα Χέι Χέι, η οποία κλέβει αμέσως την παράσταση και, φυσικά, αποσπά όλα τα γέλια. Οι νέοι χαρακτήρες έχουν κι αυτοί τις στιγμές τους, ενώ το animation παραμένει πραγματικά εντυπωσιακό (θα περίμενε κανείς άραγε κάτι διαφορετικό από την Disney;) με μια πολύχρωμη παλέτα χρωμάτων για να ζωγραφίσουν στην κυριολεξία έναν κόσμο γεμάτο φαντασία που μοιάζει να είναι ζωντανός με πανέμορφα τοπία και ζωηρούς χαρακτήρες, αλλά και το πιο ρεαλιστικό νερό που έχουμε δει ποτέ σε animation.
Το «Βαϊάνα 2» θα μπορούσε να πλέει με τον ούριο άνεμο της πρώτης ταινίας στα πανιά του. Αλλά φαίνεται πως περισσότερο την βαραίνει παρά της δίνει την ώθηση να βρει τον δικό της δρόμο και να γίνει το σίκουελ που κάποιοι θα περίμεναν με ανυπομονησία. Ισως το καταφέρει με την τρίτη (;) ταινία;
Η Μαρίνα Σάττι χαρίζει και πάλι τη φωνή της στη Βαϊάνα, με τον Μιχάλη Κουινέλη να ζωντανεύει τον Μάουι.
