Η Μαίρη είναι μία παιδοψυχολόγος που πολύ πρόσφατα έχασε τον άντρα της και ζει σε μία απομονωμένη εξοχική κατοικία στην Νέα Αγγλία. Εγκλωβισμένη μέσα στο σπίτι εξαιτίας μια δυνατής χειμωνιάτικής καταιγίδας, θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να σώσει ένα μικρό αγόρι προτού αυτός εξαφανιστεί για πάντα.
Τον τελευταίο καιρό, τα περισσότερα θρίλερ που έχουν κυκλοφορήσει, είναι το πολύ «απλά ανεκτά». Ανεκτά ως προς την υπομονή και την διάθεση του οποιοδήποτε αποφασίσει να αφιερώσει έστω και το ελάχιστο χρόνο για να τα παρακολουθήσει χωρίς να προσφέρουν ούτε καν το ελάχιστο: το απαραίτητο σασπένς.
Κάτι τέτοιο μοιάζει να ισχύει και με το «Εγκλωβισμένη», του άλλοτε τηλεοπτικού σκηνοθέτη Φάρεν Μπλάκμπερν, ένα, ο θεός να το κάνει, κλειστοφοβικό θρίλερ που είναι εγκλωβισμένο στα ίδια τα κλισέ τα οποία προσπαθεί να αποφύγει. Τίποτα δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, καθώς ο Μπλάκμπερν, χωρίς να παίρνει ρίσκα, προσπαθεί να χτίσει σασπένς και μια τελικά ανύπαρκτη αίσθηση κινδύνου, ενώ το μόνο που κάνει είναι να γεμίσει το φιλμ με ακόμη πιο κλισέ και ανούσια τρομάγματα τα οποία καταφέρνουν να σε τραντάξουν από την απόλυτη βαρεμάρα μόνο και μόνο επειδή κάποιος αποφάσισε να γυρίσει τον ήχο στην διαπασών.
Η σκηνοθεσία του Μπλάκμπερν, ωστόσο, δεν είναι το χειρότερο πράγμα στην ταινία. Το σενάριο της πρωτοεμφανιζόμενης Κριστίνα Χόντσον ξεχειλίζει σε βαθμό παρωδίας σε κλισέ και μοιάζει να σέρνει μαζί του και τους χαρακτήρες και την πλοκή της σε ένα εξωφρενικό φινάλε όπου τίποτα δεν φαίνεται να βγάζει νόημα. Ασυνάρτητο στο μεγαλύτερο μέρος του, το σενάριο μοιάζει να αποτελείται από διάφορες σκόρπιες ιδέες που μέχρι το τέλος προσπαθούν να μπουν σε μια σειρά. Οχι ότι έχει κι απομείνει και το όποιο ενδιαφέρον ως τότε, καθώς ακόμα και η «ανατροπή» είναι προβλέψιμη από το πρώτο μισό της ταινίας.
Η Ναόμι Γουότς προσπαθεί να δώσει μια σπίθα, ένα κάτι τέλος πάντων, στον χαρακτήρα της με αυτό που έχει διαθέσιμο στα χέρια της. Μάταια όμως, καθώς και η ίδια μοιάζει ανήμπορη να το καταφέρει μπροστά σε κάτι τόσο το κακογραμμένο. Ακόμα και ο μικρός Τζέικομπ Τρεμπλέ, που τον είχαμε γνωρίσει στο «Δωμάτιο» κερδίζοντας εκεί και μια υποψηφιότητα για Οσκαρ, εδώ φαίνεται να είναι, φευ, εγκλωβισμένος, μαζί με όλο το υπόλοιπο καστ στο κακό σενάριο και την άνευρη σκηνοθεσία.
Η «Εγκλωβισμένη» είναι ένα από εκείνα τα θρίλερ που απλά δεν έχουν τίποτα παραπάνω να προσφέρουν στο είδος παρά το να δείξουν πόσο εύκολο μπορεί να πάει χαμένο ένα τόσο αξιόλογο καστ. Και να δοκιμάσουν την α(ν)τοχή σου για όλους τους λάθους λόγους.
