Άποψη

Top Flix 2011: Το Νούμερο 1

of 10

Τις δέκα τελευταίες μέρες του χρόνου, το Flix ψηφίζει τη δεκάδα με τις καλύτερες ταινίες του 2011.

Top Flix 2011: Το Νούμερο 1

1. «Οι Πρωτάρηδες» του Μάικ Μιλς

beginners

Μπορεί να μην έχει την ωριμότητα του Πέδρο Αλμοδόβαρ, την έμπνευση του Τέρενς Μάλικ, τη λιτότητα του Μπέλα Ταρ. Αλλά είναι η πιο ευαίσθητη, δημιουργική, ειλικρινής, φιλική και φιλοσοφημένη ταινία του 2011, με άμεση εφαρμογή στην προσωπική ζωή! Διορατική, ξεγυμνωμένη, με χιούμορ και μια φυσική μελαγχολία, «Οι Πρωτάρηδες», περισσότερο από καλύτερη ή αγαπημένη μας ταινία της χρονιάς, έγιναν κάτι ακόμα σημαντικότερο: βίωμα, ιδιωτική ανάμνηση.

beginners02

Power Points

Δυο ανδρικές ερμηνείες κατάλληλες για διδασκαλία: ο Κρίστοφερ Πλάμερ και ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, πατέρας και γιος, διακριτικά αριστουργήματα. Ο Κόσμο ή Αρθουρ, ο σκύλος που όλοι θα θέλαμε να είχαμε στο πλάι μας για να μας δίνει συμβουλές. Ενα σενάριο που παρά την ιδιαιτερότητα της ιστορίας του αγγίζει τον καθένα στα σημεία που χρειάζονται δουλειά! Ενα μείγμα κινηματογράφου και γραφιστικής που κάνει τις σκέψεις της ταινίας άμεσα προσβάσιμες εικόνες. Συζητήσεις για το παρελθόν μας και το μέλλον μας που, ειπωμένες σε μια χρονιά δύσκολη, αγχωτική και θλιμμένη, δίνουν διέξοδο, μέθοδο και αισιοδοξία. Μια αίσθηση ότι η ιστορία, προσωπική ή ανθρώπινη, κάνει κύκλους: οπότε ας ξέρουμε, όταν είμαστε χαμηλά, ότι η επόμενη χρονιά μπορεί να μας βρει στα πάνω μας!

Θα μείνει κλασική…

…ίσως για το Οσκαρ του Κρίστοφερ Πλάμερ; Μάλλον επειδή καταγράφει την "ιστορία της θλίψης", εικονογραφημένη. Σίγουρα για την ομορφιά με την οποία περιγράφει τη σχέση αλληλεξάρτησης που έχει ακόμα κι ο πιο μοναχικός άνθρωπος. Ή σκύλος.

Γράψαμε στο Flix:

Δεν έχει σημασία αν ο μπαμπάς σας δεν υπήρξε ποτέ gay, δεν έχει σημασία αν είστε απόλυτα ευτυχισμένοι με μια ανέφελη σχέση που σας καλύπτει συναισθηματικά και είναι πιο στέρεη κι από αντισεισμικό κτήριο. Αν κάποτε κάνετε, ή δοκιμάσατε να κάνετε μια καινούρια αρχή, αν ξεκινήσατε οτιδήποτε με ένα αβέβαιο βήμα, τότε οι «Πρωτάρηδες» μπορεί και να είναι η ταινία της ζωής σας. (Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του Flix εδώ)

Η σκηνή που δε θα ξεχάσουμε

Και κάτι ακόμη

«Ανθρωποι σ’ ένα κτίριο, σαν εμάς, οι μισοί πιστεύουν ότι ποτέ δε θα βγει σε καλό, οι άλλοι μισοί πιστεύουν στη μαγεία. Είναι σαν πόλεμος μεταξύ τους.»