Άποψη

Flix Top-10 2014: Το νούμερο 1

of 10

Για δέκα ολόκληρες μέρες, τις τελευταίες του χρόνου, το Flix ψήφιζε και παρουσίαζε σε αντίστροφη μέτρηση τη δεκάδα με τις καλύτερες ταινίες του 2014. Σήμερα, συναντάμε στο Νο1 το φιλμ που κέρδισε τις καρδιές μας, τις δικές σας και ίσως και τα βραβεία του 2015.

Flix Top-10 2014: Το νούμερο 1

«Μεγαλώνοντας» (Boyhood) του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ

Τολμηρή ιδέα, σκηνοθετικός άθλος, καλλιτεχνικό επίτευγμα. Το ότι γυρίσε μία ταινία φιξιόν μέσα σε ένα διάστημα 12 χρόνων, παρακολουθώντας την κινηματογραφική του οικογένεια να μεγαλώνει μπροστά στο φακό του ήταν σίγουρα ένα μεγάλο ρίσκο για τον Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ. Δεν μας κέρδισε όμως μόνο η άξια κι αριστοτεχνική εκτέλεση του πρότζεκτ. Δεν θεωρούμε το «Boyhood» την καλύτερη ταινία της χρονιάς, μόνο για όσα όρια τεστάρισε κι όσα φράγματα έσπασε. Οχι πώς δεν αναγνωρίζουμε ότι μαζί με τους ήρωες, ωρίμασε κι ο Λινκλέιτερ ως σκηνοθέτης. Οχι ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι μεγάλωσε, διογκώθηκε και άλλαξε και το ίδιο το σινεμά - από φιλμ σε ψηφιακό, από την grunge υφή των indies στις απαιτήσεις του multiplex κοινού σήμερα. Ψηφίσαμε το «Boyhood» ως την καλύτερη ταινία της χρονιάς γιατί μέσα σε όλη του την κατασκευή δεν ξέχασε ποτέ την ιστορία που ήθελε να αφηγηθεί. Δεν άφησε ποτέ τον μικρό του ήρωα από το χέρι, δεν σταμάτησε να κρατά το δικό μας πάνω στην μεγάλη του καρδιά. Το «Boyhood» είναι η Νο1 ταινία του Flix για το 2014 γιατί μας έκανε να νιώσουμε, μετά να δούμε, μετά να καταλάβουμε.

Διαβάστε και δείτε ακόμη: Flix Top-10 2014: Οι καλύτερες ταινίες του 2014 στο βίντεο της χρονιάς!

BOYHOOD NO1 424

Power Points

Το σενάριο. Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ καταφέρνει και πάλι, με τρόπο αβίαστο και φυσικό, να φωτίσει τα μικρά και μεγάλα τίποτα της ζωής μας. Να μας αναπαραστήσει την αλήθεια μας με τον τρόπο που μόνο το μεγάλο σινεμά μπορεί. Οι ηθοποιοί. Ο Ελαρ Κολτρέιν, ένα ντόπιο αγοράκι από την πόλη του Λινκλέιτερ στο Τέξας, αποδεικνύεται συγκλονιστική επιλογή. Ως πιτσιρικάς είναι χαριτωμένος, γλυκός, με ωμή παιδική αθωότητα. Μεγαλώνοντας όμως μετατρέπεται σε πραγματική αποκάλυψη: ακόμα συνεσταλμένος και ντροπαλός, αλλά ταυτόχρονα με μία μυστήρια, σιωπηλή, γοητευτική αύρα, ο «Μέισον» του επιβάλλει στο φακό να τον ερωτευτεί. Ο πιστός συνεργάτης και φίλος του Λινκλέιτερ, Ιθαν Χοκ, είναι επίσης ο ιδανικός «πατέρας» (μεταφέροντας στο σενάριο πολλά κι από τα προσωπικά του βιώματα από το γάμο, το χωρισμό και τα παιδιά του με την Ούμα Θέρμαν). Η Πατρίτσια Αρκέτ στο ρόλο της μητέρας όμως είναι η αποκάλυψη της ταινίας: η μετάλλαξή της από 90ς πιν απ σε γυναίκα, το μεγάλωμα, το φυσικό τσαλάκωμα και ο ακομπλεξάριστος συμβιβασμός με ό,τι φέρνει ο χρόνος προσφέρουν στην ερμηνεία της μία εγκεφαλική ωρίμανση, ένα δεύτερο επίπεδο. Κι όπως πάντα: η μουσική. Το χέρι του Λινκλέιτερ πάνω από τα βινύλια της συλλογής του (που μέσα στα χρόνια έγιναν κι αυτά με τη σειρά τους cd και μετά mp3), να επιλέγει προσωπικά, με άποψη και τρυφερότητα τα κομμάτια που θα συνοδέψουν τις μνήμες της ενηλικίωσης όλων μας.

