Για περισσότερα από 200 χρόνια οι Elfkins ζούσαν κάτω από τη γη κρυμμένοι από τους ανθρώπους. Μέχρι τη μέρα που μια νεαρή Elfkin θα αποφασίσει ότι χρειάζεται περισσότερο χώρο για τον εαυτό της και θα ανέβει στην επιφάνεια της γης όπου θα γνωρίσει έναν νεαρό βοηθό ζαχαροπλάστη που θα τις θυμίσει τον αληθινό σκοπό της στην ζωή.
Αν κάποιος θα μπορούσε να κρατήσει κάτι αυτό το animation γερμανικής παραγωγής είναι τα μηνύματα που θέλει να περάσει, όπως τα κλασικά περί θάρρους και φιλίας, αλλά κυρίως για το πώς να μαθαίνεις να ξεπερνάς τις προκαταλήψεις σου και να βοηθάς όσους έχουν ανάγκη, μέσα από το μύθο των ξωτικών της Κολωνίας που έβγαιναν τα βράδια και βοηθούσαν τους ανθρώπους, μέχρι που αυτοί τα ανακάλυψαν και τα έδιωξαν αναγκάζοντάς τα να μείνουν κρυμμένα κάτω από το έδαφος.
Και όλα αυτά μέσα σε ένα περιτύλιγμα χαριτωμένου και αξιοπρεπούς animation που συμπληρώνεται από ένα σενάριο με κάποιες έξυπνες και ευρηματικές στιγμές εδώ κι εκεί, οι οποίες μπορεί να θυμίζουν κάτι από τον «Ρατατούη» αλλά έχουν την δική τους γοητεία. Ισως αυτό που λείπει είναι μερικά περισσότερα αστεία για να κρατήσου το ενδιαφέρον των μικρών παιδιών, στο οποίο απευθύνεται μιας και προβάλλεται αποκλειστικά μεταγλωττισμένο, ενώ η σχηματική ιστορία του και μερικοί αδιάφοροι χαρακτήρες δεν βοηθούν στο να πάνε την ταινία κάπου παραπάνω.
Χωρίς να προσφέρει τίποτα καινούργιο στο είδος και με τη μικρή της σχετικά διάρκεια, η ταινία αποτελεί δικαιολογία μια ευχάριστη έξοδο στο σινεμά της γειτονίας σας μαζί με τα παιδιά ή και τα ανίψια σας. Οχι ακριβώς και σκανταλιά...