Boyhood No1 424 2

Θα μείνει κλασικό

Γιατί την πρωτοπορία του. Κανείς δεν είχε καταφέρει μέχρι στιγμής να δέσει μία ολόκληρη ζωή (από τα 6 έως τα 18 χρόνια ενός αγοριού) σε μία ενδιαφέρουσα, σφιχτή, 3ωρη κινηματογραφική περιήγηση. Μπορεί ο Μάικλ Απτεντ να έχει κάνει το ίδιο με την σειρά «Up», που παρακολουθεί εδώ και 4 δεκαετίες μία ομάδα Βρετανών (από τα 14 τους μέχρι τα 56 τους χρόνια σήμερα) όμως το «Boyhood» δεν πρόκειται για ντοκιμαντέρ. Μία ταινία φιξιόν παρουσιάζει διαφορετική πρόκληση κι έχει άλλες δραματουργικές απαιτήσεις.

Boyhood No1 424 3

Γράψαμε στο Flix

Βιώνοντας την ταινία (γιατί δεν τη βλέπεις, απλώς) πιάνεις τον εαυτό σου να συνδιαλέγεται με την καρδιά ανοικτή με τους ήρωες για το κάθε βήμα της κοινής μας ενηλικίωσης. Την κάθε απομυθοποίηση, τον κάθε συμβιβασμό, την κάθε απογοήτευση. Την κάθε στροφή του δρόμου που αποκαλύπτει μία νέα αρχή, ένα νέο πλαίσιο σχέσεων, μία ακόμα δοκιμασία. Μία νέα, μεγάλη ομορφιά. Τα παιδιάστικα όνειρα που πρέπει να πεθάνουν, για να μεγαλώσεις. Και να μάθεις να ονειρεύεσαι από την αρχή. Πάνω από όλα όμως, νιώθεις όλες αυτές τις συσσωρευμένες στιγμές που συγκεντρώνει σαν άμμο στην κινηματογραφική του χούφτα ο Λινκλέιτερ να παίρνουν σχήμα, να ξεπερνούν τη διάσταση του φιξιόν, να μεταμορφώνονται σε μία δική σου εναλλακτική οικογένεια - σε ζωή που κούμπωσε με τη ζωή σου. Και το μόνο κακό είναι ότι η ταινία, κάποτε τελειώνει. Μακάρι να ήξερες ότι παίζεται, κάπου, συνέχεια. Στις δύσκολες στιγμές σου να έμπαινες, να έβλεπες μισή ώρα, να ζεσταινόσουν και να έβγαινες ξανά στο φως για να συνεχίσεις τις ανηφόρες...

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική του «Μεγαλώνοντας» εδώ.

Boyhood No1 424 4 Κι αν για την κινηματογραφική μητέρα του Μέισον, ο αποχωρισμός ήταν δύσκολος, μόνο να φανταστούμε τι σημαίνει αυτή η αγκαλιά του Λινκλέιτερ στον μεγαλωμένο πρωταγωνιστή του μετά το τέλος του τελευταίου πλάνου

H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε

Μετά από μία αστεία και σπαρακτική αναμέτρηση με την μητέρα του (όπως ακριβώς αστείες και σπαραχτικές είναι όλες οι αναμετρήσεις με τις μανάδες μας), η οποία συνειδητοποιεί ότι ο γιος της μεγάλωσε, φεύγει για το κολλέγιο, δε θα ξαναμείνει ποτέ ξανά κάτω από την ίδια στέγη μαζί της, ο 18χρονος Μέισον φορτώνει τα πράγματά του στο φορτηγάκι του και ξεκινά. Διασχίζει αυτά τα αρχετυπικά τοπία της αμερικανικής ερήμου - εκεί που βρίσκεσαι μόνος σου, με τις σκέψεις σου, τις μουσικές σου κι ένα αμάξι που τρέχει με φόρα κυνηγώντας τον ορίζοντα και τα όνειρά σου. Μεγάλωσες και μεγάλωσαν κι αυτά. Πατήστε εδώ, δυναμώστε τον ήχο. Σας το αφιερώνουμε.

Boyhood No1 424 5

Και κάτι ακόμη

Οταν αγαπάς κάτι και το μοιράζεσαι, καταλήγεις να το αγαπάς διπλά. Δε θα ξεχάσουμε λοπόν ποτέ την πρεμιέρα της ταινίας στο Δαναό, που οργάνωσαμε μαζί με την UIP. Η συγκίνησή σας βγαίνοντας από την αίθουσα, κούμπωσε με τη δική μας και πολλαπλασιάστηκε. Δύο από τους φίλους και συνεργάτες μας θέλησαν να γράψουν κείμενα. Ο Σπήλιος Λαμπρόπουλος ομολόγησε τους κοινούς του τόπους με τον Λινκλέιτερ στο It's all about the boy(hood). . Ο Νίκος Πετρουλάκης προσπάθησε να βρει την απάντηση στο αιώνιο ερώτημα: το σινεμά κλέβει από τη ζωή ή η ζωή κλέβει από το σινεμά; Εξτρα μπόνους το μήνυμα από τον ίδιο τον Λινκλέιτερ, ο οποίος έβαλε την μπλούζα της Εθνικής Ελλάδας και βιντεοσκόπησε έναν χαιρετισμό του στο ελληνικό κοινό και τους αναγνώστες του Flix.


.

Για λίγες ώρες ακόμα μπορείτε και εσείς να αναδείξετε τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Η μεγάλη ψηφοφορία του Flix για το 2014 πλησιάζει στο τέλος της. Δείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Διαβάστε ακόμη: